Pumunta na lang ako sa susunod na klase ko sa sobrang pagkainis ko sa dalawang iyon. Hndi ko alam kung bakit gano'n sila. Kanina ko pa sila nahahalata base sa mga kilos nila.
" Gen anong nangyari do'n sa dalawa?" Si Jelyn abang pilit na humahabol sa paglalakad ko, kasunod niya si Christine na may bitbit ng chichirya. Hindi pa ba ito busog sa kinain niya kanina? Grabe huh, bilib na talaga ako sa kanya.
"Oo nga akalain mo yon pinag-aagawan ka. aba ng hair mo peruha." Sabi niya habang ngumunguya ng kinakain niya.
"Christine ano ka ba umayos ka nga.Kita mo nang may laman ang bibig mo nagsasalita ka pa rin. Hindi ka lang tsismosa 'no?" Sabi ko ssa kanya.
"Chill sorry hehe.." Napakamot na lang siya sa ulo niya.
"Ewan ko ba sa dalawang yon hayaan niyo na. Sumasakit ang ulo ko sa kanila." Sabi ko habang nilalagay ang bag ko sa upuan. Dumating na din maya-maya ang prof namin.
INAYOS na namin kaagad ang mga bag namin uang maghanda palabas. Nakita kong balisa ang mga tao sa labas. Hindii magkada-ugaga sa pagtakbo aakalain mong may marathon.
"Halika na dali! baka hindi natin maabutan yon!"
"Naku! tara na! I can't wait to see them!" Sigaw naman nong isa.
"Teka anong meron?" Biglang tanong ko.
"Ewan hindi ko din alam eh." Kibit-balikat na sambit ni Jelyn.
"Hello puwedeng magtanong? anong meron?
"Ah? Hindi nyo ba alam? Si Lander at Ross nasa gym may laro daw basketball." Sabi ng estudyante. Huh? Agad naman kaming pumunta sa gym. malayo pa lang kami ay rinig na namin ang hiyawan ng mga estudyateng nanonod.
Nakita naming naglalaro si Lander at Damon one-on-one? Ano bang pakulo ang ginagawa ng dalawang 'to?
"Excuse me po makikiraan po." Sabi ni Jelyn habang hila-hila ang kamay ko. Sumiksik kami sa naakadaming tao sa gym ngayon. Mga estudynteng nagssksikan makita lang ang nagaganap na laro. Nakita kong determinado talaga ng bawat isa na manalo. Peo ang pinagtataka ko lang kung bakit may ganito? Ano bang gustong patunayan nila? Ano ba ang pumasok sa utak nila at gumagawa na anman sila ng eksena ngayon?
"Go lander!"
"Babe! Galingan mo! Papakasalan pa kita!"
"Kyaaaa!! Ross my love! Galingan mo!"
Ao ba yan? Mga sigaw nila na bigay todo, parang mauubusan na sila npinig boses. Hindi talaga sila mapigil sa kakasigaw. Naagaw ni Lander mula kay Damon ang bola. Nahihirapan din si Damon sa pagbai. Hindi talaga hahayaan ni Lander na makuha ang bola mula sa kanya.
Napahiyaw ang lahat nang mai-shoot ni Lander ang bola. Napatingin sa gawi namin so Lander. Nagtama ang mga mata namin. Sinasabi niyang hinding-hindi siya magpapatalo ano man any mangyari. Nakita ko ang blanko niyang ekspresyon. Nakakakilabot, mahirap basahin kung ano man ang nasa isip niya ngayon.
Nagpatuloy ang laban at nakita kong magkalapit lang sila ng score. Matindi and labanan at ni kahit isa sa kanila ay hindi talaga magpapatalo.
Napalingon naman si Lander sa amain at nagtagpo ang amaing mga mata. Nakita ko ang seryoso niyang mukha. He's showing an emotionless face. Hindi ko mabasa kung ano ang iniisip niya. Napahiyaw ang lahat ng mai-shoot ni Lander ang bola. Nakita ko ang pagkatalo sa mukha ni Damon. Nagpatuloy lang ang laban hanggang sa ang score nila ay isa lang ang lamang. Magkalapit lang anga score nila at mukahang hahabol pa ang isa.
Pilit na inaagaw ni Damon ang bola kay Lander ngunit hindi niya ito binibigyan ngpagkakataon na maagaw ito. Ginawa niya ang lahat upang maagaw ang bola mula dito. Dahil sa pagpipilit na huwag itong maaagaw ay siniko niya si Damon, na nagdulot sa kanayang matumba sa sahig ng court. Nanlaki ang mga mata ko sa nangyari.
"Damon!" Nagmadali akong pumunta sa kinaroroonan ni Damon na ngayo'y hinahawakan ang sumasakit na paa nito. Umamba na susuntukin ni Lander si Damon ay pinigilan ko ito. Sumusobra na talaga siya.
" Lander! Tumigil ka nga! Nakita mo nang sumasakit na ang paa ng tao dadagdagan mo pa! Sumusobra ka an ha!" Singal ko sa kanya. Kumukulo na talaga ang dugo ko sa kany pinalagpas ko anag ginawa niya kanina. Ngunit hindi ko na matotolerate ito.
"So, kinakampihan mo na siya ngayon over me?" Abat!
"Wala akong kinakampihan sa inyo. Ang sinasabi ko lang dito tigilan mo na 'to. Nakakainis na eh. Ano ba talaga ang gusto mong palabasin?"
"I just want to protect you from him! I don't want you to go near him!"
"Anong sinasabi mong protekta? Hindi naman ako sasaktan ng bestfriend ko. Tsaka, hindi mo ako mapapalayo sa kanya. He's my friend for petes sake!" Naasabunot siya sa ulo niya sa sobrang inis. Wala akong paki kung magalit siya sinaktan niya ang bestfriend ko hindi ko 'to palalagpasin.
"Halika ka na Damon. Dadalhin kita sa clinic. I'm sure masakit ang paa mo." Sabi ko habang isinaampay ang kamay niya sa balikat ko.
"Nasaktan din naman ako ha? " Reklamo ni Lander.
"Manigas ka diyan! Tara na ayokong makipag-usap s taong ang kitid ng utak." And Ieft him there standing in the middle of the court.
May araw ka din Lander Jimenez. Di pa tayo tapos. Char!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Okay update done. Bukas naman hehe.
I want a comment for this chapter. Any thoughts?
Violent reactions? haha. Feel free to comment. :)
-Winx
BINABASA MO ANG
Unconditional Love
Dla nastolatkówIf you love someone, you are willing to do anything for him/her no matter how hard it is. Kapag tinamaaan ka ng pag-ibig hindi ka na makakawala pa dito. Lahat kaya mong gawin para sa mahal mo. Kahit na ilang beses ka mang masaktan basta makita mo...