Karanlığın Masum Yüzü

Bölüm 1| "İyiki Doğdun Şampiyon"

Bu benim ilk kitabım mı? Değil. İlk kitabımı hiç beğenmemiştim. O yüzden sildim. Bunu ilk kitabım olarak ele alıcam. Bu yüzden hatalarımı görmezseniz sevinirim. Ama bana yorum bırakabilirsiniz. Hadi size iyi okumalar ;)

24 Temmuz  2003

Merhaba günlüğüm. Ben 5 yaşıma daha dün girdim. Annemin aldığı günlüğe ilk kez yazıyorum. Yani ben bakıcıma söylüyorum o yazıyor. Ben daha küçüğüm neden yazıyorum? Biliyor musunuz? Komik oldu sanırım siz nerden bileceksiniz. Hep annem ve babam kavga ediyorlar. Ben sabah mutfağa gittigimde annemle babam bağırıyorlardı. İceri girdiğimde 'Siz kavga mı ediyorsunuz?'diye sordum.Onlarda benim yanıma geldiler.Annem 'Hiç öyle şey olur mu? Baban beni korkuttu ben de ona kızıyordum.' Ben de bişey demedim. Kahvaltımı yedim. Annem ve babam işe gittiler.Bende bakıcımla günlüğümü yazmaya başladım. Okula gidip yazı yazmayı öğrenmeyi istiyorum. Çünkü artık ben tek başıma günlüğümü yazmak istiyorum. Gelecek sene okula başlıycam. Yazı yazmayı öğreneceğim.Artık yemek yemeğe gidicem. Bay bay canım günlüğüm.

Ben artik ne 5 yaşındayım ne de annem yaşıyor. 17 yaşındayım ve herşeyi biliyorum. Hep beni kandırmışlar.

Annem bundan 12 yıl önce beni bırakıp gitti. Aslında şuanda o kadar üzgün değilim. Beni hep kandırmışlar. En önemliside annem babamla evliyken başka biriyle çıkması. Onu da bıraktım. Bir de çocukları olmuş.Bunların hepsini bakıcımdan duydum.Benden 3 yaş büyük bir abim varmış.Hani filmlerde olur abin veya ablan çıkar ya birden ortaya sonra onları aramaya başlarlar. Ben aramaya çalışmayacağım. Çok istiyorsa o beni arasın.

Babam annemin ölümünden daha bir yıl geçmeden evlendi. Evlenmesini hiç istememiştim. Bana sormamıştı zaten. İki çocuğuda oldu. Beni unuttu.Annemin ölmesinden hep onu sorumlu tutacağım. Ona saygı duymamı beklemesin. Karısına da. Bana hep evin hizmetçisi gibi davranan birine asla saygı duymam. Bir de çocukları var şımarık mı şımarık ikisi de. Yalan söyleyip duruyorlar.

Bugünü de günlüğümü okuyarak geçirmek istediğimi düşünüyorum.Babam karısı ve çocuklarıyla tatile Paris'e gitti. İnanabiliyor musunuz? Bana sormadı bile. Sorsa bile gitmemeyi tercih ederdim. Onlarla vakit geçireceğime günlüğümü okur canım arkadaşım Selin'le vakit geçiririm. Abim Baran'ıda unutmayım. Abim yok ama Baran beni herşeyden ve herkesten koruyor.Aramızda 1 yaş var. Ona abi demiyorum dememi de istemiyor zaten.

Bugünü eski hatıraları okumakla geçirmeyi düşünüyorum. Eskileri okudukça annem ve babamın bana ne kadar az değer verdiklerini daha da iyi anlıyorum. Onların gözlerinde ne kadar değersizmişim.

24 Temmuz 2010

Selam...

Bugün doğum günüm. Mutlu olmam gerekmiyor mu? Ama mutlu değilim.

Babamın bana verdiği doğum günü hediyesi mutluluğumu da, çocukluğumu da elimden aldı. Şimdi siz ne kadar kötü olabilir diye düşünüyorsunuz. Bana bir hiç yüzünden karısı ve çocuklarının yanında attığı tokat.

Dün okuldan çıkar çıkmaz arkadaşlarla maç yapmak için sahaya gittik. Maçımız geç bitti bende eve geç geldim.

Eve geçtiğimde salona geçerek 'Ben geldim.' diye konuşmamla babam ayağa kalkıp bana o kadar sert bi tokat attı ki yeri boyladım. Ayağa kalkmamla babamın bana az da olsa pişman bir şekilde bana baktığını gördüm. Karısı da sinsi sinsi gülerek bana bakıyordu. Hiç konuşmadan yaşlarımın süzülmesine izin verdim. Yerden çantamı alıp odama geçtim.

Kapımı kapatıp kilitledikten sonra yere çöküp sessizce ağlamaya devam ettim. Beni sevmiyor, bana önem vermiyor, beni merak etmiyor. Niçin? Ben onu üzecek hiçbirşey yapmamışken neden bana böyle davranıyor?