En çok ihityacın olduğun zaman omzunda ağlayacak bir arkadaş bile yoktur ya, hani kimse sormaz ya 2.ye iyi misin diye. Çünkü sen hep mutlusun gözlerinde, üzülemezsin kalpsizsin. Oysa hayır sadece güçsüz gözükmek istemiyosun, birisine gidip çok kötüyüm deyip sarılamıyosun hep kuru 'iyiyim'lere sarılıyosun. Çünkü anlamıyorlar, yaşadıklarını yaşamadan kim anlayabilir ki. Anlatamıyosun kimseye derdini gece yatağına yatınca hıçkıra hıçkıra ağlıyosun. Ama bilmiyolar bilemezler anlayamazlar çünkü sen 'iyisin'
