"Zuiver je naam en je familie". De woorden van mijn moeder, ze bracht het zo zacht en teder uit. Haar innerlijk straalde al vanaf buiten, een lief maar toch een vrouw met lef. Ik keek naar mezelf in de spiegel, ik was niet heel bijzonder. Ik heb Lange zwarte haren tot me onderrug, donkere ogen met volle lippen. Ik deed de kraan open en waste me gezicht met koud water, ik deed nooit iets aan me uiterlijk. Vooral omdat het me niks meer uit maakte wat andere van me dachten. Snel deed ik me kleren aan en liep later van de trap af. Vandaag was me kennismaking dag op me nieuwe school, of ik er zin in had? Totaal niet, de gedachte al dat ik nieuwe mensen zou leren kennen. " Gaat het met je?" Vroeg me vader voorzichtig. Ik werd snel wakker geschud door zijn zware stem, ik keek hem aan en hield snel me tranen binnen. "Ik ga" bracht ik moeilijk er uit, ik liep snel naar buiten en deed de deur achter me dicht. Hij wist dat het niet ging, maar toch vroeg hij het. Alsof ik ooit zou vergeten wat er is gebeurd.
De klok staat op half negen, zoals gewoonlijk altijd op tijd. Ik haalde diep adem en liep de school binnen, het was niet echt een grote school. Oke Lokaal 22, ik heb echt geen idee waar dat is. Ik liep gewoon door tot ik het vond, er waren nog niet zoveel mensen op school. "Kan ik je helpen?" Vroeg een meisje, ze was niet heel lang. Ze is een schattig meisje en lijkt me best aardig. Ik observeerde haar van top tot teen en merkte dat ze zat te wachten op een antwoord. " oh, ehh ik zoek lokaal 22" antwoordde ik snel. " we lopen wel samen, ik moet daar ook naartoe" zei ze, snel liep ik achter haar aan. Eenmaal aangekomen bij het lokaal opende het meisje de deur en liep snel de klas binnen. Ik merkte nu pas dat we te laat waren, een dikke half uur. Ik keek de klas aan en nam snel plaats achterin in een hoek. Een man rond de 26 stond voor de klas, waarschijnlijk is hij me nieuwe mentor. Hij was best lang, gespierd, donker bruine haren met een strakke kaaklijn. Zijn ogen kon ik niet zien op een verre afstand. " ik wil er een leuke jaar van maken en dat iedereen zijn examen haalt" zei hij schor. Al snel luisterde ik niet en zat ik in me eigen wereldje. " en hoe heet jij mevrouw?" Zei de man op een hardere toon. Ik keek hem met grote ogen aan en besefte dat hij het tegen mij heeft. " meysa, mijn naam is meysa" reageerde ik heel droog. " wat een mooie naam heb je " zei hij wat speelser. Ik keek hem verwarrend aan en liet het gewoon gaan. Al gauw ging de bel, we mochten gaan. Ik wist niet waar ik heen moest dus ik besloot gewoon de meeste leerlingen te volgen. Uiteindelijk kwam ik in de aula terecht, het was best groot. Ik nam plaats aan een tafeltje die helemaal leeg was, ik pakte me telefoon en deed me oortjes in. Volume 100, heerlijk zo niemand om me heen, geen gezeik aan me hoofd. Er word op me rug getikt, ik draaide me langzaam maar toch geïrriteerd om. Ik keek in de ogen van een jongen die rond de 18 is, gespierd, heel licht bruine haren met grijs groene ogen. " wat is er?" Vroeg ik heel droog. "ik wou even zeggen dat ik nog nooit zo een mooie amsje hier heb gezien, je body is derm ook nog " zei hij heel verleidelijk, hij keek naar een groepje ( waarschijnlijk zijn vrienden) en lachte. " ben je klaar ?" Vroeg ik geïrriteerd. Ik draaide me weer om en hoorde zijn vrienden hem uitlachen.
Al snel ging de dag voorbij, nog een minuut en ik kon eindelijk weg, naar huis in me heerlijke bedje liggen. Ik verlangde er al de hele dag naar, met een lekkere warme kopje thee. De bel ging, heel snel ruimde ik me tas op en trok een sprintje naar de deur. Ik liep naar me nieuwe kluis en pakte me jas, trok het langzaam aan en liep de school uit. Met erge hoofdpijn liep ik naar de bushalte, gelukkig heb ik geen bikelife ofso. Shit nog een kwartier voordat de bus komt, waarom moet dit mij altijd overkomen. "mag ik er bij komen zitten?" Vroeg een jongen lief, ik ken hem niet maar hij was niet lelijk. "ga je gang" zei ik bot. Waarom ik altijd zo kortaf deed doe? Dat ligt gevoelig bij mij. "Hoe heet je ?" Vroeg hij na een tijdje. " mijn naam is meysa" antwoordde ik terug. De bus kwam eraan, ik stond op en stond alvast klaar. "wacht meysa" zei hij, ik draaide me om en keek hem afwachtend en ongeduldig aan. " hier me nummer, ik hoop dat je me een berichtje kan sturen" zei hij best verlegen, maar toch echt lief. Ik nam het aan en zei gedag, ik schonk hem een klein glimlachje en stapte in de bus. Eenmaal thuis gekomen zette ik die lekkere warme kopje thee en liep naar me kamer. Trok me warme pyjama aan en dook lekker in me bedje. Ik keek naar dat briefje waar hij zijn nummer heeft opgeschreven. Zou ik hem appen of niet? Ik keek der na en na een korte tijd viel ik in slaap.
JE LEEST
Meysa
RomanceMeysa is een meisje die net 17 is geworden, ze heeft veel meegemaakt maar praat er niet over. Ze heeft nog veel pijn en is heel gesloten geworden. Maar wat nou als er toch een persoon komt die haar weer heel maakt?