Monday, isang normal at napakagandang araw para sa'kin. Nag-aabang ako ngayon ng masasakyan patungong skwelahan. Sa mga ganitong oras, palagi akong naiinis sa tuwing nakatunganga lang ako at walang magawa. Alam niyo ba kung bakit? Dahil naaalala ko na naman siya, the guy who was wearing a coca-cola shirt. Mag-iisang buwan na rin simula nung ginawa ko ang mga kabaliwan at pagpapantasya sa kaniya. Nagsimula ang lahat nung sumapit ang aming uwian...
Hapon na nung mga panahong iyon, dismissal. Masaya kaming nagkwekwentohan ng mga kaibigan ko habang naglalakad pauwi nung makita ko siya. Nakasuot siya ng coca-cola shirt. I dont know but I found it handsome. Ang gwapo talaga niya. Ang ganda nang kaniyang mga mata, matangos ang ilong, at may mapupulang mga labi. Ewan ko pero iba talaga ang dating niya sa'kin. Para siyang magnet, napipilitan akong lumapit sa kaniya. Habang nagde-daydreaming ako at nakatingin sa kanya, napatingin siya sa side namin. Nagtama ang mga mata namin. Tumagal lang yun ng mga 5 segundo. Magtatagal pa sana iyon kung hindi ako kinilibit ni Bernadette. " Ikaw Aaliyah huh, meron ka na namang target diyan " panunuksong saad ni Bernadette. Namula ako nung mga oras na iyon. Nakakahiya naman. "Diba si Calvin iyon?" saad ni Ivy. " Oo nga, grabe talaga si Aaliyah ang ganda ng mga taste mo teh?!" sambat naman ni Joy. " Tumigil nga kayo, baka marinig niya tayo..." Sagot ko. " Like duh? Ang layo layo na kaya natin sa kanya" Ivy said. Ayun pagkatapos nun nag patuloy na sila sa pagkwekwentuhan. Hindi ako nakikisali sa kwentuhan dahil hindi ko gusto ang topic nila. Ako kasi topic nila eh T.T Pero swear, kailangan ko malaman ang name niya.
Next day ...
Tapos na kaming kumain sa cafeteria. Nagliligpit na ang tagaligpit na mga pinagkainan namin nung niyaya ko sila Joy na pumunta doon sa library. Ganun naman talaga ang daily routine namin. Pero ngayon may purpose na ako kung bakit ako tatambay doon. Kailangan kong malaman ang kompletong pangalan niya. Nahihiya kasi ako magtanong sa mga friends ko. Kaya ayun, maghihirap ako ngayon para sa name niya. Good thing may log book sa library.
After 30 minutes...
Iniisa ko na talaga ang paghanap sa name. Inulit ko na rin ng ilang beses. Pero wala talaga, walang CALVIN na nakasulat roon. Kainis >.< nasayang lang ang half hour and 2 minutes para sa wala?!.
KRIINGG!!!
Hay, makapasok na nga lang sa klase ...
DrawingLab. Draw draw din daw pag may time xD Ayun, sketch2 ang drama ko ngayon. Napapansin ko nga kanina pa ako tinitignan ni Calvin sa'kin. Baka meron siyang gusto sa'kin >.< (assuming lang teh? xD) Hindi na tuloy ako makapag concentrate dito >.<. After 10 min. .. YEHEY! Tapos na rin sa wakas. Tinanong ko muna si classmate kung saan ko ipapasa tong drawing. " Hey classmate, saan 'to ipapasa? " tanong ko. Tumingin muna siya sa'kin bago nagsalita, " Ahm, sabi ni sir kay Calvin daw " sagot naman niya. OMYGOSH?! Kay Calvin? " Pwedi paki-pass nalang nito? " sabay abot ko nung drawing. Tumalikod na siya sa'kin at pinagtuonan na ng pansin ang kanyang ginagawa " Sorry busy ako eh..." sagot naman niya. Tumingin ako sa paligid para meron akung mapakiusapan pero busy silang lahat. Hay, no choice. Naglalakad na ako papunta doon sa harapan kung saan siya nakaupo. Sa likod kasi ako kanina. Habang humahakbang ako, lalong bumibilis ang tibok ng puso ko. Para siyang time bomb, sasabog anumang oras. Hindi ko na keri tong nangyayari. Babalik na sana ako sa likod nung may tumawag sa'kin. " Aaliyah! " paglingun ko, nakita ko ang man of my dreams. Nakatingin sa'kin habang nakangiti. Hindi ko na namalayan naglalakad na pala ako pabalik sa kanya. Inayos ko agad ang sarili ko. Baka magmukha akong tanga sa harapan niya. Naka half open pala kasi ang bibig ko. At nakarating na ako sa harapan niya. Nakayuko ako habang inaabot yung drawing ko. Ewan ko lang pero bumibigat yung feeling ko. Parang may tumitingin sa'kin. Muntik na lang akong mapatalon nung bigla siya magsalita. " Nice drawing " he said while smiling. My heart lifted for a while when I heard that line from him. " Thanks " I replied. Then I went back to my chair. Then ngayon ko lang na-realize .. alam niya name ko?
