Yalnız Başına

Bölüm 6

Kendimi tamamen ona teslim etmiş gibi hissediyordum. Yaşadıklarımın çoğunu unutmuş ve o yalnız hayatım sanki çok uzun zaman öncesinde kalmışçasına yenilenmiştim. Yenilenmek, evet. Nasıl bir yenilenmek bilemiyorum ama herzaman olduğundan daha mutluydum ve huzurlu hissediyordum. Güvende. Ayrıca başım dönüyordu.

"Baya keyifli görünüyorsun prenses. Ne oldu hoşuna mı gitti?"
"Açıkcası hoşuma gittiğini saklayamayacağım. Uzun zamandır böyle bir eğlenceye muhtaçmışım sanki."
"Demek sonunda farkına vardın. Eğlenebildiğine sevindim. Ayrıca benide memnun etmeyi başardın."

Bu söz üzerine önce "Hadi ordan Luke ben ve eğlence mi? Yanlış partnerle konuşuyorsun." diyebilirdim. Ama yenilenmiş ben;
"O zaman biraz daha içelim"
Demeyi tercih etti.

Bu kaçıncı kadeh bilmiyorum. Şekiller kaymaya başlamış ve dengemi iyice yitirme noktasına gelmiştim sanırım. Zaten sonrası yatakta uyandığımı hatırlamaktan başka birşey değildi.

...

"Pandispanyam uyan artık! Baban seni görmek istediğini söylüyor."
Gözlerimi açtığımda başıma saplanan ağrıyla tekrar gözlerimi kapamam bir oldu. Ağrı kesici ararken gözlüklerimi düşürüp camı çatlatmayı başardım. En azından haplara ulaşmayı başarmıştım ve camlarda hala kullanılabilir durumdaydı.

Elimi yüzümü yıkamak için tuvalete gittiğimde aynada kendime baktım..
"Evet bu sefer gerçekten dün fazla içmiş gibi görünüyorsun koca kız."

Alt kata indiğimde herkesin keyfi yerindeydi ve babamın gözleri ışıldıyordu. Yanına doğru yavaş adımlarla yaklaşırken annemin en sevdiğim turtayı yapmış olduğunu gördüm. Bugün keyifler pek yerindeydi.

"Raven tatlım. Nasıl başlasam bilemiyorum. Öncelikle annen yeni arkadaşından bahsetti ve senin adına ne kadar sevindim bilemezsin."
"Ah evet tatlı turtamın yeni bir arkadaşı var hemde pek hoş bir çocuk."
"Anne. Lütfen."
"Ah özür dilerim şekerparem. Siz devam edin."

Babam gözlüklerini düzeltip elime bir form tutuşturdu. Form klasik bir bilgi isteme formu gibi görünüyordu;
"Görüyorumki okullar kapandı kapanacak ve küçük kızımız şimdiden sosyal etkinliklere başlamış. Bizde senin daha çok bu duruma alışabilmen ve çevreni genişletebilmen adına bir yaz okulu programı ayarlamana destek vermeyi düşündük."
"Evet tatlım. Ayrıca şu yeni arkadaşınla da konuştuk ve o da sana eşlik edebileceğini söyledi. Sabah onu asansörde kız kardeşinin mağazasına giderken yakaladık, sen o sırada kaçıncı rüyanı görüyordun kim bilir."

Yaz okulu mu? Evimden, konsolumdan ve kurulu hayat düzenimden uzaklaşıp salak saçma insanlarla beraber geçireceğim 3 aydan mı bahsediyoruz? Hayır.. Bu iş yeni Raven için bile fazla.
"Siz bunu kabul edebileceğimi mi düşündünüz? Kesinlikle daha fazla aptal insanla tanışmak için sahip olduklarımı terk etmeyeceğim. Ayrıca banane canım Luke'dan. O kendi başınada gidebilir canı isterse. Ben yokum."
"Dinle.. Raven.. Evet belki bu senin için ani bir değişim olabilir fakat aslında bu biraz da zorunlu bir durum."
"Zorunlu mu? Neden?"
"Annenle biz uzun bir yolculuğa çıkmayı planlıyoruz. Yani tatil gibi düşün. Ayrıca yeni bir iş görüşmesine gideceğim. Yani bu süre zarfında seni de yanımızda götürüp yormak istemedik ve.. Önümüzdeki hafta yıldönümümüz.. Anlarsın ya"

Ne diyeceğimi bilmiyordum. Tüm düzenimi bırakıp gitmek. Ama yanımda Luke da olacak. Ah ne diyorum ben! Duygularımı bastırıyormuyum acaba? Aslında o kadar da kötü bir fikir değil. Ders, aktivite, deniz, kum, güneş, Luke. Reddedebileceğim bir teklife benzemiyor. Hem ailemin de bir tatile ihtiyacı var.
"Pekala. Siz istediniz. Kabul ediyorum."
"Ahh küçük kızımız nasılda büyüyor ve değişiyor görüyor musun Ron.."
"O zaman formu doldur ve yavaştan hazırlanmaya başla hayatım. Karneni alır almaz seni uğurlayacağız."

Evet. Yeni bir düzene başlıyordum. Formu alıp yukarı çıkarken Luke'a bu beraber yapacağımız gezintiyi onayladığımı söylemek için sabırsızlanıyordum. Telefon edip haber vermek için ceplerimi karıştırdım.

Telefonum cebimde değildi.

-Devam Edecek-