Εγω με μπατσο??? ΠΟΤΕ

Κεφαλαιο 8

Ο Πέτρος με τον Αρη πήγαιναν πιο μπροστά και ακολουθούσε η Μαιρη με τον Χρήστο και εγώ.
Πίσω μας τα παιδια κρατούσαν πανό και φώναζαν. Τελικά οταν φτάσαμε ήταν ίδη περιπολικά εκεί και μπάτσοι. Εντάξει δεν θα μας πειράξουν πιστεύω έτσι και αλλιώς παντα τους ξεφεύγουμε. Κατσαμε στον δρόμο και αρχίσαμε να φωναζουμε. Τα αίματα άναψαν όταν οι μπάτσοι προσπάθησαν να μας διώξουν. Τα παιδιά αρχοσαν να φωνάζουν " μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι " και οι αστυνομικοί έβγαλαν καπνογόνα και μας απειλούσαν να τα ανοίξουν. Τα παιδιά έβγαλαν φωτοβολίδες και άρχισαν να τις πετάνε.

-Αρης: Αλιστον τρεχα!! Τώρα!! Φώναζε και προσπαθούσε να τους σταματήσει.
-Εγώ: Μόνο αν ερθεις εσύ μαζί μου.
Ο Αρης έβαλε την Μαίρη και την Αννα σε ενα ταξί και εγω έμεινα μαζί του.

-Αρης: πρέπει να γυρίσω πίσω...
-Εγω: Δεν πειράζει...
-Αρης: μπορεί να σε πιάσουν...
-Εγω: Θα μας πιασουν μαζί και μετά θα μας αφήσουν...
-Αρης:Θα πρέπει να προσεχεις πολύ!!

Πήγαμε στα παιδιά και ο Αρης τους φώναζε να σταματήσουν και να γυρίσουν πίσω αλλα δεν εκαναν τίποτα. Κάποια στιγμή ο Αρης με κοίταξε και μου είπε τρεχα δείχνοντας μου ενα στενάκι. Εγω τον άκουσα αμέσως και εκανα αυτο που μου είπε με ακολούθησε και αυτός. Ξαφνικά είδα δυο αστυνομικους μπροστά μας γυρισμένους πλάτη και σταμάτησα. Ο Αρης δεν το κατάλαβε και έπεσε πάνω μου πριν προλαβω να πέσω με άρπαξε και απο την δύναμη που είχε βάλει κόλλησα πάνω του.

-Αρης: Συγνωμη δεν κατάλαβα οτι σταματησες γιατί σταμάτησες όμως??
Δεν ειπα τίποτα του έδειξα τον άντρα που ηταν μπροστά μας.
-Αρης: Οχι ρε πουστη... Αλιστον... μην μιλήσεις καθόλου... με ξέρουν.

Πήγαμε κοντά στους αστυνομικούς και ο ένας απο αυτούς φώναξε τον Αρη.

-Αστ1: Κύριε Αρη... πως και απο τα μέρη μας??
Γύρισα να κοιτάξω τους αστυνομικούς και αυτο που αντίκρισα με έκανε να χάσω την γη κατω απο τα πόδια μου.
Η...ηταν ο Αχιλλέας... οχι... με τίποτα...δεν γίνεται αυτός να είναι μπάτσος... ΟΧΙ!!
-Αρης: Ειπα να γνωρίσω στην φίλη μου την παλιά μου γειτονιά Κωστα.
Η φωνή του Αρη με επανέφερε στην πραγματικότητα...
-Αχιλλέας: Γειά Αχιλλέας!
-Αρης: Καινούργιος?? Γιατί δεν μου το είπες ρε Κώστα.
-Αχιλλέας: Εισαι φίλος με την Αλιστον??
-Αρης: Γνωρίζεσται?
-Εγω: Οχι πλέον!!
-Αχιλλέας: Είμαστε γείτονες!
-Εγω: Οχι πλέον!!

Ο Αρης μας κοιτούσε με περιέργεια... ήξερε ποσο μισούσα τους μπάτσους... δεν θα έκανα ποτέ κάτι με μπάτσο...

-Αχιλλεας: Αλιστον τι σε έπιασε?
-Εγω: Γιατί δεν μου πες οτι είσαι μπάτσος?
-Αχιλλέας: Δεν με ρωττησες τι δουλειά κάνω...
-εγω: και θεωρήσεις οτι δεν θα με ενοχλούσε... μην τολμήσεις να με πλησιάσεις...
Φύγαμε ο Αρης με πήγε σπίτι του και έκατσε μαζί μου όλη την νύχτα. Του είπα οτι είχε γίνει με τον Αχιλλέα και άρχισα να κλαίω.

-Αρης: Δεν χάλασε και ο κόσμος...
-Εγω:ηταν ο μόνος άντρας που πήγα στο κρεβάτι μαζί του... ο μόνος άντρας που δεν θελω να ειμαι μαζί του...
-Αρης: Οτι είχε γίνει με τον Πατέρα σου πρέπει να το ξεπεράσεις... επειδή ένας αστυνόμος τον σκότωσε δεν σημαίνει οτι πρέπει να τους μισείς...