Yalnız Başına

Bölüm 2

Oyunu durdurdum ve merakla mesajlarıma yöneldim. Kendi çevrem dışında insanlardan pek mesaj almazdım açıkçası. Yeni bir arkadaş edinebilme umuduyla mesajı açtım.

Oynadığım oyundan bir davetti sadece gelen. Ama yinede neden olmasın?

Daveti kabul edip oyuna bağlanınca beni oyuna davet eden gizemli şahıs hoşgeldinlerini iletti. Bir süre sıradan bir şekilde ilerleyen oyun bir elektrik kesintisi sonucu kapanana kadar herşey normal görünüyordu.

Eh bu günlük bu kadar oyun yeterli. Zaten bu saçma hayat döngümde yaptığım daha iyi bir şey yok ve sanırım mutlu olduğunu anlamak için mutsuzluğuda tatman gerekiyor.

Evdekilere bir göz attım. Annem ve babam yine bir kavga sonucunda ayrı odalarda uykuya dalmış.O kadar.
Bir kardeşim yok. Çocukluğumu birlikte geçirebileceğim yaşıtlarımdam
bir insan bile yokmuş yanımda.

Bende uyumaya gittim. Telefonuma bir göz attım ve boş ekranımı kapatıp uykuya daldım.

"Raven 10 dakika içerisinde sofraya bekleniyorsun"
Ağır ağır yataktan kalktım ve içeri giren güneşi perdeyle örterek gururlu bir tavırla banyoya yöneldim. Suratıma bakan dün gece partide çok içtim sanırdı. Ritmimi hiç bozmadan aşağıya inmeye başladım. Annem bir sofra kurmuş ve bakışlarını gözüme dikerek "Hadi seni bekliyoruz, keşke daha hayırlı bir evlat olsaydın ve sabah daha erken kalkıp sofrayı sen hazırlasaydın" bakışları atıyordu. Haksız sayılmazdı.

Herkes sofraya oturunca annem çantasından bir katalog çıkardı. Üstünde rengarenk kıyafetler ve yüzleri doğuştan öyleymişçesine gülen modeller vardı.
"Hadi seç ve beğendiklerini işaretle. Beraber alışverişe çıkacağız. Beğendiğin kıyafetlerin olduğu mağazalara gideriz"

"Kıyafete ihtiyacım yok çıplak kalmıyorum ya"
"Raven yaz geliyor tatlım. Üstündekilerle koca yazı geçiremezsin. Hem hava almış oluruz? Sana vanilyalı kola ısmarlarım?"

İtiraz edemedim tabii. O kadar istekli görünüyordu ki. Gözlerimi devirip önümdekileri yemeye başladım. Yemeyi bitirince üst kata çıkıp hazırlanmaya başladım.

Tam üstümü giyinmiş evden çıkıyordum ki telefonum titredi. Şaşırdım tabii. Annem beni ittirerek kapıdan çıkardı ve kapıyı kilitledi. Telefonumu elime tam alıcakken karşımda biri belirdi;

" Hey asosyal kız. Dışarı mı çıkıyorsun?"

-Devam Edecek-