BÖLÜM-1

# 1. Bölüm #

Adana'dan gelen sıcak hava rüzgarları dışarıda eserken odamda asosyel hayatıma devam ediyorum. Daha Haziran ayındayken hiç bu kadar tatilden nefret etmemiştim. Tamda daha yeni orta okul defterini kapatmışken. Koskoca sıkıntılı bir yıl geçirdikten sonra eğlenceli bir tatil hayal etmiştim. Yaz tatilinde kendime yeni bir arkadaş olarak ayıcık aldım, adı Davut. Utangaç biri , şuana kadar kimseyle konuşmadı. Adapte olamadığını düşünüyorum ben. Yoksa biz çok iyi anlaştık. Daha uyanamamış bir şekilde odama kuşbakışı yaparken annemin bağırmasıyla irkildim.
" Alev hadi kız odanı topla!"
En sonunda kendime gelip kalktığımda mutfağa gittim. Anneme bir cevap vermek zorundaydım.
" Anne daha kahvaltı bile yapmadım."
Beni gören babam yüzüne tatlı bir gülümseme yerleştirip elindeki gazeteden bir anlık gözünü çekerek bana baktı.
"Günaydın bonus"
Aslında kıvırcık ve kabarık saçlara sahip olmayı seviyordum ama babamın "bonus" demesine pek de bayılmıyordum.Bende babama gülümseyerek yerime geçtim. Koridordan ses duyulduğunda Burcu'nun geldiği çok belliydi. Babam tabiki onada bulaşacaktı. Yüzüne aynı gülümsemeyi yerleştirerek "Günaydın uykucu" dedi. Burcu tam bir uykucu. Ses yapmasak yıllarca uyuyabilir. Bu arada Burcu benim ikizim. Ama geceyle gündüz gibiyiz. Burcu benim gibi babamın espirilerinden rahatsız olan biri değil. Bu yüzden oda güldü ve benim yanımdaki yerine geçti.
Annem odamı toplamam konusundaki sözünü unutmuşa benziyordu. Bende hatırlatmak istemedim tabi ki. Yemeğime yumulmuş bir durumdayken annemle babamın kaş gözle işaretleştiğini gördüm. "Niyabıyonuz siz orda yaa?"
Dedim ve babam o ciddi yüzünü bize çevirdi. Babam çok ciddi bir şey söyleyecekti bu belliydi. Ortamı yumuşatmak adına " Ajdar yine gergin " deyiverdim ama o gerginlikte kaybolup gitmişti.
"Sanırım söylemenin zamanı geldi." dedi anneme bakarak. Daha fazla tırsmaya başlamıştım.
" Burada çok sıkılıyorsunuz. Bende düşündüm ki teyzenizin yanına gideceksiniz."
"Ama baba, teyzem Bodrum da ne yapacağız biz orda?"
"Kızım baksana hem sen hem Burcu kaldınız bizim başımıza. Arkadaşlarınız gibi çıkıp gezmiyorsunuz ki. Ben uçak biletlerinizi aldım.Haberiniz olsun yarın akşama hazır olun. Teyzenizin yanına Bodrum'a uçuyorsunuz."
Şok olmuştum. Şok! Üzülsem mi sevinsem mi bilemedim. Bu konuyu konuşmak için yanıma döndüğümde ufaktan sızan bir Burcu vardı yanımda. Bir tutam saçı yüzüne düşmüş ve tam ağzına götürdüğü çatalı taşıyamayıp yanağına sürmüştü. O an her şeyi unutup salak ikizimin haline kahkaha attım. Biraz aşırıya kaçmış olmalı ki Burcu sıçrayarak " Ne? Ne oldu ? Ne kaçırdım?" diye boş boş etrafa bakıyordu. Olayı ona tekrar özet geçen maalesef ben olmuştum. Bu sırada kahvaltı bitmiş masa toplanmıştı. Burcuyla konuşmak için benim odama geçtik. Yarın için önce benim çantamı hazırlamama yardım etti. E tabi ben de ona yardım ettim. Tüm hazırlık işi bittiğinde bende bitmiştim.Davutcuğumu da alıp havada dört beş saniye askıda kalaraktan yatağa inişimi gerçekleştirdim. O kadar yorgundum ki çok erken saat olması bile etki etmiyordu gözlerimin kapanmasına. Birden telefonumda bildirimin geldiğine dair bir ışık belirtisini gördüm.