"Babaa"

277 13 6
                                    

Multimedya=denizin küçüklüğü

"Her şey tam çok güzel gidiyorken niye tek kelime etmeden beni bıraktın niye tek başıma bıraktın gel yanıma kal benimle bırakma beni"

5 yaşındaydım karanlığıma düşerken daha çok küçüktüm ben çok küçüktüm,niye ben ne yaptım lan ben anneme babama, ne suçum vardı da 5 yaşında benim sokağın ortasında tek başımı bırakacak kadar.

15 yıl önce

Annemle pazara çıkmıştık annem hamileydi,benim bi küçük kardeşim olucaktı onunla oynıyacaktım hep onun suratını güldürcektim.Annemle babam hep kavga ediyordu acaba ben mi bişi yapıyordum ki benim yüzümden mi kavga ediyorlardı,bir gün yine kavga ediyorlardı annemi hamile olduğunu ilk o zaman öğrenmiştim,meğersem benim üvey kardeşim olucakmış,annem başkasından hamileymiş,e nolmuş yani başkasından hamile olunca noluyorda sanki babamı seviyordum annemide ikiside benim her şeyimdi..

Cuma günüydü bizim evin altında cuma pazarı vardı annemde hamileydi onla beraber pazara gitmiştik annemin çok güzel bir yüzü vardı melek gibiydi yine öyleydi o giydiği adı bilmediğim elbise şeklinde olan kırmızı puantiyeli elbisesi çok tatlı durmuştu kafasındaki kırmızı bandanası çok tatlı duruyordu hemen elini sıkı sıkı tuttum pazara gelince.Annem;
"Sakın elimi bırakma tamam mı"dedi bende masumca kafamı tamam anlamında salladım,zaten bırakırsam korkardım ben sıkıca tuttum.Annem birsürü şey alıyordu dakka başı duruyorduk sevmiyordum,pazarın Aşşasında pazar vardı,hemen annemi çekistirdim ve anneme;
"Anneee"
"Efendim tatlım"
"Annee parka gidelim"
"Tamam bekle biraz aşkım söz gidicez"dedi yine kafamı tamam anlamında salladım,annem verdiği sözü illa ki yapardı.Bekledim annemi ama annem hala tezgahtan domates seçiyordu,tekrar anneme;
"Anneee hadi gidelim artık"kolunu çekiştirirek.
"Tamam gidicez dedim kızdırma beni"
Bişi diyemeden bekledim parka doğru baktım uzun uzunn parayı veriyordu kesin şimdi gidicektik.Annem;
"Hadi gidebiliriz şimdi"dedi.
Sevinerek ellerimi çırpıştırdım ve annemin bacağına sarıldım boyum kısa olduğu için,oda sırtımı sıvazladı.Tekrar annem;
"Ama elimi bırakmak yok"
"Pamam"dilimi hala dönmediği için Pamam derdim.Elini sıkıca tuttum ve parka doğru gittik,annem bana bakıp gülüyordu herhalde bu kadar mutlu olduğum için oda benim mutluluğuma seviniyordu.Pamuk Şekerci geçiyordu,annemin kolunu silkeleyerek;
"Anne pamuk şeker istiyorum"oda kafasını gülümseyerek salladı.Hemen pamuk şekercinin yanına gittik ve annem hemen bana alıp elime verdi.Ben yerken hep bana bakıp elindeki ıslak mendille ağzımı siliyordu,parka geldiğimizde annemi dinleyip elini bırakmadım,beni salıncağa bindirdi ve salladı sonra annemin yanına bi adam geldi.Benim yanıma eğilip kulağıma;
"Sallanmaya devam et şuraki bankta oturuyorum abiyle"dedi ve yanağimdan öptü,bende gülümseyerek sallanmaya devam ettim.
2 saat sonra
Hala sallamak isterdim ama kaydıraktaydım kaydıktan sonra anneme bakındım ama yoktu parkta her yere bakmıştım hiç bi yerde yoktu,akşam olmuştu korkmaya başlamıştım neredeydi annem belki oda beni arıyordur annemi oturduğu banka oturup bekledim...

