Kim Olduğumuzu Kimseye Söyleme!

1.Bölüm

1838

Annemin çığlıklarıyla uyandım. Kafamı kaldırır kaldırmaz gözlerim maria'yı aradı o yoktu. Hızla yatağımdan kalkıp tahta merdivenlere doğru yürüdüm o sırada annemin sesi de kesilmisti simdi ise tek ses babamın bağırışlarıydı. İnmeye korkarak tahta merdivenin arkasına saklandım küçük bedenim  zaten görünmezdi. Fazla geçmeden babamında sesi de kesilmişti. Bir kaç dakika geçtikten sonra hızlı adımlarla aşağı indim. Annem ve babam'ın bütün vucudları paramparça olmuştu...

Günümüz

Üçüncü dersdeydik ve hayla Kayra etrafta yoktu. İlk derse girmişti ve sonra puf ortadan kayboldu. Kim bilir nerdeydi onu beklemeden çıkarak hata etmiştim sabah ki yüz ifadeside bugünlerde fazlasıyla canımı sıksada üzerine gitmeyip alttan alarak evden çıkmıştım. Gözlerim birden buğulanmaya başladı ardından da kayrayı gördüm. Görüntüler kesik kesik oldugu icin gözlerimi kapattım. Şimdi tam görüyordum kayra birini öldürmüştü bu bi kız mıydı yoksa... Gözlerimi açıp çantamıda alıp  ayağa kalktım kapıya dogru ilerlerken coğrafya öğretmenim"İzin aldın mı?"dedi. Ona dogru döndüm kendimden emin bir tavırla"Almam mı gerekiyor"dedim ellerimi oynatmama ramak kalmışdıki coğrafyacı"Aldın varsayıyorum"dedi koca gözlüğünün arkasından bakan korku dolu gözlerle. Ben ise yapmacık bir gülümseyişle  sınıftan çıktım, koridor'un sonundaki kızlar tuvaletinin önünde bir kaç adım ileri geri giderek bekleyen kayra'yı gördüm. Ona doğru koşar adımlarla yürüdüm. Ayak seslerimi duymuş olacakki başını kaldırdı beni görünce bir umut ışığı görmüşcesine gözleri parladı. elimle çekil der gibi kapının önünden çekilmesi için salladım. İçeri girdigimde manzara hiçde iyi değildi.
Birini öldürmek ve leşini ortadan kaldırmak benim için hiç bir zaman zor değildi ama bu sefer durum bambaşkaydı.. Çünkü yerde yatan Selin Gezer di okulun fakir ailelerinin dısında bu kızın ailesi daha iyi durumdaydı. Ve onun ailesi gibi zengin olmayan aile üyeleri okulu talan etmişcesine heryerdelerdi. Buda demek oluyoki selin'e yaranmak isteyen bir sürü işe yaramaz. Bunlar aklıma geldikce kendime hakim olamıyordum hışımla kayraya döndüm"Neden yaptın bunu sana onu umursama demedim  mi? onu korkutucağımı söylemişdim sana!"Kayra gözlerini devirip"Bunu sende bende denedik o uslanmıyo anlamadın mı?"dedi üste çıkarmıscasına. Ona ôylemi der gibi baktım sonra basımı hafifce cesede doğru dönüp tekrar kayraya baktım"Ozaman tek başına hallet"deyip kapıya doğru yürüdüm. "Tamam"harflerin üstüne basarak söylemisti. Bunu bensiz beceremezdi fazla göze batardı sonu parmaklıklar arasında biteceğini ikimizde biliyorduk buyüzden arkama dönüp tekrar cesede baktım"Onu kazan dairesine indiricez sonra akşam gömmek için tekrar geri döneriz"dedim ve başımı kaldırdım kayra ile göz göze geldik basını sallıyordu. Derin ic çekip söze basladım"Önce gelip bana yardim etde şu kızı(cesede baktım. Sonra tekrar kayraya gôzlerimi devirip devam ettim)yada cesedi alıp tuvaletlerden birine kilitleyelim"beraber hızlıca sondaki tuvalete koyup kapıyı kilitledikten sonra kapıya doğru yürüdüm kapıyı açmadan"Sen şimdi kazan dairesine inip bi battaniye ara eminim orda yedekte bekaret almak icin bir kac tane vardır. Ben de gidip Fikriden kazan dairesinin anahtarını alıyım"dedim kayra  başını salladı.
Kızlar tuvaletinden çıktık. Ben fikriyi aramak icin koridor'un sonuna dogru yürüdüm. Kayrada hemen kızlar tuvaletinin karşısındaki kazan dairesine inen merdivene doğru yürüdü.
Henüz bir kaç dakika olmasına rağmen hayla fikri'nin nerde oldugunu bulamamıstım. Bütün koridoru arayıp bulamayınca üst kata çıktım. Üst kattaki sınıfları kendimce uydurduğum melodiyle aramaya devam ettim. Fikri 30 lu 40 lı yaslarda bi hademe yaşı fazla ilerlemesine ragmen hayla evlenmemesi onu masum bi ezik gibi göstersede okulun 50 li yaslardaki topal müdiresiyle kırıstırdığı ortada ayrıca onu bi kaç kere spor solonun yanındaki kızların soyunma odasını dikizledigini gördüğümden beri benim bir numaralı ayak işlerimde kullandığım adamım.
İste onu buldum labarutuar odasındaydı ve güneşliği takıyordu"pişt"dememle kısa zamanlı bir korku yaşadıktan sonra bana döndü. Beni karşısında görünce ikinci bir korku yasadığı yüzünden belliydi. Gülümseyip ona doğru yürüdüm"Nasılsın fikri"dedikten sonra elimi hademe önlüğünün yakasında gezdirdim. "Ne istiyosun"der demez pis ağız kokusu burnuma geldi. İğrenerek bi kaç adım geri gidip ciddi yüz ifademle"Kazan dairesinin anahtarını ver"dedim fikri biraz ırım kırım etsede cebinden anahtarı çıkarıp bana uzattı. Hızla kapıya doğru yürürken "bidaha sana ihtiyacım olduğunda yakınımda ol"dedim cevap vermeyince parmaklarımı hareket ettirdim. Fikri"Bidaha olmaz özür dilerim"dedi. Acısını sesinde hissetmem keyfimi yerine getirmişti. Gülümseyerek odadan çıktım.