Κεφάλαιο 10

1.9K 166 1
                                    

Δεν θελω να τον ξαναδω... ειναι μπάτσος... ειναι το μοναδικό πραγμα που δεν μπορω να αγνοήσω...
Θυμάμαι τον μπαμπα μου που καθε απόγευμα με πήγαινε βολτες σε ενα παρκο κοντά στο σπίτι μας... μου λείπει ακόμα... μπορει να πεθάνει αλα οι αναμνήσεις του παραμενουν δυνατές στο μυαλό μου... ισως γιατι ηταν ο ο μονος ανθρωπος που με αγαπησε αληθινά η μητέρα μου με ειχε γραμμένη... δεν ηθελε να εχει καμιά σχέση με εμένα. Οταν πεθανε ο μπαμπας προσπάθησα να την βοηθήσω... δώρον άδωρον... Δεν γίνεται να βοηθήσεις εναν ψυχολογικά διαταραγμένο άνθρωπο οπως την μητέρα μου... ναι ειναι κλεισμένη σε ψυχιατριο. Με εχει μεγαλώσει ο θείος μου και για αυτο του ειμαι ευγνώμων... με εχει βοηθήσει παρα πολύ στην ζωή μου, οτι ηθελα μου τα παρείχε ο θειος μου... Ειναι γιατρός και δεν εχει παιδιά φυσικό ηταν λοιπόν να με θεωρεί σαν δικό του παιδί. Ο θειος μου δεν εχει παντρευτεί... δεν εχει βρει ακόμα τη κατάλληλη λέει...
Βέβαια εγω ξερω πως περιμένει την μοναδική γυναίκα που αγαπησε... πριν πεθάνει ο πατερας μου μου ελεγε συχνά την ιστορία του θείου μου...
Οταν ηταν ακομα στο λύκειο ειχε γνωρίσει μια πολυ καλή κοπέλα και έκαναν παρέα και τα έφτιαξαν. Οταν πηγαν να σπουδάσουν η κοπέλα λόγο οικογένειακών προβληματων έπρεπε να πάει στο εξωτερικό. Πριν φύγει όμως του υποσχέθηκε οτι δεν θα παντρευτεί και οτι θα γυρνούσε σε αυτόν οτι και αν γινόταν. Καθε φορά που μου ελεγε αυτη την ιστορία καναμε την ιδια κουβέντα... Ακομα το θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια...
-Εγω: Μπαμπα?
-Μπαμπας:τι ειναι πριγκίπισσα?
-Εγω: Πιστεύεις οτι υπάρχει αγάπη?
-Μπαμπας: Φυσικά υπάρχει καρδια μου απλος...
-Εγω: Απλος τι??
-Μπαμπας: πρέπει να κοιμηθείς αγαπη μου Καληνύχτα!!

Κάθε φορά σταματούσε εκεί... χωρις να πει τπτ παραπάνω... δεν ξέρω γιατί... Οταν το σκέφτομαι... φαντάζομαι οτι ειχε και αυτός μια κρυφή αγαπημένη και δεν καταφεραν να ειναι μαζί όπως ο θείος μου με εκείνη την κοπέλα... Η ότι δεν υπάρχει και ήθελε απλος να με κάνει να πιστέψω σε αυτή... Ομως ειμαι σίγουρη οτι δεν υπάρχει.... Αν υπήρχε δεν θα πέθαινε και ουτε ο θείος μου θα χάνονταν με την κοπελα που αγαπούσε.... Ισως οι άνθρωποι να χρειαστεί να πληγωθουν για να βρουν τον δρομο τους στην αληθινή αγάπη.... Να πρέπει να θυσιασουν την αθωότητά τους για να βρουν την μοναδική αγάπη τους... Αν υπάρχει.

Εγω με μπατσο??? ΠΟΤΕTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang