FIRTINALARLA GELEN MUTLULUK

4.BÖLÜM

Arkadaşlar ;  hepinize desteğiniz için teşekkür ederim.Yaptığıniz yorumlar beni çok mutlu ediyor.Hikayemin daha fazla okunması için başkalarına da önerirseniz çok mutlu olurum.Bu arada bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayin.İYİ OKUMALAR..{♥♡♥}

Salih amcanin söylediği sözler beynimde yankilanip duruyordu.Ne yapacaktim? Nerede kalacaktim? Bu dusunceler surekli aklima geliyor ama kafamdaki düşünceleri kovup gemideki son zamanlarimi mutlu gecirmeye bakiyordum.
Bu arada Salih amcaya da bayagi alismistim.Sabahlari onu mutfakta ugrasirken , akşamları yorgunluktan uyuyakalirken gormeye o kadar alismistim ki... Buradan nereye gidecektim? Gittigim yerde bana Salih amca gibi iyi davranacaklar miydi? Hicbir fikrim yoktu.Ben bu dusuncelere dalmisken Salih amca yanima geldi.
-- Ne düşünüyorsun Gül?
-- Hiiic
-- Var bir sey, soyle bakiyim neyin var?
-- Salih amca
-- Efendim
-- Biz hangi limanda inecegiz?
-- Mersin limaninda
-- Ben orada ne yapacagim ?
-- Korkma kızım, ben de yaninda olacağım.
-- Yaşasınnnnn!!!
..............
   
Salih: Kaptan!Kaptan! Duyuyor musun beni?    
--Salih bey
-- Efendim
-- Kaptan biraz rahatsızlandı.
-- Neyi var?
-- Gece açıkta uyuyaklmis.Ustunde de incecik bir ceket varmış.Bu nedenle de üşütmüş.
-- Insan bir gidip bakmaz mı?
-- Nereden bilebilirdim Salih bey
-- Bilmeliydin.Simdi ne yapacagiz Mustafa?Gemiyi kim surecek?Insan biraz düşünceli olur.
Bu kadar bağırış cagirisin bos olmadigina kanaat getirip kalkmaya karar verdim . Guverteye dogru yurudum.Bağıran kişinin Salih amca olduğunu görünce çok şaşırdım.Yanindaki kişi uzaklasinca Salih amcaya neden bu kadar sinirlendigini sordum.Kaptanın hastalandigini fakat kimsenin ruhu bile duymadığıni soyledi.
-- Nasil yani?Denizde mahsur mu kaldik simdi?
-- Hayir,fakat her türlü tehlikeye karşı bir kaptanimizin olmasi gerekirdi.
-- Sakin ol Salih amca , biz süreriz gemiyi.
Yüzü biraz yumusamisti:
-- Yapacak bir sey yok. 
-- Salih amca , biliyor musun ben de bir kaptan olmak isterdim.
Gulumsedi.
-- Istersen sana gemi nasil kullanılır göstereyim.
-- Olleyyy
Salih amcayla dümenin başına doğru yürüduk.Boyum kısa olduğu için beni dümenin başındaki yere çıkarttı.Buradan denizi ve tabi ki dümeni daha rahat görebiliyordum.Salih amcayla gemiyle ugrasirken zaman hayli ilerlemiş,akşam olmuştu.Karnimin aciktigini soyledim.Gidip yemek yedik.Dümeni Mustafa abiye emanet edip uyumaya kamaraya gittik.Salih amca kendi odasına gitti.Ben de odamdaki kitapligi karistirmaya basladim.Guzel bir kitabi gozume kestirdikten sonra alıp okumaya başladım.Kitabin sonlarina doğru aklıma ablam geldi.Onu o kadar özlemiştim ki.Okula ilk başladığı günü çok rahat hatirlayabiliyorum.Çok kiskanmistim onu.Oyle ki;formasını makasla kesip paramparça etmiştim.O günden sonra tam 15 gün benimle hiç konusmamisti.Bu dusunceler beynimi oyalarken vücudum kendini coktan uykunun kollarina teslim etmişti...
Sabah kalktigimda saatin erken olduğunu farkettim.Guverteye doğru yürüdum.Sanırım kaptan iyileşmisti.Hemen Salih amcanin yanina gittim.Hala uyuyordu.Saclarimla boynunu gidikladim.Gözlerini zar zor açıp bana bakti.
-- Müjdemi isteriim kaptan uyanmış.
-- Vaay , harika bir haber.
Yatağından kalktı ve lavoboya doğru yürümeye başladı.O lavobodayken ben de dün yarim bıraktığım kitabimi bitirdim.Sonu kötü bitiyordu.Acaba benim hikayemin de mi sonu kötü bitecek diye düşünmekten kendimi alamadım.Annemin " yemek hazır kızım haydi sofraya gel " deyişi kulaklarımda çınlıyordu.Her ne kadar ailemi ozlesem de Salih amca acimi bir nebze olsun dindiriyordu.
Birisi omzuma elini koydu.Yuzumu cevirdigimde bu kişinin Salih amca olduğunu anladım.
-- Ne oldu?
-- Yarin limana varıyoruz.