Εφιάλτης κλεισμένος στον κόσμο μου 2

Το τέλος κόντρα στη μοίρα

Ήταν η ώρα . Έπρεπε να δράσω. Πήγα  στο δωμάτιο μου και πήρα το ρόπαλο . Τα φώτα έσβησαν . Όχι . Όχι δεν έπρεπε να συμβεί αυτό . Δεν προλαβαίνω να φύγω και ο Βασίλης με γραπωνει και με πεταει κάτω . Φωνές ακούγονται έξω από την πόρτα του σπιτιού μου . Όχι πάλι . Πέρνω την Χρυσάνθη και την κλειδώνω στο δωμάτιο μου . Τώρα εγώ και ο Σώτος επρεπε να αντιμετωπίσουμε τον τρελαμένο Βασίλη και την πιθανή εισβολη των δολοφόνων. Όπως παραπάτησα λόγω της σπροξιάς του Βασίλη πιάστηκα απο κάτι, μέσα στο σκοτάδι δεν καταλάβαινα τι ήταν . Το ψιλαφήστηκα και κατάλαβα πως ήταν το δύκαννο μου . Χωρίς  να χάσω χρόνο πυροβόλησα στο κεφάλι τον Βασίλη που εκείνη την ώρα κατευθυνόταν προς την κουζίνα για να πάρει ένα μαχαίρι και από πίσω του έτρεχε ο Σώτος.  Τώρα πήδακες αίματος βγαίναν από διαφορά μέρη του σώματος του καθώς ο Σώτος για να σιγουρευτεί πως παίθανε του φύτεψε άλλες 3 σφαίρες . Ο Σώτος  ήξερε, ήξερε τα πάντα  . Σαν να μην ήταν ένα όνειρο .......