Mahilig akong mag beachhopping maybe it's just my hobby. Well, ang dagat ang pinakamagandang lugar sa akin. Kasi, kapag nasa dagat kana relax na relax kang magbuhos ng iyong emosyon. Napakasarap pa ng hangin at napakaganda pang tignan ang asul na dagat. Well if the beach ay merong white sand. It will be better. And my favorite time to go to the beach is during Sunset.
Sunset, it's the most beautiful thing in the world that God had made. Napakasarap tingnan and siyempre masarap magemote. Hahahaha iyon tayo eh.
Pero for now? I really do believe in LOVE. I know wala pa akong nararamdaman na pagibig but I know someday dadating din ako diyan. Hindi nga lang ngayon. Because Love needs patience and patience is a virtue. So here I am tinataasan ang patience ko.
Then, it's just like a dream or a fairytale (maybe). Dahil noong pumunta ako sa dagat may nakita akong lalaking nakatanaw sa dagat na kasama ang paglubog ng araw nito. Napakatahimik niya. Sobra!
Then out of the blue umiyak siya. What's wrong? Maybe may sakit siyang pinagdadaanan. Hindi natin alam! Di ko naman kilala ang lalaki eh.
Habang tinitingnan ko siyang umiiyak ay nagbago ang pananaw ko sa lalaki. Akala ko hindi kayang umiyak ang lalaki. And it's my first time to see a man crying package na din that he is so handsome.
Then after that, I think love strikes me na.
BINABASA MO ANG
Ang Lalaki sa Dagat (boyxboy) ON HOLD
General FictionSa Dagat nagsimula ang lahat. Naging tulay ako sa pag-ibig nila pero habang tinutulungan ko silang maayos muli ang pag-iibigan nila ay unti unti pala akong nahuhumaling sa kanya. Ano ba ang dapat kong gawin? Subaybayin ang nakakabaliw na storya ni...
