Gece 01:00 ve ben uyumak için feci şekilde acele ediyorum. Yine de öteki dünyaya geçtim. Bu defa kendi hayalimle icatlar yapmaya başladım..
Mesela,kendim için güzel bir ev yaratdım,sphynx kedim,güzel ve şık mobilyalarım ve evimin güzel bir bahçesi. Asıl hayatımı değiştirecek icatı da o an yaptım. Kendime aşık olabileceğim bir Adam yaratdım.
1.80 boyunda,siyah saçlı, kahverengi gözler ;
Bide ona beyin verdim,içinde gurur,hırs,nefret,mutluluk,keder.Bide #aşk.
Yalnızca bana aşık olacak.
Bana bakıyor.Öyle bakıyordu ki sanki gerçek,insan konuşmak istemiyordu,sadece bakmak yeterdi.
-Merhaba -diye seslendi,sanki kalbim yerinden çıkıcaktı:
-Merhaba,nasılsın,kendini nasıl hissediyorsun?
-Mükemmel.İsmin ne? -diye sorduğunda bir şey diyemedim
-um..ben..um..
-Kate?
-Efendim.
-Peki benim ismim ne?
Aslında bunu hiç düşünmemiştim,ona isim vermemiştim
-B..ben bilmiyorum(
-Tamam.Ben Dante.
Aslında benim hayalimden yarandığı için benden asılıydı. Yani ona o ismi ben vermiştim. Bana derin bakışalarla,kafasını hafifce yana eymiş şekilde bakıyordu. Artık hareketlerime,duygularıma sahip olamadan sordum:
-Noldu?neden bana öyle bakıyorsun?
Sesini kısmış,o akılalıcı sesiyle
-Çok güzelsin.Gözlerin..Benden hoşlanıyor musun?
Ben kızararak
-Ne?:)
-Hoşlanıyormusun?Beni seviyor musun?
Ohaa..bu soru da acayip erken oldu.Ben böyle bir şey kurmadım.
-E..evet.Peki sen?
Bir çocuk tebessümüyle yüzüme baktı.Güldüğünde dudaklarının kenarının kırışmasını özellikle yaratmışdım,gittikce kendime hayran kalıyordum.
-Tabi ki de.
Bunu duyduğumda öylesine sevinmiştim ki anlatamam.
Ellerini uzattı bileklerimden tutdu,kendine doğru çekti,sıkıca sarıldı bana.
-Yerle göy ayrılsa,yıldızlar dağılsa,dünyada sevgi ölse bile seni hiç bırakmam,hep böyle bağrımda saklıycam.
Beni üzen tek bir şey vardı:bunların hepsinin benim hayalim olması..:/
