Masarap Ang Bawal: If Ever

Chapter 12 ("???")

Chapter 12

'???'

I am not blaming anybody.I didn't blame Seth or myself for what happened in Batangas.But I just couldn't help but wish that I should have not drank at all.

"Magsesex din ba tayo?," naalala ko pang tinanong ko kay Seth iyon sa gitna ng halikan namin.And that question stopped him from what he's doing.

Tinignan niya ako and he suddenly burst out laughing. "What?," I hissed.

"No,we're not," aniya nang mahinahon.Hinaplos niya ang aking pisngi.Pagkatapos ay hinalikan ako sa noo. "Atleast not for now," bulong niya.

"Pero nakikipagsex ka?," I curiously asked as the beer really consumed my whole being.

"Bakit mo tinatanong?," ngisi niya.

Then I told him about this prank call I received which later on I discovered was from him.Pruweba ko ang number niyang nakasave sa aking cellphone.

Hindi niya inaming ginawa niya nga iyon ngunit hindi niya rin d-in-eny.Kaya ako nainis bigla at nagpaalam na para matulog.

I don't know. It's just at that state,well drank state,I couldn't accept that he's fondling other girls.And that other girls were capable to pleasure him.And I don't know if it's my mind working at those time or is it my heart.

Kinabukasan ng madaling araw ay kinatok na ako ni Nanay Lucing para maghanda sa pag-uwi dahil nagkaroon daw ng emergency meeting si Seth sa trabaho.Kaya kahit wala akong gana ay minadali ko ang pagkilos.

Hindi naman ako nawalan ng gana dahil doon sa prank caller.It's just that I'd want to just sit down and absorb everything that has happened the other night.

Hindi ko alam kung paano ko naisurvive ang biyahe namin pabalik ng Maynila.I thought I'll be dead out of silence.Hindi kami nag-usap pauwi.Alam kong pinakikiramdam niya lang ako.Just like before.Pero kahit isa ay wala akong ginawa para kausapin siya.

Oh! Wait,we talked.Ah! He talked.He asked me if I were hungry.And he's got nothing from me.I just pretended not to hear anything.I pretended to be asleep.Kahit ang totoo ay busy ang utak ko sa kakaisip tungkol sa naangyari ng nakaraang gabi.

Reminiscing everything.

His shoulders.The topics we've talked about.The things he told me.Meant or not.And the kiss.His kiss.Our kiss.

"Ano't namumula ka diyan?," napatingin ako kay Tasha na dumaan sa harapan ng aking table.

Agad akong napatingin sa salaming nakapatong sa aking work table at hindi nga maipagkakailang pulang-pula ang aking mukha.Kaya pala kanina pa mainit ang pakiramdam ko.

Dahil doon ay ibinalik ko na lang ang aking atensyon sa ginagawa.Kahit mahirap.Pinilit ko talaga.

Sa tuwing naiisip ko na naman ang nangyari ay agad akong naghahanap ng ibang mapagkakaaliwan.Nagdownload ako ng games sa aking tablet.Nagbasa ako ng e-book.Nanuod ako ng videos sa youtube.At kapag sa binabasa ko ay aktong maghahalikan na ang mga bida ay titigilan ko na at mags-switch na ako sa pagtuloy sa trabaho. Naging ganun and routine ko buong maghapon.

"Ayos ka lang?," tanong muli ni Tasha

"Oo naman," ngiti ko sa kanya habang naghahanda kami para sa quarterly meeting namin.

"Ang weird ninyong dalawa ni Monica," iling ni Tasha dahilan para mapalingon ako kay Monica.

Walang ganang nagliligpit ito ng kanyang gamit.Minsan ay hihinto pa siya.

"Nic,okay ka lang?," agaw ko ng kanyang atensyon.

"Ha? Oo naman.Masakit lang ang katawan ko.Tatrangkasuhin yata ako," matamlay niyang sagot.