Ήμουν έτοιμη να αποκοιμηθώ όταν η φωνή του Harry με ξύπνησε. Μιλούσε στον Ashton, προσπαθώντας να τον πείσει να ξεκουραστεί και να τον αφήσει να οδηγήσει. Ο Ashton μουρμουριςε κάτι κάτω από την ανάσα του, συμφωνώντας χωρίς δισταγμό, μετά άφησε το αμάξι στην άκρη του δρόμου.
Έκλεισα τα μάτια μου, ανακουφισμένη που επιτέλους μπορούσα να κοιμηθώ λίγο. Το να αποκοιμηθώ με κάποιον που δεν εμπιστεύομαι τώρα δεν είναι καλό. Άκουσα τον Ashton και τον Harry να κουνιούνται για να αλλάξουν θέσεις και μετά το αμάξι άρχισε να κινείται ξανά.
Μετά από ένα λεπτό ή δύο, ένιωσα το χέρι του Harry να αγγίζει το γόνατο μου. "Ξέρω ότι είσαι ξύπνια," είπε με κουρασμένη φωνή.
Αυτό μου θύμισε τότε τον καιρό που νόμιζε ότι θα τον αφήσω για αυτό μου έβαζε χειροπέδες στο κρεβάτι και έλεγε ότι ήξερε ότι ήμουν ξύπνια. Χαμογέλασα, "Ωραία. Τώρα σκάσε."
"Ωραίες στιγμές." είπε σαρκαστικά και άφησε το χέρι του από το γόνατο μου. "Είμαι μόνο εγώ ή πεινάς;" ρώτησε.
"Μονό εσύ," γύρισα και τον κοιταξα. Είχε ελαφρά μαύρους κύκλους και τα μαλλιά του ήταν ακατάστατα. "Επειδή δεν έφαγες τόσο πολύ...πρέπει να σταματήσεις στον επόμενο--"
"Μπα." κούνησε αρνητικά το κεφάλι του. "Δεν έχουμε όλο τον χρόνο του κόσμου και μπορώ να συγκρατήσω την πείνα, Evelyn."
"Ότι να'ναι." δεν ένιωθα κουρασμένη πια για αυτό κοίταζα τον δρόμο μπροστά μας. "Που πάμε;" άνοιξε το στόμα του αλλά βιάστηκα. "Ακριβώς;"
"Δεν ξέρω καν," είπε σκόπιμα. "Ακολουθούμε τον Zayn. Απλά προσεύχομαι να μας οδηγήσει μακριά από αυτούς τους μαλάκες."
Ξάπλωσα το κεφάλι μου στο κάθισμα μου και έπαιξα με τους αντίχειρες μου. Για πρώτη φορά δεν ένιωθα το κεφάλι μου να πονάει ή την θέληση να κάνω εμετό. Ή τίποτα άλλο τέτοιο.
"Γιατί δεν νιώθω φοβισμένη;" ρώτησα τον εαυτό μου σιγανά, κοιτάζοντας την οροφή του αμαξιού, τα χέρια μου ξεκουράστηκαν στην μέση του κορμιού μου. Δεν περίμενα τον Harry να ακούσει, δεν ήμουν καν σίγουρη αν ήθελα απάντηση.
"Επειδή είσαι με εμένα." ο Harry δάγκωσε το χείλος του και χαμογέλασε. Έκανε παύση ."Εντάξει, θα σταματήσω αυτά τα σκατά. Σκότωσες κάποιον μόνη σου, για το όνομα του Θεού."
"Λες ότι μπορώ να προστατέψω τον εαυτό μου;" ρώτησα, αγνοώντας το βάρος πάνω μου.
Ο Harry δεν δίστασε να βγάλει ένα όπλο από την τσέπη του. Αναφώνησα και πίεσα τον εαυτό μου προς το παράθυρο όταν ο έφερε το θανατηφόρο όπλο προς τα εμένα.
DU LIEST GERADE
Redemption (Greek Translation)
FanfictionΈνα κορίτσι μου είπε κάποτε να προσέχω όταν προσπαθώ να φτιάξω ένα ραγισμένο άτομο γιατί μπορεί να κοπώ ο ίδιος στις αιχμηρές του άκρες. (k.w.) ~~~~ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ! ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ! :) Καλύτερο: #1 σε Fanfi...