Bunları ben hayal etmiyordum. Gittikce daha da kuvvetli şekilde bileklerimden sıkarak bana gitmeye izin vermiyordu.
- Hayır,ben gitmeliyim..
-Gidemezsin?
-Neden?
-Burda kal,hiç gitme
-Ama..ama..
Artık bana sarılmış,bırakmayacağına emindim.
-Lütfen, gitmeliyim,gerçekten...lütfen
-Tamam o zaman yarın gel,6gün sonra değil.
-Tamm.
Uyandığımda kalbimi sıkışmış gibi hissetdim.Morelim bozulmuştu.
Yarın onun yanına gitmek için 1saat sonra uyumam lazımdı.
Eh,işte yeniden uyudum bir saat sonra://
_/\____/\____❤____/\_____________________
Yanına gittiğimde kızgın bakıyordu.
-Noldu?
-Dün olanları unuttun qaliba?
-Ama,beni de anlaman lazım.Eğer geç uyanırsam kendi dünyamda neler olacağını biliyorsun.
(yani beni ölü zannedeceklerdi)
-Umrumda değil,benim yanımda olmalısın.Hep benle kal.
-Mümkün değil.
-Mümkün.
Gerçekten bunların artık hiç biri ben hayal ettiklerim değildi.Aşırı aşk mı koydum acaba?ya da aşırı gurur?aşırı kıskanclık da olabilir.Hayır ama bu benlik bir şey değildi.Hiç bir şey benden asılı değildi artık.
