บทเรียนที่ สิบ (ตอนจบ)

640 10 15
                                    

Naughty สวัสดี...ฉันคือความรัก ตอนที่ 10
#แกล้งบย

ฉันคือความรัก ตอนที่ 10#แกล้งบย

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.

บทเรียนที่สิบ
พ่อทูนหัว

"ไงคิมจีวอน" เสียงชายมีอายุเอ่ยเรียกร่างสูง ตาเรียวบอบช้ำค่อยๆปรือเปิดขึ้นสู้แสงไฟ

คนคุ้นหน้าคุ้นตายืนอยู่ปลายเตียง สองแขนกระชากแรง หวังจะเด้งตัวกระโจนเข้าใส่ แต่กลับถูกรั้งไว้พันธนาการด้วยกุญแจมือ

"ลีซูมาน" ชื่ออีกคนถูกเอ่ย ลีซูมานเผยอยิ้ม ไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะจำเขาได้

ที่ผ่านมาไอ้ยางกูลปกป้องลูกของมันได้ดีทีเดียว ไม่มีข่าวคราวใดๆเกี่ยวกับจีวอนเล็ดรอดออกมาให้เขาสืบได้เลย จนวันที่เขาเห็นเด็กหนุ่มกำลังชะเง้อ ด้อมๆมองๆอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่งระแวงเดียวกับโกดังสินค้า เขาก็จำได้ทันทีว่าคนๆนั้นคือเด็กน้อยคิมจีวอน แต่ก็ถือว่ายังดีที่มันได้แม่มาเยอะ เพราะถ้าหน้าเหมือนไอ้ยางกูลคงจะตลกเป็นบ้า

"เรียกลุงเหมือนตอนเด็กๆสิ ตอนนั้นแกน่ารักมากเลยนะ ติดฉันอย่างกับอะไรดี"

"หึ นั่นมันก่อนที่มึงจะฆ่าแม่กับพี่กูต่างหาก ไอ้สารเลว" แน่นอนว่าอีกคนไม่ได้เจ็บปวดกับคำด่าทอแต่อย่างใด เขานั่งลงที่ข้างเตียง จ้องร่าสูงเขม็ง

"ปากดีจริงๆเลยนะ ฉันไม่ได้อยากจะฆ่านังนั่นกับพี่ชายแกสักหน่อย"

"แล้วมึงฆ่าแม่กับพี่กูทำไม!!" จีวอนตวาดคำรามด้วยแรงโทสะ อยากจะฉีดคนตรงหน้าเป็นชิ้นๆ

"เพราะพ่อของแก ไม่ยอมออกจากวงการน่ะสิ ฉันเลยต้องฆ่าสองคนนั้นตามที่พูดไว้" ลีซูมานใบหน้าระบายยิ้มเยาะ ไม่ได้สะทกสะท้านในคำพูดเลือดเย็นของตัวเอง

Naughty สวัสดี...ฉันคือความรัก #แกล้งบย (#BOBYUN)Onde histórias criam vida. Descubra agora