Heaven's Eyes

Grey eyes •

Çocuğun başını yavaşça elimle destekleyerek düzelttiğim de çocuğun gözlerini kırpıştırarak açmasıyla irkildim ve elimi yavaşça başından çektim. Derin bir nefes alarak bakışlarını ilk gökyüzüne daha sonra bana çevirdi.

Gri tonlarının bulunduğu gözlerini bana dikerek "Sen kimsin?" dedi. Gözlerinin aralarında ela noktalar da bulunuyordu, gri rengi ile güzel uyuşuyorlardı ama gene de gördüğüm en güzel gözler Boruto'ya aitti.

"Uchiha Sarada." diye cevapladım bakışlarımı ondan kaçırarak. Çocuk yattığı yerden hışımla doğrulunca endişeyle "İyi misin? Aniden kalkmaman lazım." diye merakla ağzımın içinden mırıldandım.

"Sorun yok, ayrıca zaten senin kim olduğunu da biliyorum." dediğinde kaşlarımı çattım ve yüzünü inceledim. Yüzü o kadar tanıdıktı ki bu beni aşırı rahatsız ediyordu, gördüğüm rüyanın etkisindeydim. Alın bandına baktığımda Konoha ninjası olduğunu fark ettim, işin tuhaf tarafı onu hiç köyde veya herhangi bir görev yerinde görmemiştim.

"Beni nereden tanıyorsun?" diye sorduğum da ayağa kalktı ve altını silkeleyerek ellerini ceplerine koydu ve omuz silkti. Gri gözlerini üzerime diktiğinde dudakları alayla yana kıvrıldı ve "Yakında anlarsın." diye ilgi çekici bir ses tonuyla konuştu.

Çocuk arkasına dönerek yürümeye başladığında oturduğum yerden aniden ayağa kalktım ve gitmesini izleyerek "Adın ne?" diye seslendim. Çocuğun sesimi duyduğu aşikardı ama durmamış veya bana bakmamıştı.

"Kawaki." dedi yürümeye devam ederken. Kawaki ha, diye iç geçirdim içimden. Zihnimi zorlayarak çocukla ilgili herhangi bir anımı hatırlamak, kafesten tutup çıkarmak istedim ama anılarımın üzerine kilit konulmuştu. Yere sabitlediğim bakışlarımı tekrar yukarı kaldırdığım da Kawaki denilen çocuk çoktan gitmişti.

Boş boş gittiği yola bakarken en sonunda derin bir nefes alarak köye doğru yürümeye başladım. Her adımımla beraber, zihnimdeki düşüncelerim ağırlaşıyordu. Rüyada gördüğüm çocuk, Kawaki'ye çok benziyordu, üstelik çocuk ismimi de biliyordu. Bunun bir tesadüf olabileceğini kafama kazımaya çalışıyordum, sonuçta Uchiha klanı varisiyidim. Beni tanıması normal bir şeyde olabilirdi, sanırım paranoyaya bağlıyordum.

Köye yavaş adımlarla geldiğimde meydanda yürüyor ve her zaman antrenman yaptığım yere doğru gidiyordum. Karşıdan gelen iki siluete baktığımda birisinin Boruto, diğerinin Mitsuki olduğunu anlamıştım. Sebepsiz yere bu gözlüğü takmak, görüşümü bozuyordu. 

Yanıma geldiklerinde Boruto ifadesizdi, bende aynı şekilde ona bakarak hiç bir şey söylemiyordum. Mitsuki "Naber, Sarada." dediğinde omuz silkerek gülümsedim. "Normal, az önce tuhaf bir olay yaşadım."

Mitsuki kaşlarını kaldırarak "Ne oldu?" diye sorduğunda derin bir nefes aldım. "Ormanda baygın bir çocuk gördüm. Tuhaf birisine benziyordu. Gri gözleri ve iki türlü renk bulundurduğu saçları vardı, ismi de Kawaki'ydi. Bizim köydenmiş, tanıyor musunuz?"

Boruto kaşlarını çatarak bana baktığında gözlerime ona çevirdim. Gözlerinin maviliğinde, alevler gördüğüme yemin edebilirdim. Gözlerinde gittikçe büyüyen bir ateş vardı ve beni yakmaya hazır bir durumdaydı. Hızlıca bileğimden tutup kendisini bana çevirdiğinde şaşkınlıkla ona bakarak kaşlarımı çattım. "Boruto? Ne yapıyorsun, bırak şu bileği-"

Konuşmamı bitirmeye izin vermeden beni peşinden sürüklemeye başlayınca tökezliyor ve düşmeyeye özen gösteriyordum. Lacivert renginin boy gösterdiği bir evin arka sokağına geçtiğimizde, bileğimi hışımla bıraktı ve sinirle elini sarı saçlarından geçirdi.

"O çocuğu tanıyor musun?" diye sorduğunda yaşadığım şoktan dolayı sadece kafamı olumsuz anlamda sallayabilmiştim. Boruto'nun dudakları soğuk bir şekilde yana kıvrıldığında "Güzel, o çocuğu tekrar gördüğünde hemen yanıma geliyorsun." dedi.