TOPRAKTA SAKLI -HANCIOĞLU SERİSİ 1-

TANITIM

Kimi zaman hayatınızda bazı şeyler ters gider. Bazen bir bakmışsınız her şey yolunda ve ufacık bir şey tamamen gidişatı değiştirmiş. İşte yine mükemmel ilerleyen bir gün de

Bir çift yeşil düştü kahvelere ve boğuldular birbirlerinde. İkisi de biliyordu o an karanlık tünellere düşeceklerini ama elbet sonu gelirdi tünelin ve aydınlanırdı etraf. Zaten sonrası hep gün ışığı.

Babasının şirketinin başına geçmesinin üzerinden iki aya yakın zaman geçmiş işinde başarılı bir kadın.

Kendi şirketini kurup birkaç senede oldukça yükselmiş başarılı bir mühendis.

Ortak bir proje, bir çift yeşil ve kahve.

Heyecan, arzu, aşk, şehvet ve şefkat

Genç adam kadını gördüğü anda istemişti fakat buz duvarlarından taviz vermeden günlerce hayali ile yaşadı. Ve genç kadın o toplantı salonuna girdiği anda biliyordu yapmaması gerekenleri fakat ne yüreği ne bedeni müsaade etmemişti buna ve yanmıştı iki beden aşksız hayal kırıklıklarıyla, dilleri lal olmuş bedenleri konuşur olmuştu. Ne zaman anlayacaklardı, ne kadar acı çekeceklerdi bilmiyorlardı ama ikisi de şu ana değer diyordu. Ve gün geldi kadın gitti, adam bitti.

"Daha önce hiç kimseyi, hiçbir şeyi bu kadar arzulamadım ben Toprak."

***

"Kahvelerime değdiği an yeşillerin öldüm ben be adam."

***

"Benim ol, son kez"

***

"Dönemiyordum. Dönemezdim ki. Arkamı dönüp gittiğim adama nasıl açıklardım bu sebebi. Zaten beni bırakmayacak mıydı duyduklarından sonra? Ben kalbime gömdüm onu, çektim ciğerlerime. Aşık olduğum adamdan bunu saklamak öldürüyordu beni her geçen gün."

***

"Gideli iki yıl oluyor, ağabey. Yetmez mi bu olup bitenler?"

"Yetmez Yeşim, ben o kadını yüreğime hapsettim. Ben o kadını gözümden sakınırken nasıl gider, nereye, niye gider benim bunları bilmem lazım. Benim onu bulmam lazım. Kokusunu ciğerlerime doldurmam, nefesini nefesimde hissetmem lazım. Ben onu yüreğime hapsettim, bulduğum gibi eve de hapsedeceğim."