'Niemand mag weten wat er is gebeurd. Begrepen?'
'Ja, baas. Maar wat doen we voor de familie?
' Maak jij je maar geen . Ik zorg voor de familie. Maar jij houdt het meisje koest.'
'Ja, baas!'
Ik werd opeens wakker. Waar was ik? Ze keek op haar wekker, het was 9.32. Wacht even, moest ze niet naar school! Vliegensvlug rend ze naar beneden, maar iedereen is al weg. Waarom heeft haar moeder haar niet wakker gemaakt? En waar waren haar mijn ouders gebleven. Ik wil eerst even wat ontbijten en dan zie ik wel. Misschien had ik gewoon 's avonds koorts en lieten mijn ouders mij gewoon thuis. Maar waarom hadden ze dan geen briefje achtergelaten. Ik probeerde na te denken wat was er 's avonds gebeurt. Was ik ziek geweest? Toen schrok ik! Ik kon me niets meer herinneren van wat er vannacht was gebeurd. Het leek wel of iemand een stukje van mijn leven had beroofd. Ik kon me nog alles herinneren van ervoor, maar wat was er tussen die tijd gebeurd dat ik naar bed was gegaan en was opgestaan. Wacht even! Ben ik wel naar bed geweest?
Sorry voor dit korte deel.. Maar het moest even vaag zijn!!
