Dangerous Woman

⭐8⭐

(Λουίζα)

Tο σηκώθηκα και για πρώτη φορά στην ιστορία δεν ήμουν ζαλισμένη! Χμμ άραγε γιατί; Μήπως γιατί ο Μαλάκας δεν με άφησε!

Έκανα ένα μπάνιο για να ξυπνήσω και μετά έβαλα ένα στορτς, ένα τιραντάκι μπλουζάκι που έγραφε «Need coffe», ένα κάρο πουκάμισο και τα μποτάκια μου. Κατεβήκα κάτω και ήπια λίγο καφέ.

Πήρα το σκέιτ μου και έφυγα για τους δρόμους. Ναι δώδεκα και εγώ ήμουν με το σκέιτ να περιπλανιέμαι στους δρόμους. Ήθελα απλά λίγο καθαρό αέρα.

Κάποια στιγμή βγηκα από την πόλη. Συνέχισα προς το βουνό. Μετά από τρεις ώρες ήμουν στους πρόποδες. Μετά από δύο ώρες ήμουν σε μία προεξοχή του βουνού. Κάθισα και σκέφτηκα. Τον άλλο μήνα είχα γενέθλια και τι είχα καταφέρει; Γινόμουν δεκαεφτά και τι είχα πετύχει στην ζωή μου; Ας τα πιάσουμε ένα ένα:

1.Ο πατέρας μου δεν θέλει να με ξαναδεί.
2.Έχω στείλει έναν άνθρωπο στο νοσοκομείο.
3.Όλοι με φοβούνται μετά από εκείνο το περιστατικό.
4.Η μητέρα μου είναι απογοητευμένη από τους βαθμούς μου.
5.Καπνίζω δύο χρόνια.
6.Δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς τρέχει με τον Άρη.
7.Εχω κάνει απόπειρα αυτοκτονίας στην τρίτη γυμνασίου.
8.Εβαλα στοίχημα τον εαυτό μου.

Δεν χρειάζονται και άλλα. Γιατί να υπάρχω αφού φέρνω μόνο δυστυχία στους άλλους; Ήταν καλύτερο να μην υπάρχω! Καλύτερα να πέσω από αυτόν τον γκρεμό! Θα ήταν τόσο ωραία αίσθηση να πετάς!

Πήγα στην άκρη και στάθηκα. Ανέβηκα πάνω στα ξύλα τα οποια με εμπόδιζαν στο να πετάξω. Άνοιξα τα ψάρια μου και ήμουν έτοιμη να πετάξω αλλά τότε έκανα πίσω. Όχι δεν φοβόμουν τίποτα.

Απλά αν έπεφτα θα έκανα τους πάντες πιο δυστυχισμένους από ότι είναι τώρα μαζί μου. Αλλά θα τους απαλασα από ένα βάρος. Όμως θα τους έφερνα πόνο στην καρδιά. Καλά για τον Μαλακά δεν ανησυχώ! Αυτός μέχρι και πάρτυ θα έκανε!

Τότε άρχισε να πεφτει ψιλή βροχή. Μέχρι να κατέβω στον δρόμο η βροχή είχε δυναμώσει και είχε σκοτεινιάσει. Κοντά δέκα θα ήταν. Καθώς ήμουν πάνω στο σκέιτ στον δρόμο η βροχή έγινε τόσο δυνατή που δεν έβλεπα τίποτα. Ξαφνικά πετάχτηκε μπροστά μου ένα αμάξι. Μετά σκοτάδι.

Όταν συνήλθα ήμουν ξαπλωμένη κάπου και δεν μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου. Δίπλα μου καθόταν κάποιος και έκλαιγε. Η μητέρα μου. Τα κατάφερα πάλι να την σταναχωρίσω! Ο Πάνος από ότι κατάλαβα ήταν δίπλα και την παρηγορούσε.