(YRRAH LLAIN'S POV)
Babasahin ko na sana yung laman ng diary. Mas naging interested ako dahil sa nakita kong signature.
Kaso. Nagsimula na ang tilian. Ayy. Alam na. Andyan na sila.
As in, SILA.
Sino sila? Can’t you tell mula sa mga sigawan nila? Sila ang pinagmamalaking heartthrobs ng school na ‘to. Uhm eww. Pero ‘di nga. Yun talaga ang tawag nila sa mga bakulaw na yun. Anyways, banda sila dito sa school na magiging dahilan ng unti-unting pagkabingi ko someday.
Eh pa’no ba naman, araw-araw tilian pag dumadating sila. Ano ‘to? Hindi nagsawa? Isa pa ha, alam niyo bang O-Y-L. Ang acronym ng band nila.Short for OUT OF YOUR LIMIT. PWE. Akala mo naman lahat ng babae hinahabol sila. Eww.
Papalakas na ng papalakas ang sigawan, hiyawan, tilian at kung ano pang magmumula sa mga bibig nitong mga desperadang mga babaeng ‘to. Isama mo na talsikan ng mga laway nila. Kadiri.
Mga ate? Chill. Makatili wagas? Makabasag eardrums? Bwiset. Pwede pahinaan volume? Oo nga pala. Pa’nong hihina eh kaklase ko ang mga ‘HEARTTHROBS’ na mga yun.
Hindi ko na talaga ma-take yung ingay.
Kaso sakto, pagtayo ko biglang may dumaan at may nabangga ako. Potchi naman oh.
“Ohemgee. Eww. OMG! Grabe! Look at where you’re going nga. OMG. For sure nahawaaan mo na ng poorness mo ‘tong damit ko.”
Wow. OA. Mukha naman nito oh. Kapal. Sarap tirisin.
“At saka why do you need to make tayo-tayo ba? For sure you wanted to make papansin sa O-Y-L ‘no? As if naman na papansinin nila ang isang poor girl na tulad mo. In your dreams.”
Potchi. Ang conyo.
Actually, hindi naman nang nakapagtatakang nasa star section ‘tong babaeng ‘to kahit walang laman ang utak niya. Sa itsura, popularity, katawan, at acting skills ng babaeng ‘to she can seduce any nerd guy in school para lang mapagawa ang mga assignments and projects niya.
On the other side, pwede rin niyang takutin ang mga babaeng matatalino sa pagtataray at pambubully niya.
Mga tipong bitch sa school niyo. Sakto naman pangalan niya eh. Chienne. Chienne Villafuerte. And Chienne is french for Bitch. Saya ‘di ba?
I decided to ignore her than make a mess. Baka mapatay ko kasi ‘tong bungangerang ‘to eh.
“Heyy! Don’t you ignore me! You don’t have the right to ignore me.” Sinipa niya yung upuan ko.
WTF. Anong problema niya?!
Nanlilisik na mga mata ko nung tinitigan ko siya.
Lalabanan ko na sana.
Pero biglang may bumangga sa kanya at muntik na siyang sumubsob sa floor.
Muntik na ‘kong humalakhak sa tuwa. Pero baka bigla niya ‘kong sabunutan.
“Heyy! You-“ Sigaw niya. Eh hindi niya natuloy kasi pagtingin niya yung vocalist nung band ang nakabangga sa kanya.
Aba! Biglang umamo yung mukha.
Hindi na ‘ko lumaban at nakisalo. Alam ko namang paiiralin na naman niya kalandian niya. Sauce.
“Oh. Hi Grey. How was your weekend?” Sabay kapit niya sa balikat ni Grey.
Ayy. Sumasabit? Unggoy ang peg. -_-
Natatawa na lang talaga ‘ko sa mga pinaggagagawa niya. Hahahaha.
Pinilit tanggalin ni Grey yung pagkakasabit ni Chienne tapos hindi siya pinansin.
OOOOOOOOOOOH. Boom. Pahiya si ate. Pahiya onti, bukas bawi.
Bubuksan ko na yung diary, babasahin ko na sana kaso naudlot na naman.
Potchi. Ano bang kailangan nitong babaeng ‘to? Bigla ba namang hinablot yung journal.
“Eww. Ano bang klaseng notebook ‘to? Ang alikabok! You probably don’t have enough money to buy a new one! Ugh. Pero since I’m nice and generous...”
Wow! Ang hangin! Ano ‘to? Signal 4032957496547507459 ata.
Binato niya yung notebook sa may desk ko, reached for her wallet and gave me a hundred pesos.
“Ayan. Kasya naman na siguro yan? Alam ko namang sa baclaran ka lang rin naman bibili. Makaka-one dozen ka na niyan.”
ABAAA. SUMOSOBRA NA ‘TONG BABAENG ‘TO AH.
I STOOD UP AND ANSWERED.
“Excuse me. Apparently, this notebook has a sentimental value for me and you don’t know that right? So you don’t have the right to just toss it around. PLUS! I DON’T NEED YOUR MONEY. IF YOU’RE GONNA FLAUNT THAT YOU’RE RICH AND GENEROUS AS YOU’VE SAID EARLIER, YOU WOULD’VE GIVEN ME A BIGGER AMOUNT OF MONEY. EH ANG KURIPOT MO PALA EH. 100 PESOS? ANO YAN? PAMBILI NG CANDY? ANOTHER POINT DEAR. HOW WOULD YOU KNOW THAT WITH THAT AMOUNT OF MONEY I WOULD BE ABLE TO BUY A DOZEN OF NOTEBOOKS FROM BACLARAN? AKALA KO BA RICH KA? DON’T TELL ME NA DUN KA RIN BUMIBILI NG NOTEBOOKS MO?”
OMYGEEE...pang FAMAS ang speech ko ah,or baka pwede na sa Oscars
Napanganga siya.
“I-i... I don’t go to baclaran...I..I hate you.”
Aba. Lakas ng loob. Kung alam mo lang...
“It’s okay DEAR, I hate you even more.” I smiled.
*Kriiiiiing*
“Good morning everyooooone!” Buti na lang dumating na teacher namin baka mamaya, sabunutan na ‘ko eh.
Nagtakbuhan na sa mga upuan nila. Medyo strict kasi si sir.
Ohwait. Shocks. Nakalimutan kong biotech first subject namiiin. Fudge.
Bahala na. Stock knowledge na lang.
Bwiset kasi ‘tong Chienne na ‘to eh.
---------------------
****Dianas****
YOU ARE READING
Wish Upon A Diary
Novela JuvenilSa paghahanap ng simpleng notebook na may notes ng dictation mula sa Chemistry at Biotech teacher ko hanggang sa paghanap ng magic na tinatago ng diary na nahanap ko. Well Actually nahanap ng yaya ko.
