Destroyed [ The Story of Soumaya ] - Part 1 & 2

1.

Het is een mooie zonnige zaterdag ochtend.
Ik sta op en loop direct naar de badkamer, voordat Soufiane naar binnen gaat, en daar tien jaar blijft.

Serieus, ik heb nog nooit een jongen gezien die zolang in de badkamer zit. Hij zit daar zelfs langer dan dat ik daar zit, dus ga er maar vanuit dat hij daar bijna woont.

 Vandaag heb ik afgesproken met mijn beste vriendin, en nicht, Hanane om "gezellig" naar de stad te gaan.

Ja, gezellig staat tussen haakjes omdat het met haar af en toe niet bepaald gezellig is. Ik bedoel, soms gedraagt ze zich een beetje als een zeekoe.

Ik kijk naar mijn kledingkast en bedenk me wat ik aan zal trekken.

Ik pak een spijkerbroek en een wit T-shirt. Niet denken, maar gewoon pakken, is mijn motto.

Snel pak ik mijn tas en loop ik de trap af naar beneden, want Hanane maakt mij dood als ik te laat kom. Beneden tref ik mijn ouders en mijn broer Soufiane aan. Ik loop gelijk door naar de keuken, waar ik een broodje pak, die ik gelijk in mijn mond prop.

Ik hou echt veel van mijn broer. Souf is iets meer dan twee jaar ouder dan ik. Samen zijn we net als Tom & Jerry. We vormen 1 team. 

Soms lijkt het alsof we elkaar haten, zo erg irriteren we elkaar, maar stiekem weten we allebei dat we niet zonder elkaar kunnen.

'Waar ga je heen?', vraagt hij, als ik terug de woonkamer in loop.

Mijn ouders en Soufiane behandelen mij als een parel. Ze kunnen snel overbezorgd raken om mij, omdat ik het enige "meisje" ben.

'Stad met Hanane', beantwoord ik zijn vraag met volle mond.

Ik loop de deur uit en stap in mijn auto. Ik heb eenn eigen auto, cool hé.

Ik heb 'm van mijn vader gekregen, voor mijn negentiende verjaardag, zo'n drie maanden geleden. Hij heeft een eigen bedrijf en hij doet het goed, al zeg ik het zelf. Maar toch hou ik er niet van om het te "showen".  Ja, mijn vader heeft genoeg geld, maar dat hoeft niet de hele wereld te weten. Enige wat je ermee bereikt is mensen die met je willen omgaan, omdat je wat hebt. Ik snap niet eens waarom mensen zo raar kunnen doen voor geld, I mean, zodra je in je graf ligt is al het geld weg hoor.

Als ik bij Hanane aankom, stap ik uit en bel ik aan.

De deur vliegt open en ik schrik van het beeld dat ik voor me zie. Hanane's haren vliegen alle kanten op, uit haar mond druipt kwijl en ze heeft haar pyjama nog aan.

'Ik zei twaalf uur', zeg ik boos. 'Sorry baas, ik had slaap man', zegt ze slaperig terwijl ze in haar ogen wrijft.

'Ga je omkleden nu', beveel ik haar. 'Ga al', mompelt ze.

Dit gaat dus altijd zo met dat kind. Maar zodra ik één keer, één minuut later ben begint ze helemaal spastisch te doen.

Ik loop naar binnen. 'Haai leukste tante', groet ik mijn tante vrolijk. 

Ik ga jullie vandaag iets uitleggen. Het is best ingewikkeld, dus let op. Mijn moeder is het zusje van mijn oom, Hanane's vader. Maar, de vrouw van mijn oom, dus Hanane's moeder is weer het nichtje van mijn vader. En samen, mijn oom en tante, hebben ze twee kinderen. Issam en Hanane. De een is één van de twee beste vrienden van mijn broer, en de andere die van mij. 

Mijn neef Yassine is de andere bestie van mijn broer. Soms lijken ze net drie bitchies samen.

 Dat was het eigenlijk. Zo ingewikkeld was het eigenlijk niet.

'En leukste lekkerste en sterkste mooi boy', hoor ik mijn neef Issam uit het niets zeggen.

Zijn moeder zet haar handen in haar zij.