กลุ่มเค้าทะมึนจากกลางป่านั้นไม่ใช่เรื่องน่ายินดีนัก ราวกับวิญญาณในป่าได้รับรู้ถึงการฟื้นคืนของเสาทั้งหกต้น คยองซูวิ่งลัดทุ่งตรงไปที่บ้านของเซฮุน แต่ด้วยทิศที่ติดกับป่าสุสานทำให้คยองซูได้ยินเสียงกรีดร้องดังก้องมาจากในป่านั้น
"ช่วยด้วย..ช่วยด้วย!"
"ฉันไม่อยากตายแล้ว ฉันเปลี่ยนใจแล้ว!"
"ฉันขอโทษ...ฮือ..ไม่น่าเลย..ฉันขอโทษ..."
"ฉันจะกลับไปแก้แค้นมัน! ฉันไม่อยากตาย!!!"
"พวกเราไม่อยากตาย!"
"ช่วยเราด้วย! กลับมาช่วยเราก่อน!! อย่าไป!!"
คยองซูปิดหูวิ่งหนีพร้อมกับสีขาวที่ปัดไล่กลุ่มควันสีดำให้กระจายออกจนไล่ตามไม่ถึง เขานึกเข้าใจได้อยู่อย่างว่ามีบางคนตั้งใจมาตายที่นี่ และได้พบกับภาพน่าอนาถจนเปลี่ยนใจแต่ก็ออกไปไม่ได้ สุดท้ายจึงต้องจบชีวิตลงอย่างน่าเศร้า และกลายเป็นวิญญาณที่คอยล่อหลอกคนให้เข้าไป และเซฮุนต้องจิตใจแข็งแกร่งมากแค่ไหนถึงจะเข้าไปโดยไม่สนใจศพที่ห้อยบนต้นไม้ นอนเกลื่อนพื้น เป็นทั้งโครงกระดูกและศพอืดชวนอาเจียน แค่นึกภาพเขาเองก็แทบจะวิ่งไม่ไหวอยู่แล้ว
"อะไรน่ะ?"
เมื่อคยองซูวิ่งข้ามสะพานลัดสวนจนมาถึงบ้านของเซฮุนก็พบชาวบ้านมากมายยืนอยู่เต็มไปหมด ใบหน้านวลซีดลงเล็กน้อยพร้อมกับเบียดผู้คนที่แตกฮือออกมาอย่างตกใจ คยองซูเบิกตากว้างเมื่อสิ่งที่เขาพบคือชาวบ้านผู้ชายสี่ห้าคนพร้อมอาวุธในมือ และลู่หานที่ทรุดอยู่ท่ามกลางกลุ่มคนเหล่านั้น ร่างเล็กเข้าไปประคองร่างของลู่หานก่อนจะตะโกนออกมาอย่างโกรธเคือง
YOU ARE READING
nascosto (baekhyun x kyungsoo)
Fanfictioni'm not MONSTER i'm LOVER. *Inspiration : Beyond: Two Souls