Prologue

46 2 1
                                    

Masarap mag mahal, naiinspired ka,
parang ang saya saya lang.


Tapos may kakaibang feelings lalo na pag first time mong ma inlove.



Parang may something na ang sarap sa feeling pero hindi mo ma explain through words, pero na explain mo siya by actions.



Yung pag mamahal parang pag luluto lang yan, may mga sangkap may mga ways.



Dun sa dish mo na yun hindi siya sasarap kung hindi mo alam pano lutuin kaya pag aaralan mo.



May mga pag kakamali,



May mga tama,



May mga ok lang,



Hindi ka susuko hanggang hindi pa na peperfect yung dish mo di ba?



Hanggang hindi pa nasasabi ng mga customer mo na ang sarap naman nito.



Parang pag mamahal hindi ka susuko kahit pagod na pagod ka na kakaakyat ng bundok na iyon.



Aakyat ka pa rin kahit napapasabi ka na ng ayaw ko na pagod na ako.



Kahit sobrang sakit na halos mag dugo na yung paltos mo sa paa.



Pipilitin mo pa rin umakyat hanggang masabi mo na Finally nasa tuktok na ako.



Pero pano kung para kayong langit at lupa?



Pero hindi yung literal na mayaman siya, mahirap ka lang o kaya artista siya normal na fan ka lang.



Pano kung kakaiba?



Yung iba kayo.



Yung iba yung kinalakihan niyo.



Yung mag ka iba talaga.



Yung hindi normal.

Please Hold Me Tight [On-Going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon