Merhaba :) Yeni bölümle geldim :*
Multumedia : Emir Ateş
"Neyde?"
"Hastanede..."
Gülümseyip derin bir nefes aldım. Sanırım biraz ilaca ihtiyacı olacaktı. Gülümsemeye devam ederken masaya gelmiştik.
"Günaydın herkese... Gençlerce uyuya kalmışızda..."
Hepsi bir ağızdan 'Günaydın' deyip gülümsediler. Bende masanın genç bölümüne gidip bir sandelye çektim ve açılan boşluktan geçip yumuşak olmayan zemine oturdum.
"Vayyy! Kahvaltıya bak be!"
Gerçekten masa harika görünüyordu.
"Hadi konuşmada ye!"
İrem bana laf yedirme seansına geçince geri çevirip ağzımı zeytin attım.
"Zeytin yemek daha iyi!"
Hepimiz aynı anda güldükten sonra Kerime döndüm. Ah, yine karşımda oturuyor! Biri şu çocuğa karşımda veya yanımda oturamaktan vazgeçmesini söyleyebilir mi? Dikkatimi dağatıyor... Ben düşünce gölünde yüzemezken Kerimin gülümsemesi yüzünde solmuştu ve ani bir atak yaparak İreme döndü.
"İrem sen benim numaramı nerden buldun?"
"Sen dün gece Zeynebi izlerken, ben benim değil senin telefonunla uğraşıyordum. Hatta son arananlara bakarsan iyi olur... Bu arada kaydet anlaşılan lazım olacak!"
Ne yani? Kerim dün beni mi izlemişti? Hemde İremin onun telefonunu aldığını fark etmeyeceği derecede... Of! Kesin pembe pembe oldum!
"N-ne alakası v-var? Ben Zeynebi i-izlemiyordum!"
Kekeledin be! Gelde külahıma anlat! Gerçi o da inanmaz...
"Neyse... Bu arada Emir, Umut ve Buse gelcek 12:00 da."
"Ne?!"
Sanırım biraz cırlamıştım. Baba, duymasan şaşarım zaten!
"Birşey mi oldu kızım?"
"Y-yok baba. A-arkadaşlar arası şakalaşma işte..."
Babam kafasını sallayıp yoğun muabbetine geri dönünce takındığım sahte gülücüğü atıp şaşkınca İreme baktım.
"Sakın bana o erkek avcısı kuzenim Buse deme! İrem!"
"Malesef diyorum."
"Peki, Umut? Emir?"
"En yakın arkadaşların Kerim!"
"Ner- nerden buldun demiyeceğim ama o kadar kişi arasında nerden buldun?"
"Kardeşim yazdım. Umut Manyağı Kardeşim ve Emir Manyağı Kardeşim çıktı."
Kerim kendi kendine küfür mırıldanırken kendi kendime güldüm. Benim bu arkadaşım manyak ya!
"Peki neden çağırdın İrem?!"
Aynen haklısın Kerim, bende merak ettim şimdi!
"Madem abi-kardeş olacağız arkadaşlarınla tanışalım dedim."
Bu konuda haklıydı. Ama Buse neyin nesiki? Kız ne zaman yakışıklı erkek görse öküz gibi atlıyor, mübarek! Şey... Yani Umut ve Emir için korkuyorum. Çocuklar bizden korkup kaçmasın.
"Peki Buse nerden çıktı İrem?"
"O gelmek istedi kıramadım."
Sinirle önümdeki son zeytini ağzıma atıp telefonda saati gösteren bölüme baktım. 11:30.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüyalar Gerçek DEĞİLDİR
Teen FictionBen Zeynep Rüya Yılmaz... Doğumda annesi ölmüş, babası mafya olan bir kızım... Hayatım boyunca hiç okula gitmedim ama hergünüm farklı bir adrenelindi... En çok korktuğum şey ise Aşktı... İnsanın korktuğu başına gelirmiş ya hani... Benimki başıma gel...