Bazı insanlar vardır , kimileri can yakar kimileri mutluluk saçar. Fakat biz hep can yakanlari severiz , nedenini bilmiyorum çünkü bende öyleyim.
1 sene önce bir erkek arkadaşım olmuştu baya mutluyduk hatta çok mutluyduk. Sonra bir kardeşim gelip ben o çocuğu seviyorum dedi. Şaşırdım her gün Karşım da aci çekiyordu ve bütün arkadaşlarım ayrıl diye baskı uyguluyordu yapamadim sevgili icin kardeşimi satamazdım..
Ve ayrılmak istedigimi söyledim sevdiğim çocuğa benden sogusun ve nefret etsin sevmesin diye ' de bir yalan uydurursam belki soğur diye düşündüm 13 yaşındayım aklıma sıçayım. Ve sandığım gibi olmadi daha' da aci çekti yaşım 13'idi fark edemedim. Sonra "1" sene geçti yokluğunu Anladim yokluğunu Anladim..
Kardeşim denen şahıs arttık sevmiyordu. Sonra onu görüyordum ayni okuldaydık tekrar birşeyler hissetmeye başladım ve ona yazmaya çalıştım olmadi. Facebook 'tan ilk istek yolladim mesaj attı " ne yüzle istek yolluyorsun? " dedi ondan neden ayrıldığımi hâlâ bilmiyordu.
Sadece kardeşine yakınlaşmak için çıktığım yalanla yaşıyordu. Sonra ben hala söylemedim ve aramız düzeldi fakat benden intikam almak istiyordu geçmiş için ona çektirdiklerim için ve aramız çok iyiye giderken bir kızla birlikte olduğunu , ve kıza detaylarıyla birlikte ne yaptığını anlattı bana.
O' an sanki bütün dünya başıma yıkıldı elime bıçak alıp kendimi öldürmeye kalktim sonra dayanamayıp haplar içtim gece 1 gibiydi sanırım ertesi gün okula gittim öylece okulda fenalaştım ve babam gelip almıştı. Sevdigim çocuk benden intikam alıyordu ve ben yinede intikam aldığını bile bile bırakmadım onu..
Çünkü o önceden o 'kadar saf ve temiz biriydiki sanırım ben yaptım onu böyle vijdanim asla rahat değil neyse okulların son günüydü yanina gittim birden sarıldım nasıl yaptım bunu bilmiyorum sarılırken ağlamaya başladım ve kısık bir sesle "seni seviyorum dedim" bir yandan ağlıyordum. Sonra direk birakdim ve bizim kitabımız vardı "soğuk kahve" benim kitabımda onun imzası hala duruyor. Hiç kitap okumayan biri sızın için kitap okuması mükemmel birşey değil mi? Çok güzel birşey..
Sonra koşarak yanından ayrıldım aşağı indim yanıma geldi bir banktaydik omzuna yattım ağlayarak ve seni seviyorum dedim düzelmen için dualar ediyorum dedim. Oda eskisi gibi saf olmak istemem dedi..
O 'an boğazı düğümlenir konuşamaz insan ya sesim çıkmıyordu yapabildim tek şey , ağlamakti..
Aglama diyordu fakat bu imkansızdı , ona her baktığimda eskileri hatirliyordum..
Ve okullar bitti daha göremiycem onu nasıl duracağım nasıl yapacağım bilmiyorum hic bir bilgim yok.. şuan whatsapp yoluyla konuşuyoruz fakat bir an o 'da bitebilir. Dua ediyorum sadece Allaha Güveniyorum onun eskisi gibi temiz biri yapacaktır..
Uykusuz kalıyorum saatlerce dua ediyorum, göz altı morarması , gözlerimde damar oluşmaya başladı. Ve uykusuzluktan ama o bunların hic birini bilmiyordu ve bilmeyecek 'de aşık olmaktan korkar oldum artik.. ama içimde bir his var o benim sonsuzuum gibi geliyor yaşım şuan "14" fakat yaşadıklarım yaşımdan büyük..
Ben yazmayı çok severim okumayi 'da hatta sınıf da yarışma yapardık genelde birinci ben olurdum.. Çünkü diğerleri ders dinliyordu fakat ben ders dinlemez hep yazardım..
Elinde kalem ve kağıt varsa herşeyi yapabilirsiniz ben yazarken o yazıların içinde oluyorum sanki ve bu yüzden beni hep kelimeler kırdı..
Hikayenin sonu herşey belirsiz aptalca bekliyorum.. olunca tekrar yazacağım
Umarım bir gün hepimiz mutlu oluruz !
..
