Daar stond ik Dan voor mijn nieuwe huis in Mystic falls.. Ik wou niet verhuizen maar het moest. Mijn ouders zijn overleden met een auto ongeluk. Ik bleef alleen achter met mijn kleine broertje en mijn grotere zus.. Het leven is niks voor mij zonder mijn ouders. Ik heb altijd ruzie met mijn zus. Dat komt omdat mijn broertje altijd zo irritant is. Ik wil helemaal geen ruzie maar het gaat vanzelf.. Ben je ER klaar voor , vroeg mijn zus. Ja zei ik zachtjes.. We liepen op onze tenen naar binnen.. Het zag er oud en verlaten uit net zoals de rest van de stad. Ik wist dat alles Anders zou zijn maar dit was een hele erge verandering. Op de vloeren hoorden we gekraak. Ik hoorde opeens gebonk en het leek van de trap af Te komen.. Zusje blijf bij me zei mijn zus. We liepen met arm om arm verder naar de bank... Als ER maar tv is dacht ik. Ik plofte meer op de bank en toen schoot ik meteen weer de lucht in.. Ik deed het nog een keer maar ER gebeurde hetzelfde. Toen ik rustig ging zitten ging het goed. Ik ging naar boven naar mijn eigen kamer maar het was heel lelijk daar en Klein. ER stond een Klein veroest bed. Ik werd verdrietig, alles in mijn leven gaat fout, schreeuwde ik naar beneden!! Mijn zus kwam naar boven en praatte nog ff met me..
21 februari 2010
Lief dagboek, Ik Ben nu in het nieuwe huis en ik vind het helemaal niet leuk. Ik voel me hier niet eens veilig.. Ik snap niet waarom we niet in ons oude huis mochten blijven wonen... Mijn zus gaat het niet Allen redden denk ik.. Niu teminste dat weet ik wel zeker. Morgen is mijn eerste dag op school.. Gelukkig is sophie mijn beste vriendin ER ook. Zonder haar zou het een hel zijn.. Ik hoop dat papa en mama terug zouden kunnen komen.. Ik red het gewoon niet meer. Dit is voor nu het einde van wat ik wou vertellen. Dag lief dagboek morgen vertel ik je weer wat :)
Word vervolgd!!
