BAŞIMA TAŞ DÜŞTÜ (Düzenleniyor)

Bölüm 6

Multide Aras var iyi okumalar

ARASTAN;

Arabadan hırkayı alıp tepeyi çıkmaya başladım. İnşallah çok üşümemiştir. Hazal'ın yanına vardığımda hareketsiz bir biçimde öylece duruyordu. Ne olduğunu anlayamamıştım. Biraz daha yaklaştım. Elinde benim telefonum vardı ve babamın resmine bakıyordu.

''Hazal''

Şaşkınlıkla bana döndü . Sanki cevap arar gibi yüzüme bakıyordu. Asıl cevap araması gereken benim bence. İki dakika yanından gittim geldiğimde telefonumu karıştıran bir Hazal buluyorum.

''Aras bunların senin telefonunda ne işi var?''

''Sen neden bahsediyorsun? Bunlar benim babamın olduğu fotoğraflar.''

Bir anda gözleri büyüdü. Neden bu kadar şaşırmıştı ki anlamadım . Benim telefonum ve babamın fotoğrafı olması normal ama dışarıdan bakıldığında farklı tabi.

''Ne? Babamın ve o aşağılık kadının yanındaki adam senin baban mı ? ''

Yok artık !! O adam Hazal'ın babası mı ? Benim babamın Hazal'ın babasıyla ne işi olabilir ki? Sorusuna karşılık hafifçe kafamı salladım. Halen olayın şokunu üstümden atamadım ki . Hazal neden o kadına öyle dedi ki böyle dediyse ve kadın öyle biriyse babamın ne işi olabilir o kadınla?

''Aras sana neden böyle mesajlar geliyor?''

''Ben de bilmiyorum . Herifin teki birkaç gündür bana böyle mesajlar atıyor.''

''Seninle nasıl bir derdi olabilir ? Ayrıca benim babam ile senin babanın ne gibi bir ilgisi olabilir?''

''Hiçbir şey bilmiyorum. Ama bu işin sonu pek de iyi olmayacak.''

Şu an ikimiz de susuyorduk ve manzarayı izliyorduk. Aaa bide hırka vardı tabi her şey olunca unutmuşum onu ben onu . Hemen elimdeki hırkayı uzattım o da kısık sesle sağ ol dedi ve başka hiçbir şey konuşmadık. Sanırım düşünecek çok şeyi var onun olduğu kadar benim de düşünmeye ihtiyacım vardı. Bundan sonra düşünmeyeceğim . Çünkü düşünmekten sıkıldım . Akışına bıraktım artık. Nolacaksa olsun . Hazal da artık düşünmesin . Zaten saat geç oldu annemler merak eder eve gidelim artık.

''Hazal saat geç oldu kalksak mı ? ''

''Tamam kalkalım anca gideriz eve zaten.''

Arabaya için ayaklandık. arabanın yanına vardığımızda hemen bindik . Acaba annemlerin bu durumdan haberi var mı ki ? Haberi olsaydı bana söylerdi annem . Hafif bir müzik açıp eve doğru sürmeye başladım. Yarım saatin sonunda eve varmıştık . Bu son olanlar olmasa bugün güzeldi. Eğlenmiştik . Şimdi düşündüm de iyiki o fotoğrafları Hazal görmüş yoksa benim hayatta aklıma gelmezdi o adamın hazalın babası olabileceği . Sonuçta biz karşı komşu olmadan önce ben Hazal'ı tanımıyordum sadece annem hep bahsederdi Sima teyzeden üniversite yıllarında ve sonrasında ne kadar iyi bir dost olduklarından.

Arabadan indik ve eve gidip cebimdeki anahtarla kapıyı açtım. Sima teyze ile annemin konuşmalarını duyunca merak ettim. Sonuçta babalarımızın neler karıştırdığını biliyorlar mı yoksa haberleri yok mu merak ediyordum. İşaret parmağımı dudaklarıma koyup Hazal'a sessiz ol işareti yaptım ve sessizce içeri geçtik . Bizi görmesinler diye duvarın arkasına geçip dinlemeye başladık.

''Elçin böyle olmuyor. Size yük oluyoruz. En iyisi bizim gitmemiz.''

''Kız! Sima! Duymamış olayım. O ne demekmiş canım! Kaç yıllık arkadaşız sonuçta.Hem geçliğimizde beraber ev tutmanın hayalini kurardık . Zor zamanlar için vardır arkadaşlıklar. Böyle günlerde beraber olmayacaksak ne anlamı var ?''