Kader Songül'ün kapısını tıklatıp içeri girdi..."Günaydın."
Songül de gülümseyerek yataktan kalktı,"Günaydın Kader...Nasıl,güzel uyudun mu bari."
Kader gülümseyerek cevap verdi,"Evet gayet iyiydi,teşekkür ederim."
Cemre de Songül'ün odasına girip kızlara kafasıyla selam verdi."Günaydın."
Songül fazla suskunluk olmaması için hemen lafa atlar,"E ben o zaman gidip kahvaltılık bir şeyler alayım.."
Kader olmaz manasında kafasını salladı,"Ben gidip alırım,siz oturun..."
Songül ve Cemre biraz şaşırsalar da kabul ettiler.
••••••••••••••••••••••
"Evden çıktım,evin adresini vericem...Ama şüphelendiğim birisi var.Kızı koruyor."
"Kim o nerde yaşıyor?"
"Vereceğim adresin üstüne,3.ev...Hepsinin işini bitirmen gerek."
"Bitiririz..."
"Parayı peşin alırım biliyorsun...Bu arada senin Songül'le alıp veremediğin ne,çünkü fena kız değil."
"Benim derdim onla değil babasıyla..."
"İyi öyle olsun,adresi veriyorum...Ha bi de,beni şu mafyalardan kurtaracaksın."
•••••••••••••••••••••••
"Nasılsın,Songül..."
"Sana ne?!"
Güney üzgünce siparişleri götürüyordu,derken elinden tabağın birisi düştü.Sonra şef geldi...
"Güney,ne senin derdin..."
Güney sinirlense de cevap vermedi.
"Cevap versene,beyinsiz misin sen çocuk?!"
Güney daha fazla dayanamayıp adama yumruğunu geçirdi."Güneeeey!N'aptın sen?!"
Güney konuşmadan kafeden çıktı,Songül de peşinden.
"Güney neden yaptın lan,kendine hakim olsana biraz...Atılacaksın şimdi!"
Güney sinirli bi şekilde sırıttı."Atılacak mıyım?..Ne atılması be!İSTİFA EDİYORUM!" Diye bağırdı...
Songül Güney'e sinirli bir şekilde bakıp içeri girdi,Güney de eve doğru yürümeye başladı.Güney elleri cebinde yürürken Songüllerin evinin önünde iki tane biri iri diğeri zayıf adamları gördü.Adamlar kapıda öylece duruyorlardı,Güney de yanlarına gitti.
"Merhaba,burda ne arıyorsunuz?"
Adamlar önce Güney'e şaşkınca bakarak sonra birbirlerine baktılar."Biz,Songül'ün babasının arkadaşlarıyız..." Dedi iri olan adam.
"Demek öyle,Songül'ün babasının olduğunu bilmiyordum...Demek babasının arkadaşlarısınız...Bi dakika,ne için geldiniz?"
Adamlar şaşkınlıkla yutkundular,bu sefer zayıf olan lafa girdi,
"Şey,onlar Songülle küsler,babası para göndermek istemiş..."
Güney hiç inanmışa benzemiyordu."Kızını görmeye kendisi gelseydi ya o zaman!"diyerek hızlıca oradan uzaklaştı.Ama kafası hala oradaydı,bir şeylerin ters gittiğinden emindi.Güney gittiğinde iri adam konuşmaya başladı."Kader'in söylediği koruyucu melek bu herhalde..."
"Aynen,yazık olacak lan,yakışıklıymış da."
Dediğinde ikisi de gülmeye başlamışlardı.
***
Songül eve geldiğinde Cemre koltuğa uzanmış televizyon izliyordu,Kader de ortalıkta yoktu.
"Selam!"
Cemre gülümsedi..."Kaderi soracaksan şimdiden söyleyeyim,hiç eve gelmedi...Songül,bu kızı benim gözüm hiç tutmadı ya."
Songül cevap vermeden mutfağa geçti.
Zil çaldı...
"Kim o?" Diyerek kapıya koştu Cemre.
"Kader gelmiştir." Diye bağırdı Songül mutfaktan.
Zil ikinciye çalınca Cemre bir daha "Kim o?" Diye sordu,cevap yoktu...
"Ya Cemre ne stres yaptın be!Aç işte ya Kader ya Güney...Güneydir bu,aklı sıra şebeklik yapacak ya bey efendi."
Diyerek kapıyı açtı...
***
Twitter - @direnaddict
YouTube - GmzDrn1
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONGÜN:FARKLI
FanfictionÇok şebek,cool,atarlı,arıza,piç...Ne dersen de de,seviyo..aşkı,sevgisi gözlerini kör ediyo.aşık oluyo bir çift göze,tüm gözlere kör oluyo.seviyo,çok seviyo... -Gamze 2016 Tüm hakları yastığımın altında saklıdır..Teşekkürler.