one direction imagines(english and dutch)

worry's (liam)

(YOUR POV.)

Jij en liam zijn al een paar jaar samen en jullie verwachten sinds een maand ook een kleine! "He babe!" zegt liam en drukt een kus op je achterhoofd. "He li!" zeg je enthousiast en volgt hem met je ogen terwijl hij rond de bank loopt om naast je te komen zitten. "Hoe gaat het met jullie?" vraagt hij en wrijft even kort over je buik. "beetje buik krampen maar dat zal er wel bij horen" antwoord je en je legt je hoofd op zijn schouder. "Kan ik iets voor je halen? Paracetamol, iets warms voor op je buik..." "Liam het is goed" zeg je en kijkt hem geruststellend aan. Hij glimlacht even en slaat zijn armen om je heen. "Ik kan niet geloven dat we over 8 maanden ouders zijn..." zegt hij terwijl hij over je arm wrijft. "Ben benieuwd naar de reactie van de andere!" zeg je omdat jullie vanmiddag iedereen  bij elkaar geroepen hebben om het nieuws te vertellen. Natuurlijk wisten jullie ouders het al maar jullie vrienden en kenissen nog niet. "Zullen we ons dan maar klaar gaan maken?" vraagt liam en kijkt je vragend aan. Je knikt aangezien je nog in je joggingsbroek en sweater zit. Je loopt naar de badkamer en kleed je uit. Je gaat onder de douche staan en laat het warme water over je heen komen. je wilt bukken om het flesje met sop te pakken maar ziet dan bloed op de tegels druppelen. Je kijkt even raar en ziet het ook langs de binnenkant van je ben lopen. Eerst schrik je er niet van want je zal wel ongesteld zijn....maar wacht.... als je zwanger bent kan je helemaal niet ongesteld zijn! Je word nu toch wel bang en zet meteen de douche uit. Je doet je trainings kleding en ondergoed van net weer aan en loopt gehaast de trap af om liam voor de tv te zien zitten. "Liam" zeg je bang en hij kijkt vragend om. "We moeten nú naar het ziekenhuis!"

(LIAM POV.)

"We moeten nú naar het ziekenhuis'' zegt ze en ik kijk haar vragend aan. "Niet vragen maar rijden ik leg het in de auto wel uit" zegt ze en ik zie dat ze echt bang is. Ik spring op van de bank en pak de auto sleutels. ALs we in de auto zitten en ze het verhaal verteld heeft bespringt de angst mij nu ook. "Liam ik ben bang..." zegt ze en staat op het punt in tranen uit te barsten. "Ik weet het babe, ik ben ook bang" zeg ik en pak haar hand waar ik een bemoedigend kneepje in geef. Ik rijd zo snel mogelijk naar de eerste hulp waar we omdat dit een noodgeval is meteen worden geholpen. We lopen een kamer binnen en meteen komen dokters met een echo aparaat binnen. De vorige keer toen ik dat ding zag was het de andere kant van spanning die ik voelde.... Ze smeren de gel op haar buik en kijken geconcentreerd naar het scherm. "meneer we willen u verzoeken de kamer uit te gaan." zegt de man bloed sirieus. "Wat? ik kan haar niet alleen laten!" zeg ik geschrokken maar word meegenomen door een andere dokter die me de kamer uit leidt. "We laten u het weten zodra er iets te vertellen valt." ze loopt weg en ik blijf verslagen op de stoel achter. Ik pak mijn mobiel uit mijn broekzak om onze ouders te informeren en zie dat de jongens al vaak egbeld hebben. "shit!" ik bel snel louis op:

Lou: Liam! we hebben je al veelste vaak gebeld! waar ben je!

Li: Louis ik zit in het ziekenhuis er is iets mis met [Y/N]

lou: Wat? wat is er gebeurd?

Li: Kom alsjeblieft naar de eerste hulp vlak bij mijn huis dan vertel ik alles

Lou: Is goed. Ik zie je daar

(einde telefoon gesprek)

Ik sms snel onze ouders en wacht tot louis er is. Ik zie hem de gang in komen lopen met een bezorgde uitdrukking. "Liam wat is er aan de hand?" vraagt hij en gaat bezorgd naast me zitten. "Het is [Y/N], we kwamen erachter dat ze zwanger was een paar weken geleden en wouden het jullie vandaag vertellen. Ze kwam naar beneden en zei dat we naar het ziekenhuis moesten gaan en vertelde dat ze enorm bloede maar dat je niet ongesteld kon zijn tijdens een zwangerschap en.. en..." ik vertel alles in een adem en kan het niet meer houden. De tranen stromen over mijn wangen en louis slaat een arm om me heen. "Is er al iets bekend hoe het met haar of de baby gaat?" vraagt hij terwijl hij over mijn rug wrijft. Ik schud mijn hoofd. "I ik moest weg...." zeg ik en probeer een beetje rustig te worden. "het gaat wel goed komen oke? [Y/N] is sterk en zal er alles aan doen om de baby te redden" zegt hij en ik knik. "Meneer payne?" zegt een van de artsen en ik kijk gespannen op. "We hebben nieuws...."

(YOUR POV.)

"Lauren anne payne" zegt liam terwijl hij het kleine meisje bij me neer legt. "Ik ben zo blij dat het goed is gegaan" zeg ik terwijl ik het kleine meisje in mijn armen bewonder. "Ze is sterk net zoals jou" zegt lima en gaat op de rand van het bed zitten en kijkt naar lauren die al ligt te slapen. "I love you" zegt liam en drukt een kus op mijn voorhoofd. "Love you 2" zeg ik en leg mijn lippen op die van de trotse papa naast me