"0.01"

7.1K 797 116
                                    


Aku berlari keluar dari rumah dengan
penuh kiut lagikan fab lagikan okay lel stop it--".

nak kena cepat , kalau tak sekejap lagi Ramen fav aku tu nak habis! .

setelah menempuh dugaan merentasi lautan berapi
ahaa akhirnya sampai jugak aku kat depan pintu 7E ni.

tunggu apa lagi? aku redah ja lah pintu ni
semua pandang aku well biasa lah ai tahu ai cantik *flips hair*.

aku menuju ke destinasi yang hendak dituju (?)
yaa! itu diaa aku nampak Ramen fav aku , pergh tinggal sebungkus ja lagi.
cish taguna ! aku baru pasang niat nak borong 10 bungkus.

time aku nak capai Ramen fav aku tu
tetiba ada satu tangan gebu yang ikut capai juga.

"yah! aku punya!" kata aku.Ewah - ewah aku penat lari serupa Usain Bolt
sesedap ja dia capai Ramen cinta mati aku.Mohon jauhkan tangan gebu kau dari Ramen aku yang precious tu -,-

"Tak ada , aku yang dapat dulu"

kata dia kat aku sambil buat muka "I don't give a shit" .

"Aku lah yang dapat dulu" kata aku.
Ini tak boleh jadi ni aku mesti menegakkan keadilan!

"aku" balas dia sepatah.

"aku!" haa ambik kau kan aku dah tinggi suara.

"Ramen ni tetap aku punya" balas dia
masih lagi dengan muka "I don't give a shit" dia tu.

"kau nak bawak gaduh ke apa ni?
amari maju " kata aku sambil mengacah - acah penumbuk.

"Tch" kata dia.

"Bak sini lah Ramen tu!" kata aku.Tapi malangnya dia tinggikan Ramen tu ke atas kwang joo aku dah lah pendek.

"kesian tak cukup kalsium rupanya"

dia pun berlalu pergi ke arah kaunter.Amboi perli nampak -..-

Aku kejar dia.

"Wey wey! tunggu lah benda ni boleh bawak bincang kan? "

dia pandang aku sekilas dan kemudian meneruskan perjalanan
dia ke arah kaunter.

"wey tolong lah aku merayu kat kau ni.
aku craving Ramen tu dah tahap babun tercekik kulit pisang
bagi lah aku merayu ni"

untuk menghidupkan lagi drama aku.
Aku kedip - kedip mata sikit hoho mesti cair punya.

dia bayar Ramen tu kat kaunter and then blah
pergh dia memang tak ada perasaan ke apa? -,-

aku masih lagi ikut dia dari belakang.Tetiba dia berhenti berjalan.

"kau nak Ramen ni kan?" tanya dia.

"nak!nak!" kata aku dengan mata yang bersinar dah senyuman yang lebar.

"satu syarat jadi yeojachingu aku selama 2bulan"

senyuman aku terus mati ouh yeah.

"kau gila?! kenal kau pun tak!"

"aku bagi syarat senang ja pun tak apa lah kalau kau taknak
Ramen ni tetap aku punya"

kata dia dan berjalan pergi.

"nak taknak , nak taknak tapi tapi aish! oi gebu tunggu!"

dia pusingkan kepala tengok aku.

"Okay! aku setuju"

dia senyum.To be honest asal aku rasa dia ni macam creepy? -,-

"Aku Min Yoon Gi kau?"

"Seul , Park Seul"

balas aku.

"okay"

dia senyum lagi.wei seseorang tolong selamatkan aku dari namja ni T_T

"Ramen aku?"

"Ouh ya! nah Ramen kau"

dia hulurkan Ramen tu tapi dia tarik balik.

BOO ! BOO ! tarik balik -,-

#KECAMDIAAAA

"kita dah official couple sekarang , first kau kena ikut cakap aku
kedua kau tak boleh rapat dengan lelaki lain"

mak aih , apa ni? takleh rapat dengan lelaki lain
jadi kalau "lelaki" tu abang aku nak buat macam mana? -,-

"yayaya aku ikut cakap kau , bak sini Ramen tu"

balas aku.

"sebelum tu bagi number kau"

"+82 - 231×××××"

"okay , nah Ramen kau"

"K"

dasar pembuli Ramen , aku sumpah kau kena kejar dengan orang gila -_-

ramen ; mygWhere stories live. Discover now