Tarih:22.10.2014
Saat:02:23
Düşünüyorum,düşünüyorum...Kafayı yemek üzereyim.Neden diyorum kendi kendime.Neden?Benimde adam akıllı bir ailem yok.Neden adam akıllı bir hayatım yok.Ben aynı evin içinde hem anne hem de baba kelimesini kullanamayacak mıyım?Bir anda öfke dolu gözlerle sabit bir yere bakmaya başlıyorum.Elimi alnıma koyup parmaklarımı saçlarımın arasında saçlarımı yoluyorum hafifce.Öyle sinirleniyorum ki öfkemden elimde kalan saç tellerimi umursamıyorum.Ve biliyormusun gözlerimden yaşlar aktı.Bunun hesabını kim verecek?!
Çakmak kullanmadan içilen 3 tek sigaranın ardından tekli koltukta oturarak uykuya dalıyorum.
Kucağımdaki telefonun titremesiyle ve MFÖ-Ele Güne Karşı şarkısıyla irkilerek uyanıyorum.Saat 6:40,kalkıp yavaşça hazırlanıyorum. Üvey annem kahvaltı hazırlamış ama aylardır olduğu gibi nefret dolu gözlerle sofraya bakıp ceketimi giyiyorum.Saçlarımı 2 dakika aynanın karşısında havaya atıyorum.İçimden diyorum şimdi annem olsa oğlum o saçlarını kestir uzun saç yakışmıyor sana derdi.Bende hep derdim kendi kendime beğenmesin amına koyim kimse beni,ben bana yeterim.Üvey annemin kulağımı siken bağırma sesiyle irkildim. Babama bağırıyor bak efe yine kahvaltı yapmadan gidiyor.Dışarda pis yemekleri yiyecek.Verme para aç kalsın.Aklı başına gelir.Hemen girdim konuşmaya paranızın canı cehenneme.Hızlı hızlı kapıya yürüdüm ayakkabımı giyerken babam geldi 10 lira verdi.Bende öfke dolu gözlerle ona baktım ve birden gözlerimdeki bakış acıya bıraktı yerini.Acıyordum babama,bu kadar pısırık olunmazki!
Evin avlusundan çıkıp servisin geleceği durağa yürümeye başladım.Her zamanki gibi kulaklığımı çıkartıp MFÖ dinlemeye başladım.Hangi şarkıyı dinlediğimi tahmin ediyorsunuzdur artık.Telefonu cebime koyup bir dal sigara çıkarttım.Ağzıma koydum tam yakıcam bi baktım servis geldi.Kendi kendime sövdüm.Sonra dedim bugünde geç giderim okulun canı cehenneme.Servisin gitmesini bekledim.Servis gider gitmez köşeyi döndüm sigaramın ucunu ateşledim.Durakta çeşmenin yanına pustum her zamanki gibi.Ohh camel ciğerlerim bayram ediyordu sabah sabah bir yandan da boğazımdaki o boktan acı var tabi. Ama değerdi.Sigaranın dumanını havaya üfleyip saliseylede olsa içinde derin hayallere kapılıp gidiyordum.Sigaram bitti şarkı bitti başa sardı.Baktım daha 15 dakika var dolmuşun gelmesine.Bir an durdum baktım duraktaki insanlara.Kendi kendime mırıldandım;ulan eğer düşünebilseydiniz hayatın bu olmadığını anlardınız.Ama adamlarda o kapasite yok.Bir süre öyle boş boş daldım.Dolmuş geldi millet hareketlendi bende ayıktım kendime geldim.
