HOŞCAKAL

MECBURİ GİDİŞ

Aramızki duvar yıkılmaz
Kalbin sürekli taş taşıyor!

------
3 Senelik İlişkim artık bitmişti, içimde bir burukluk vardı bir boşluk vardı.. nefes almam kesiliyordu sanki. Ne? sorusu içinde kayıp olmuştum.. 'ne yapacağım?, ne olacak?, nasıl yaşayacağım?, ne, ne, ne!' korku sarmıştı içimi.. Gecem gündüzüme karışacaktı, kahve, sigara.. Acaba beni hiçmi sevmemişti, Hepsi rol müydü? yalandan sevmeler, yalandan gülmeler Off! En çokta aklımda kalan anılarımız beni kahreden, gittiğimiz tatiller, el ele gezdiğimiz sokaklar.. Sanki herşeyi dün olmuş gibi. Yıktığı hayallerim, umutlarım, onurum! Hiç birinin zerresine layık olmayan biri benim kalbime, fikrime, düşüncelerime sahip olan kızdı şimdi ise hayal.. Hayatımın zor anlarının tamamı Bu 2 ay içinde geçmişti resmen. Beni tek başıma bu koca şehirde bırakıp gitmiş olması, birdaha onu görememe ihtimalimin olması canımı yakıyor.. Kokusunu yavaş yavaş unutyor olmam herşeyş bir anda kafamdan aşağı bocalıyordu sanki. Bunları düşünürken çalan telefonumla irkildim, Ayaz arıyordu üniversiteden arkadaşımdı..

'-Efendim Ayaz?

+Nerdesin hayırsız görünmüyorsun ortalıklarda??

-Evdeyim, boşversene!!

+Hala o kızdamısın sen, boşver oğlum 2 ay önce gitmiş zaten, ama..' derken lafını böldüm derin bir nefes aldım ve;

- Evet gitmiş, gelmeyecek bir daha. dedim..

+Saçmalama evlat kız gelmiş tekrar, İstanbul'daymış, dediğini duyunca duygu karmaşası yaşadım.. sevinsemmi, üzülsemmi, ağlasammı, gülsemmi bilemedim?? Bir an umut sardı içimi.. bi tebessüm aldı yüzümü boş boş hayallere kapılıp uçurumdan aşağı tekrar düşeceğimi farkedince tebessüm birden yok oldu.

+Araf, Ağrafff' sesiyle tekrar irkildim arkasından gelen soruya;

+Bizim Bardayız çocuklarla gelsene kafaları dağtırız?

Tamam dedimm. Bitkin bi şekilde yerimden kalkıp, kıyafetlerimi değiştirdim 15 dk içinde hazır olduğmu farkedip saçlarımı ellerimle düzeltip motorun anahtarını alıp evden çıktım..

Motoruma bindiğimde çoğu anı tekrar canlanmıştı gözümde.. Nefes kesen bir hızla ilerliyordum yoğun istanbul trafiğinde motorla rahat şekilde ilerliyordum.. Yavaş yavaş ara sokaklardan mekanın önüne geldiğimde yoğun bir kalabalık vardı, motoru kenara çektim ve badygard 'ların yanında hızlıca geçtim, içerde Melih abiyi gördüm orayla ilgilenen insan Selamlaştıktan sonra Ayaz gili sordum, yavaşça kafasını arkaya çevirdi ve oturdukları locayı eliyle işaret etti. Teşekkür edip merdivenlerden inemeye başladım beni gören Ayaz;

+Ooo sizi görmek büyük onur. Dedi suratımdaki ciddiyet cidden kimsede olamaz..

Cem ve Emir'lede selamlaştıktan sonra oturduk locayaa.. Müzik hızla devam ediyordu, herkez dans ediyordu mutluydular.. Daldığımı farkeden çocuklar bana öğüt vermeye çalışıyorlardı, unutcakmışım onu, sevmeyecekmiymişim, kızmı yokmuş, canım yanıyormuş.. Bunları dinledikten sonra;

-BEN HERŞEYE ALIŞTIM! dedim ve locadan kalkıp, hızlıca merdivenlere yürümeye başladım.. Kapıdaki motoruma binip bir tekel'e girdim.. En iyisi tek başına sahilde oturup kafa dinlemekti.. Bindim tekrar motora nefes kesen bi hızda gidiyordum.. asla hızı sevmezdim, sırf o seviyor diye, o olsa hızlanmamı ister diye düşündükçe biraz daha ibreyi yükseltiyordum.. Gerçekten yorulmuştum düşünmekten.. Neydi beni ona okadar bağlıyan bilemedim.. Kafamı gökyüzüne kaldırdım gördüğüm yıldızlar içime tebessüm katmıştı, keşke yüzümede oturtturabilsem yalandan gülmeyi! Saate bakmak için telefonumu çıkardığımda Saat 00:56 yı gösteriyordu uzun zamandan beri ilk kez bukadar dışarı çıkmıştım. Mesaj geldiğini farkedince açtım.

Gelen Kutusu;

05** *** ** **

+Ben istanbuldayım konuşmamız gerek (23:59)

hiç unutamayacağım bir numaraydı bu kalbim hızla çarpmaya başladı, mesaj atalı neredeyse 1 saat olmuş. aramalımıydım? yoksa tınlamamalımıydım bilmiyorum. En iyisi cevap vermekti.

Gönderen Kutusu;

05** *** ** **

-konuşacak birşeyimizin kalmadıını düşünüyorum??

Anında cevap gelmişti

Gelen Kutusu;

05** *** ** **

-Kahvesini sevdiğin Kafedeyim

Ne yapmalıydım, ya onu orda beni bıraktığı gibi bırakmalı yada onu dinlemelimiydim. aylardır sormak istediğim soruları ona sormalımıydım..
Hemen atladım motora ara sokaklardan ilerliyrdum, kimseler kalmamıştı.. Kahvenin otoparkına motoru koyunca kalbimde bi çarpıntı oldu, yüzümdeki gülümsemeyi demek dahi istemiyorum, ahh aptal kafam.. nasıl olurda o kızı hala düşünebilirim, hayatımı çalan o kızı nasıl hala düşlerimde canlandırabilirim.
Hızlı bir yürüyüşle çıktım yukarıya. Girer girmez gözlerim 15 saniyeliğine onu aramıştı. Onu gördüğüm an gözlerim ona odaklanmıştı, yanına doğru gidiyordum, gelirken beni gördü ve ayağa kalktı.. Tek söz söylemişti.
'-HOŞÇAKAL'

-------------------------------------------------------------
Merhaba arkadaşlar ben İBRAHİM TİPİ yeni başladığım bu serüvende zorlu yolculuklar olacak gibi.. Elimden geleni ardına koymayıp bu hikayeyi yazacağım..

HATALRIMI VE YANLIŞLARIMI YORUMLARDA BELİRTMEYİ UNUTMAYINIZ