Rüyalar Gerçek DEĞİLDİR

9. Bölüm : Oyun

Merhaba ben geldim :) Biraz geç geldim ama olsun... Bu arada arkadaşlar beğen ve okuyucu sayısı az olduğu için finali 30 bölümde düşünüyorum. Final istemiyorsanız lütfen yorumda belirtin.

"Siz Zeynep Rüya Yılmaz hanım......... Kabul ediyor musunuz?"

Biraz düşünüp mikrofana yaklaştı.

"Siz Kerim Hanoğlu beyfendi.......... Kabul ediyor musunuz?"

Peki ben şimdi ne diyeceğim? Sizce hayatımı karartmalı mıyım? Bütün gözleri üstümde hissedince gerilmeye başlamıştım. Niye konuşamıyorum ben?!

"Kerim Bey?"

Biraz durduktan sonra Zeynebe baktım. Gözünden korku akıyordu. Tabikide yapamam! Bu kızı bu masada tek başına bırakamam!

"Evet."

Salonda koca bir alkış kopunca gülümsedim. Taki ayağımda acı hissedene kadar. Hadi ama, gerçek düğün değilki bu! Zeynep gülümserken kulağına eğilip fısıldadım.

"Ne yapıyorsun?!"

"Gelenek, gelenektir!"

"Bari topuğunla basmasaydın!"

"Yapacak birşey yok! Bastık bir kere. Ama istersen ayakkabımın ön kısmıylada basabilirim, hatrın kalmasın!"

"Gerek yok!"

"Tamam..."

*************

Sonunda düğün bitmiş evlere dağılma vakti gelmişti. Bir dakika biz şimdi evlere dağılcaz! Yani... Zeyneple benim evime gitcez! Allah ım sen bana dayanma gücü ver! Ben nasıl çekicem bu cadıyı!

"Eee, millet? Evlere artık!?"

Bunu söyleyen şuan yüzünün tam ortasına yumruk geçirmek istediğim Emirdi. Ama çocukda haklı sabaha kadar burada duramayız ya! Elinde sonunda eve döneceğiz...

"Ş-şey... Biz ilk önce b-babamı bıraksak?"

"Aynen, Zeynep haklı. İlk önce sizi bırakalım Salih amca!"

"Birincisi ben arabayla geldim çocuklar! İkincisi Kerim, artık baba lafına ne kadar zor gelsede alışman lazım! Üçüncüsü hadi herkes evine!"

Salih amca açamadığımız ağzımıza lafları tıktıktan sonra hepimiz evlere dağılmaya başlamıştık...

Zeynep Rüya Yılmaz

"Kerim! Sen mi koltuğa geçiyorsun, ben mi!?"

Evimize gelmiştik. Ama sadece biz kaldığımız için biraz utanıyordum. Sonuçta evliliğimizin ilk gecesi!

"Bir, ne sen koltukta yatacaksın ne ben! İki, artık şu gelinliğini çıkar! Valla kabarık kabarık, zaten düğünde her tarafıma süründü!"

Ne münasebet! Aynı yatakta yatacakmışızda mışmış!"

"Birincisi kesinlikle olmaz! İkincisi tamam ama arkasını açamıyorum!"

"Öyle mi güzelim?! Bak ya sen gelir şuraya yatarsın, yada ben seni atarım ama dayanamayıp yanlış birşey yapmaktan korkuyorum!"

Çüşşş! Ayı, öküz, sapık, hayvan, dünyada bulunan en büyük goril! Terbiyesiz ya! Kesin pembeleştim!

"Tamam ama aç şu fermuarı!"

Yataktan doğrulup bana doğru yaklaştı. Ve sanırım biraz fazla yaklaştı! Fermurının soğuk demiri derimi yavaşça rahat bırakırken Kerimin boynuma üflediği sıcak nefes kalp atışlarımı tavan zıplatmıştı.