Ve yine okulun sokağına gelmiştim.Bir sigara daha yaktım.Okulun kapısında sigaramı bitirip içeri girdim.Sınıfa girdim hocam uyuyakalmışım geç kaldım kusura bakmayın faslından sonra oturdum yerime.(Aslında bu geç kalınca hocalara özür dilemek çok saçma geliyor bana.Hocam zaten geç kalmışım özür dileyip hem sizin hem de benim hayatımdan 10 saniye çalıyorum.Hem özür dileyince ben geç kalmamış mı oluyorum;?)Yine başladım antremanlar matematik kitabına.Çatır çatır soru çözüyorum.Sınıftan bir arkadaş geldi ortalıkta haberci gibi bi tip tahmin edersiniz.Efe seni 2 tane kız sordu dedi.Bende hiç takmadım, sonra yanıma geldi oturdu.Noluyo amına koyim dedim.Lan sanada iyilik yaramıyor 2 tane kız sordu seni dedi.Bende tamam Barış sağol hadi görüşürüz hacı dedim.
Tenefüs oldu.Normalde hiç yapmam hep sınıfta uyur ya da soru çözerim.Çıktım kapının önüne gelen geçeni süzüyorum.Sonra bi baktım dünkü kızın arkadaşı yine geldi.Merhabalaşma faslından sonra bu girdi konuya.Yine sordu dünkü kız nasıldı diye.Bende bilmiyorum dedim bakmadım dedim.Nasıl bakmadın dedi.Kızı bozdum attım.Gözlerimle bakmadım herhalde götümle bakcak halim yok.Hem sen ne yapmaya çalışıyorsun dedim.O da aranızı yapmaya çalışıyorum dedi.Bende iyi tamam yapamadın hadi görüşürüz dedim.O sırada ders zili çaldı tam döndüm gidiyorum kız dedi onun adı feyza.(Soyadınıda söyledi ama ben gizli kalmasını istiyorum) Duymamazlıktan gelip sınıfa girdim.
Ben ismimi falan söylememiştim çünkü onlar bu kadar rahatlarsa elbet sorup birilerinden hakkımda bir kaç bilgi edinmişlerdir.Akşam oldu stabil olaylardan sonra kendimi attım koltuğuma.Birden aklıma o kız geldi.İşin saçma tarafı kızın suratına bile bakmamıştım.Kendi kendime düşündüm galiba artık adam oluyorum.Geçmişte o kadar çok sevgilim oldu ki.Artık birilerinin kalbini acıtmak istemiyordum kendi kabuğuma çekilip içimde her gün ölüp ölüp dirilen efe ile ilgilenmek istiyordum.Çünkü artık farkına varmıştım.İçimdeki ben yaralı,içimdeki ben yorgun,içimdeki ben nefret dolu,içimdeki ben acımasız,içimdeki ben acı çekiyor,içimdeki ben yok oluyor.
Yine elim durmadı facebooktan kızı aramaya başladım.Baktım Fethiye Turizm Ticaret Meslek Lisesi dedim aha bu.Profiline baktım normal her zaman ki çıktığım kızlardan farkı yok.Neyse merak ettim bilgilerine bakıyorum.Lan bir baktım ne göreyim kızın memleketi Adana/Ceyhan.Dedim noluyo amına koyim kendi profilimdemiyim.Sonra iyicene baktım ilkokullarımız aynı:Fevzi Çakmak İlköğretim Okulu.Ben tabi işi gücü bıraktım kıza odaklandım.Sonra gece 12 gibiydi dayanamadım ekledim bunu hemen kabul etti.Bende mesaj attım selam falan.Sonra sordum nerelisin diye oda söyledi Adanalı olduğunu.Bende pek bozuntuya vermeden bende Adanalıyım dedim.Sonra ben işi dalgaya vurdum bunu bozup bozup atıyorum.Sen hayırdır 2 gündür sülük gibi yapıştın.Amacın ne baktım bu küfretmeye başladı.Ooo dedim tamam açtım ağzımı sövüyorum sayıyorum.Bazen bu alttan alıyor ben abartıyorum. O gece kızın hiç bilmediği küfürlerle kıza sövdüm saydım.Sonra bir dal sigara içip koltukta uykuya daldım.
Bilmiyordum bu gecem kendimle başbaşa kaldığım son gecem...
