Neslihan yolda öylece yatarken ona çarpan araba çoktan hızlıca sürüp kaçmıştı bile yanından. Neslihan kanlar içinde yatarken son düşündüğü şey yine Mert olmuştur. Serkan ise olanları görünce kısa bir şokun ardından arkadaşlarıyla kaçmaya başlamıştı. Çevredeki insanlar ambulansı aramış , herkes merakla etrafını sarmıştı Neslihan'ın. Ve nihayet ambulans gelmiş , hastaneye doğru yol çıkmışlardı. O sırada Büşra Neslihan'ı merak edip aramıştı. Son hazırlıklar için danışacağı şeyler vardı ona. 'Nerde kalmıştı gelin kız' diye düşündü olanları bilmeden.. İki kez çalmanın ardından yabancı bir ses açtı telefonu. Bu ses Neslihan'ı hastaneye götüren görevlilerden başkası değildi..
X:Alo.
BÜŞRA:Abla ee neslihan ablayı aramıştım ben siz kimsiniz pardon ?
X:Merhaba hanımefendi. Şimdi sakin olun lütfen. Neslihan Hanım bir trafik kazası geçirdi ve şuan ambulansla hastaneye götürüyoruz. Sizde ailesinden birisiniz sanırım , hastaneye gelirsiniz..
BÜŞRA:Ne ne ne diyorsun sen ya??!? Ta ta tamam hemen geliyoruz...
Büşra Neslihanın annesinin koluna girdiği gibi hastaneye koşturdu. Zeynepte kapıda karşılaştıklarında takıldı peşlerine. Ne olduğunu sormalarına aldırmadan Neslihan'ı bulmaya yöneldi Büşra. Ambulans daha yeni hastaneye gelmişti. İçinden çıkan kişiyi görünce gözyaşlarını tutamadılar feryatlar içinde...Neslihan hemen ameliyata alındı. Zorlu bir ameliyatla boğuşmuştu. Kafasını yere sertçe vurmasıydı bunun sebebi..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neslihan ameliyattan çıktığında Büşra'nın aklına son anda eniştesi geldi. Nasıl söyleyeceğini bilemeden onu aradı. Bu gücü kendinde bulmalıydı..
BÜŞRA:A alo e e enişte. Bak şimdi birşey söyleyecem ama sakin ol olurmu ? Gözünden akan yaşlar sesinede yansımıştı. Mert ise anlamıştı kötü birşey olduğunu , ancak bu kadarı aklının ucundan bile geçmezdi..
MERT:Söyle baldız noldu neden ağlıyorsun ?
BÜŞRA:Enişte Neslihan ablam bir kaza geçirdi ve şuan hastanedeyiz.
O an kaynar sular dökülmüştü kalbine beynine ve bedenine Mert'in.. Elindeki çiçekler çoktan yerlere saçılmıştı bile. Annesi ise sorar gözlerle ona bakıyordu. Mert bu kısa süreli şoktan sonra hızlıca arabaya atladı. Annesi ve yengeside arkasından bindiler arabaya. Mert hiç konuşmadan hızla sürdü arabayı. Kadınına gidiyordu , o bakmaya doyamadığı , çok sevdiği sevgilisine..
ZEYNEP'İN AĞZINDAN
Alihan da geldikten sonra yanımızda öylece oturmaya başlamıştı. Güzel haber bekliyorduk hep beraber. Alihan sessiz yaşıyordu bu acıyı. Onu ilk kez böyle görmüştük. Büşrayla birlikte kalkıp Neslihan ablaya bakmaya başladık. Öylece yatıyordu. Sessiz sakin. O hepimizi güldüren neşeli gülümsemesinin yerinde yaralar vardı. Ve bu çok tuhaftı. O hep gülerdi , güldürürdü bizi , böyle yatmak ona göre değildi...
