Ik Kan Het Niet Geloven!

2

" ik heet trauwens Savannah. Jij?"" Amy." "Amy.. wat?"" Weet ik niet"" dat word dan moeilijk om je ouders te vinden."

Savannahzij dat we langs een politie bureu gaan. Toen we er eindelijk waren stapte we uit.

"Savannah Michel" roepte een politienan. "Kom Amy" ik volgde haar braaf. "Dus..." begon de politie man." Ik heb dit meisje gevonden en ze wis nix over haar verleden.."ze zij het alsof ik er niet bij was"...ik dacht dat ik hasr ooit bij het niuws heb gezien." "Heeft u meer informatie?" "Hm.. ze heet Amy" " ik hoor stemen! Iemand roept me! Ik word gek! Ik.. ik ben bang." "Ah meisje toch." 'Amy. Amy. Amy waar ben je?'de stem klinktbekend. Maar maakt me bang want ik zie niemanf.

De polietie agent is al een uur bezig met"ik ddenk dat ik hem heb!" Laat maar.
"Je heet Amy Elenor, je werd nu 3 jaar geleeden vermist. Je moeder ging helaas dood toen je werd geboren... je heeft een broer maar hij is 2 en een half jaar vermist. Je vader is helaas doodgegan nu 2 maande geleden." Hij zij het alsof het de normalste zaak ter wereld is. Hij glimlachte zelf. Ik keek hem bos aan en begon te huilen. Echt wie doet nou een niuws zo vertelen hij had me hoop gegeven voor een paar seconden.

Ik wacht op Savannah. 'Amy. Amy waar ben je? Alsjeblieft. Je bent tocht niet dood.' Wat? Die stem uit mijn hoofd denkt dat ik dood ben?

Daar kwam Savannah aan eidelijk! "Je word naar een wees huis gestuurd. Als je geluk heb dan komt heel meschien je broer wel." Lief van haar dat ze me op wilt vrolijke." Hij is trouwens 18. En je mag 2 dagen naar je huis voor heringeringe op te haalen. Dat maakte me wel wat vrolijker!

Ik stapte in de polietie wagen en we gaan naar een plek diie ze zeggen dat het mijn huis is.

Hoi! Ik hoop dat julie het verhaal leuk vinden. Het word spanender hoor maar ik heb altijd dat bij het begin.
xxJulia