คยองซูมองตามแผ่นหลังของเซฮุน ก่อนจะเม้มริมฝีปาก เขาค้อมศีรษะให้กับอีกฝ่ายและตัดสินใจวิ่งไปอีกทาง เขาค้อมศีรษะเพื่อทำความเคารพในความกล้าหาญและขอลุแก่โทษที่เขาไม่สามารถทำตามคำสั่งของอีกฝ่ายได้ คยองซูเชื่อว่าตนเองเป็นคนที่เชื่อฟังผู้อื่นมาตลอด จนกระทั่งหลายสิ่งที่ปฏิบัติต่อเขาเมื่อแบคฮยอนเข้าโรงพยาบาล ทำให้คยองซูเลิกที่กอดตัวเองร้องไห้ หรือแอบซ่อนกายในมุมมืด เขาเคยตายมาแล้ว... และถ้าในตอนนี้เขาจะตายไปด้วยจริงๆมันก็ไม่ใช่เรื่องยิ่งใหญ่อะไร เขารู้ว่าสิ่งที่เขาตัดสินใจอาจจะทำให้จงแดเศร้า หรือจุนมยอนเสียใจ แต่เขาเชื่อว่าทั้งคู่ต้องเคารพการตัดสินใจของเขาในครั้งนี้
ประตูบ้านของเซฮุนถูกเปิดผาง คยองซูวิ่งไปที่โต๊ะทำงานของลู่หานและหยิบแท่งไฟกันวิญญาณออกมาด้วยเพราะเขาคิดว่าน่าจะช่วยได้ ร่างเล็กๆวิ่งลงสวนข้างบ้านข้ามสะพานออกไปทางทุ่งโดยที่ควันสีดำก็เข้าจู่โจ่มคยองซูทันที ร่างเล็กก้มหมอบพร้อมกับตะกายตัววิ่งต่อตามด้วยไอสีขาวตวัดไล่กลุ่มควันสีดำให้พ้นทาง คยองซูวิ่งสับฝีเท้าอย่างไม่คิดชีวิตต้านกระแสลมจนสวนผ่านวิญญาณทหารนายหนึ่งที่ใช้ดาบไล่ฟันวิญญาณจนแตกกระเจิง เขาเหลียวมองไปด้านหลังก็พบว่าไอสีขาวของแบคฮยอนยังหลบคมดาบตามมาได้ ไม่นานร่างเล็กๆก็วิ่งมาหาเซฮุนที่ดูเหมือนตกใจเมื่อพบว่าอีกฝ่ายวิ่งตามตนมา
"ฉันบอกให้กลับไปไง!!"
"ยังไงถ้าไปด้วย ไม่ใช่แค่วิญญาณคนที่ผมรักจะหาย ผมก็ตายด้วยไม่ใช่เหรอ? ทีคุณยังตายเลย!"คยองซูตะโกนเถียง "'งั้นก็ตายกันให้หมดนี่แหล่ะครับ!!"
"ดื้อชะมัด"ชายหนุ่มสบถ "นายยังกลับไปทันนะ"
"ผมไม่ไปหรอก"ดวงตากลมโตจดจ้องอย่างแน่วแน่ เซฮุนมองกลับมาเล็กน้อยก็พยักหน้าอย่างจำยอม ทั้งคู่ออกเดินตามวิญญาณทหารชุดเกราะเข้าไปในป่า ท่ามกลางไอสีดำที่ถูกปัดเป่า บางส่วนที่เล็ดลอดเข้ามาก็ถูกสายลมโหมซัดให้คลายออก ในตอนนั้นคยองซูจึงรู้ว่าไม่ใช่แค่วิญญาณของแบคฮยอนเพียงคนเดียวที่อยู่ร่วมกับพวกเขามาตั้งแต่ต้น แต่เป็นลู่หานที่อยู่กับพวกเขามาตลอดการทำพิธีเช่นกัน..
YOU ARE READING
nascosto (baekhyun x kyungsoo)
Fanfictioni'm not MONSTER i'm LOVER. *Inspiration : Beyond: Two Souls