Çok geçmeden yanına bi Polis kıyafetli abi geldi ve bana;
"Adın ne senin küçük dedi"
"Siz de kimsiniz?"dedim az korkarak azda şüpheyle.
"Ben Polis"dedi tekrar adımı sorarak.
"Polis Amca ben de deniz annemle parka gelmiştim ama şimdi annem yok" dedim ağlamaklı sesimle"
"Tamam tamam"dedi elini uzatarak.
Elini tuttum ve beni Polis arabasına bindirdi,baya bi gittikten sonra karakola geldik,Polis Amca benim elimden tutup aşşa indirdi ve içeri girdik,içerde olan her şeyi anlattım.Yanıma güzel hatta anneme benzer bir abla geldi ve;
"Korkma olur mu küçük deniz" dedi ben de hemen;
"Küçük deniz mi"
"Evet benim adım da deniz o yüzden sen de küçük denizsin"dedi suratıma bi gülümseme geldi,gülümseyerek;
"Memnun oldum deniz abla"dedim.O da bana bakarak güldü.

10 dakka sonra
Polis amcanın önünde oturuyordum deniz abla gitmişti işi varmış,sıkılmıştım sonra kapının ordan babamı görünce koşarak boynuna atladım.
"Babacığım"
"Canım kızım benim"diyip sarıldı sım sıkı sarıldım hiç bırakmak istemeyerek.Beni aşşa indirdi ve elimden tutarak oturduğum yere doğru ilerledik Polis Amcayla babam el sıkışınca babam bana yaklaştı ve;
"Denizim bebeğim biz biraz Polis Amcayla konuşalım olur mu"
"Pamam babacığım"diyip ilerdeki koltuğa oturdum.Dinlemedim ne konuştuklarını bilmiyordum sonra babam yanıma geldi ve;
"Canım kızım sen şimdi bi ev gibi biyere gidiceksin ben seni sürekli ziyarete gelicem tamam mı"
"Ne evi baba sen de gel"
"Ben sürekli gelicem senin yanına tamam mı aşkım kızım"
"Pamam baba gel ama olur mu"
"Olur canım kızım"babamin gözleri doluydu ben geliceğine inanıyordum.Deniz Abla yanıma gelip;
"Küçük deniz hadi eve gidelim"
Kafamı salladım.Ve elinden tuttum arkamı dönüp babama el salladığımda gözünden yaş akıyordu.Niye ağlıyor ki.
"Baba"
Ses karakol duvarlarında yankılanmıştı,bağırmıştım deniz ablanın elini bırakıp babama doğru koştum kollarımı açarak ama o arkasını döndü ve yürümeye başlamıştı,olduğum yerde kaldım sadece arkasından bakakalmıştım.Deniz abla yanıma gelip;
"Gel küçük deniz,ağlama"diyip suratımı ona çevirdi.Ama ben ağlamıyordum çünkü onlar bana verdikleri sözleri tutarlar.
"Ağlamıyorum ki"
Elimden tutup yürümeye başladık,arabaya bindik ve camdan yolu izlemeye başladım,sonra kocaman babamın dediği gibi bir eve geldik hiç bu kadar büyük bir eve gelmemiştim.
"Bak küçük deniz burası yuva tamam mı"
"Pamam"
Diyip arabadan indik ve içeri girip bi odaya doğru yürüdük,müdür diye hitap ediyordu deniz abla benle tanıştı adı Nerimanmış ama burdaki diğer arkadaşlarım ona neroş dermiş neroş anne derlermiş,niye ki benim bir annem var zaten.Yuva yı gezdirdi neroş teyze çok eğlenceliydi beni kendine döndürüp;
"Evine yuvaya hoşgeldin deniz"
Gözlerimi kocaman açarak "sevdim burayı çok sıcak"dedim.Sonra beraber deniz ablayı gönderdik sonra bana yatağımı gösterdi.Tek değildim bir sürü kişi vardı neroş teyze ye dönüp;
"Niye odalarına gitmiyorlar"
"Hep beraber kalın olmaz mı"
"Olurrr"dedigimde yanağımı öpüp gitti, bende yatağıma yatıp güzelce uyudum.

İlk bölüm beğenilir umarım❤❤❤

DENİZ GÖZLERİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin