"Rose!!" hoorde ik mijn moeder gillen. Ik liep chagrijnig naar beneden en keek haar aan. "Nou lieverd, niet zo chagrijnig. Dit word leuk" zegt mijn moeder dan. "Voor jou wel ja" mompel ik. Mijn moeder zucht en zet mijn tassen in de auto. Zuchtend wandel ik achter haar aan. Terwijl mijn moeder naar het station rijdt zing ik zachtjes mee met de radio.
** ** **
"Doei Rose! Pas goed op jezelf!!" roept mijn moeder bijna door het station heen. Ik zucht geïrriteerd en geef haar nog even een knuffel en stap dan de trein in. Ik zoek een plek en doe mijn oordopjes in. Ik moet van mijn moeder een half jaar bij een gastgezin in Cheshire wonen. Nouja, gastgezin? Volgens mij is het gewoon een jongen van 19 of 20 jaar waarbij zijn ouders eens in de week langskomen. Dat stond tenminste in het formulier. Meer weet ik niet. Ja, zijn adress. Wat kan ik er nou aan doen dat mijn moeder alles regelt? Meeste mensen zouden blij zijn als hun moeder alles zou doen maar ik word er ziek van. Opeens staat er een jongen voor me. Ik schat hem ongeveer 18 net zoals ik. "Mag ik hier gaan zitten?" zegt hij dan. Er was een lege plek naast me. Ik zucht en knik. De jongen zet zijn tas neer en gaat naast me zitten. Ik zet mijn muziek weer aan en doe de oortjes in. Ik voel hoe de ogen van de jongen op me branden. Ik kijk om. Jep, hij kijkt naar me. Ik doe mijn oortjes uit. "Wat is er?" vraag ik dan. De jongen kijkt naar beneden. "Nou.. Ik dacht. We zitten hier nog even. En dat we.. err.. Elkaar konden leren kennen" stottert hij. Ik grinnik even. "Nou, ik ben Rose Calder" zeg ik dan trots. Ik ben er niet zo trots op eigenlijk maar ik heb gehoord dat er een model is met de achternaam Calder. "Err. Hey Rose, ik ben Thomas. Thomas de Rover" zegt hij dan. Ik knik en lach even. Mijn ogen gaan over de jongen heen. Hij is niet gespierd ofzo, hij is heel dun. Hik heeft blond surfershaar en blauwe ogen. Zelf heb ik stijl haar tot over mijn schouderbladen en bijna zwarte ogen. "En Rose, waar ga jij heen?" vraag Thomas dan uit het niets. "Ik ehm.. Ga naar Cheshire voor een half jaar" zucht ik dan. Thomas kijkt me verbaasd aan. "Dat is toch leuk?" vraagt hij dan. Ik knik langzaam en onzeker. "Maar ik woon dan een half jaar bij een jongen die ik niet ken. Beetje raar misschien" zeg ik zacht. Thomas knikt begrijpend. "Anders bel je mij maar als het zo erg is, ik kom hier wonen, in Cheshire" zegt hij dan. Ik knik glimlachend. "Hier, dit is mijn nummer" zegt Thomas dan en geeft me een kaartje. Ik pak het kaartje aan. Hij is bakker? Dat had ik dus niet verwacht. "Maareh.. Dit is mijn halte, ik hoor nog wel van je Rose" zegt Thomas dan en stapt uit.
Nou, dit was mijn eerste chapter. Ik weet, one direction is er nog niet. Maar wel bijna :) kunnen jullie voten en delen? thankss
x