And the time pass by, wala na akong ginawa kundi makibalita, sumulyap-sulyap iniisip kung anong ginagawa niya at lahat lahat na ginagawa ng mga may gusto sa isang tao. Dahil doon muntikan ng mawala lahat sa'kin kung hindi lang ako ikinopronta ni Ivy. Nung araw na iyon kasama ko silang papunta patungong classroom nila Calvin nung mangyari yun. Alam mo na, susulyap sulyap na naman ako sa kanya =^.^=
Natigil ako sa pagde-daydream when I heard something. Tumigin ako sa pinangalingan nung boses. Konduktor pala. " Miss, Jasaan ba punta mo?" tanong niya. " Opo manong" sagot ko sa kanya habang nakangiti. " Sumakay ka na baka ma-late ka pa sa school mo" sabi niya. " Okey po" sagot ko naman sa kanya pabalik. Sumakay na ako at umupo na sa left side. Pinakadulo malapit sa labasan. Nagpatuloy nako sa naudlot kung pagdedaydream.
Sa hallway ..
" Alam mo Aaliyah, kami ang napapagod sa ginagawa mo! Napapabayaan mo na ang studies mo! Nawala na rin yung pinapangarap mong maging valedictorian. You have the chance but you you didn't grab it. Instead, wala ka nang ginawa kundi sunod ng sunod diyan sa lalaking 'yan! Meron ka bang mabe-benefit kung patuloy mong gagawin iyan? Huh? Wala diba? Look at you, you look stupid! Mas malala ka pa sa isang stalker diyan sa ginagawa mo!" Ivy said. Marami ng estudyanteng nakatingin sa amin. I felt betrayed, humiliated by my own friend. I felt, all this time hindi nila ako sinusupportahan. But I just realized, naging eye opener pa ito sa'kin. Tama nga si Ivy, wala akong mapapala kung patuloy ko pang gagawin ang mga kabaliwang ito... I'd lost everything. And muntikan nang mawala ang mga friends ko...
Kinahapunan, I decided to go home. ALONE. Kailangan ko na munang mapagisa sa mga oras na iyon. I just have to unwind things in my mind. Andito na naman ako. Sa street kung saan ko siya unang nakita. Dadaan na sana ako sa ibang daan but I decided to continue walking there. And I saw him, playing with his dog. And again, his wearing that shirt. That coca-cola shirt. Mapaglaro nga naman ang pagkakataon. Kung saan ang bigat bigat na ng pakiramdam ko sa sobrang sakit, saka naman siya masaya. At napaisip-isip ko na naman, ako lang pala ang nagmamahal. Ako na lang ang kinikilig, nagaabang, at naeexcite pagnakikita at nakakatabi siya. Ako lang mag-ISA. In short ang isa sa pinakamasayang araw sa buhay ko nung makikilala ko siya ay ang normal na araw lang nung makita niya ako.I want to be his favorite HELLO and his hardest GOODBYE. But I think in my case, hindi na yun mangyayari kahit kailan. Happily Ever After will be just a qoutation for me at this very moment. Have not feeled, nor existed.
Nakarating na rin ako sa wakas. Nakayuko ako habang binabasa ko yung note ko para sa kaniya papasok sa malaking gate ng campus ng may biglang bumanga sa akin. Nahulog ang mga dala kong books at folder. Nagkasabay kami sa pagpulot sa mga gamit ko kaya ang resulta, nakapatong ang mga kamay niya sa akin at nagkatinginan kaming dalawa. Saglit lang yun. Ako ang unang bumawi. Pinulot niya ang mga gamit ko at iniabot ito sa'kin. " Sorry " he said. " It's okay. Uhmm.. I think I should go?" sabi ko sa kaniya. " Okay " he replied. then umalis na ako doon sa kinatatayuan ko. Sweet gestures not existed for me anymore. " In my dreams, your MINE. But in my life, you're just a DREAM ". Bulong ko sa hangin habang papalayo sa kanya. Hindi ko na lang namalayan, tumutulo na pala ang mga luha ko. From now on, I should move on.
May napansin akong note sa pinaghulugan ng mga libro niya kanina. Pinulot ko ito at binasa. " I didn't stop loving you. I just decided to stop showing it. Because, no matter how hard i tried, you just wouldn't get it ". - Aaliyah. Nakaramdam ako nang saya pero may halong lungkot. Mahal pala ako ng babaeng minamahal ko. Sana sinabi ko na lang. Sana hindi na lang ako nagpaka-torpe. And I think, it's too late to confess my feelings for her. I Love You Aaliyah. Ikaw at ikaw lang ang magiging laman nitong puso ko. I know the damage has been done. I'm sorry.
_END_
