An Idol Beside Me (On-Going)[EXO FF.]

17: Runaway From The Rain

Napadilat ako nang maamoy ko yung napakabangong pagkain na niluluto ng kung sino.

"I really won't let you eat if you're not dress up." Sambit niya.

Napatingin ako sa kaniya mula ulo hanggang paa. Panaginip ba 'to? Nasa harap ko na yung ulam! I shooked my head. Ano bang iniisip ko?! Stop daydreaming!

"H-ha?" Sabi ko nang wala sa sarili.

"You look like zombie." Umirap siya sa akin at tumalikod na ulit.

His.

Back.

Pati likod niya sexy. Sinong hindi ang magda-daydream kung naka-topless siya at naka apron lang, huh? Kitang kita mo kung paano magflex ang kanyang muscles sa likod. Iba 'to sa mga pictures na nakikita ko sa Google.

Mas gusto ko yung nasa harapan ko kesa sa picture na 'yon.

"Hey." He waved his hand in front of me. "Ok. Fine." He heavily sighed. "You'll eat." Nilapag niya sa lamesa ang kanin, sunny sideup, and carbonara.

Ok. What to eat?

Umupo siya sa harapan ko. Kumuha siya ng kanin at isang sunny side up. Kasama na rin sa gilid ay ang carbonara. Napakagat ako ng labi at yumuko. Kinuha niya yung puting t shirt at isinuot 'yon. Oo, tama 'yan.

"Are you gonna eat or you will keep staring at me?" Sabay subo niya ng carbonara.

Holy cow. Pati pagsubo ng pagkain ay kinaka-sexy niya. Teka bakit ba siya nandito?

Naalala ko nga palang ginising niya ako at pinagbibihis. Siya na rin ang nagluto ng almusal. Si Paul Kurt? Ayon, nasa kailaliman pa ng kanyang panaginip.

"Kai. Uh... 'di ba natin gigisingin si Paul Kurt? I think we must call him." Suhestiyon ko.

"I'll do it later. You eat your breakfast now. Then after, take a bath." May lakad nanaman kami? "Well, we will have a Music Video Shooting."

"Oh?! Talaga? So... kasama ako?" Turo ko sa sarili ko dahil na-excute ako bigla. Halata namang firstimer ako. Hindi pa rin ako makapaniwalang hahantong ako sa stage na ito.

"Obvious ba? Ofcourse you are my personal assistant, so, kailangan nandoon ka." Singit niya pagkalabas niya ng kwarto. Ba't ba nagising pa 'tong nilalang na 'to. Panira ng excitement.

Naalala ko nanaman yung nangyari 'nong isang araw. Sobrang fresh pa ng memory na 'yon. Pagkatapos kasi 'non ay 'di na kami nagpansinan nong dumating yung apat pagkatapos bumili ng mga pagkain. Hindi ako nagkaroon ng oras para mag thank you sa kanya, dahil mukha namang 'di niya kailangan 'non.

Umirap ako sa kanya at hinarap yung attention ko sa kinakain ko. Umupo siya sa tabi ko. "Gawin mo 'yong trabaho mo mamaya. Hindi 'yong nagliliwaliw ka lang. Binabayaran ka naman. So please, just please, give back the favor." Sabi niya habang kumukuha ng pagkain nang hindi nakatingin sa akin.

Napakuyom ako ng kamao. Naiinis ako. Naiinis ako dahil sa nangyari 'nong isang araw sa amin. Naiinis ako dahil nawala nanaman 'yong kabaitan niya. Naiinis ako dahil ganito siya makitungo sa akin ngayon.

"I'm sorry." Matabang kong sambit.

"Paul, i think she's doing her job--" pinutol noya agad ang sinasabi ni Kai.

"I don't see it." Matigas niyang sabi at tumayo na pagkatapos ng ilang subo. Napabuntong hininga na lang si Kai at sumandal sa upuan. Bago pa makalayo si Paul Kurt ay may sinabi pa siya. "By the way, I think, Ms. Gonzales, you should start giving nack the favor now. Prepare my clothes while i'm taking a shower." Tumayo na ako pero nagpahabol pa siya. "And oh, i prepare jeans. Don't pick the ripped one." Sabi niya at pumasok na sa kwarto niya.