She's my Step-Sister

Chapter 6

[18]

Umuwi na naman ako na wala sa sarili ko, I mean. Sa sobrang lalim ng iniisip ko, hindi ko na napapansin yung ibang tao na kumakausap sakin. Naalala ko na lang yung tinanong sakin ni Quen kanina ng palabas kami ng gymnasium. Nagkagirlfriend na nga ba ko? Pano kung meron? Sabagay, wala naman nagkeclaim na may naging girlfriend ako. Ang alam ko lang, may mga kaibigan ako.

Pagkauwing-pagkauwi ko ng bahay ay tinungo ko agad ang kwarto ni Coleen. I know, she is the only person na makakatulong sakin sa problemang to. Ang gayahin ang pirma ni Mommy, para makapasok ako sa basketball team.

“Coleen, open up.. ” Nakailang katok na ko pero hindi pa rin nya binubuksan ang pinto. So, I’ve decided na buksan na lang yung pinto nya dahil di rin naman nakalock. “Coleen..” nilibot ko yung buong kwarto pati banyo nya pero wala din sya.

San naman kaya nagpunta yun? Gabi na ah..

Pagkalabas ko naman ng kwarto nya ay si Kuya naman ang nakasalubong ko.

“Anong ginawa mo sa kwarto ni Coleen?” agad nyang tanong sakin.

“Wala, may—“

“Lance, Louis. Let’s take our dinner..” pagyayaya ni Papa saming dalawa ni Kuya. “Louis, pakitawag na lang si Coleen..”

 

“Sige Pa..” sagot ni Kuya Louis.

Sino namang tatawagin ni Kuya dun sa kwarto ni Coleen? Eh wala nga si Coleen sa loob.

 

“AH!--” biglang harang ko kay Kuya. “ah,Pa—si Coleen po? Busy eh. Kaya ayun, maya na lang daw po sya kakain. Tsaka hindi pa daw sya gutom eh.”

 

“Sandali lang naman sya kakain eh, ganun ba sya kabusy?” tanong ni Kuya.

Siguradong papagalitan sya ni Papa kapag nalaman nilang ginagabi na sya ng uwi.

“Daw?kagagaling ko lang sa loob eh, yun ang sabi nya?”

 

“Sige, tara na Louis, Lance. Kumain na tayo..” yaya ni Papa at sumunod naman kami sa kanya.

You owe me one Coleen, humanda ka sakin mamaya.

[19]

 

9 pm

 

Hoy babae! di mo ba alam yung salitang gabi na at papagalitan ka?

 

Text ko kay Coleen pero wala man lang akong nareceived na reply mula sa text na yun. Nasan na kaya yung babaeng yun?