A Flash of Love (One Shot)

*One Shot Story*

My friends and I are all living together, apart from our parents. We're currently studying in one University here in South Korea.

Seoul National University.

We decided to be here for some stupid reasons. Just to experience those scenes we see on Korean dramas.

6pm na nang magkita kita kami. Kakatapos lang ng klase namin. Naghintayan na lang din kami since we don't have the same schedules.

6:30pm ng mapagpasyahan naming pumunta na ng Cafeteria. It's dinner time. Kasama ko sina Cindy, Roxy, Ann, at Mary.

Kasalukuyan ng kasarapan namin sa pagkukwentuhan nang biglang dumating si CRUSH! Nag-punch pa lang siya ng card-key niya, sunod na ang tingin namin sa kanya.

(Card-key = If you're living in a dormitory inside the university, card ang susi. Ito ang magiging access mo sa room mo, entrance ng building ng dorm at pati na din sa Cafeteria.)

Shet lang kamukha talaga ni Jung Yong Hwa ng CNBLUE! At ang masaklap, pareho namin siyang crush ni Ann! Haha. Pero okay lang 'yun! Share your blessings kasi!

"Nandito siya! Ang puso ko tumatakbo! Wait lang!" nag-hysterical na sa kinauupuuan niya si Ann na animo'y uod siyang inasinan.

"Umayos ka nga! Mahahalata tayo niyan eh! Pa-simple ka lang!" Pabulong kong saway sa kanya. Pero parang hindi ako narinig ng lukaret at may patakip takip pa ng mukha tapos sisilip silip pa! Anak ng tukneneng! Sa dami niyang crush di na siya nasanay kung paano ang tamang attitude kapag nakikita kayo!

Dumiretso ito sa may parang buffet para makakuha ng pagkain. And nung makakuha na ng pagkain si 'Yong Hwa'(Di namin alam pangalan eh), pakunot kunot pa ng noo sa paghahanap ng pwesto! Ang gwapo ng eyebrows niya! Leche!

And since magkatapat kami ni Ann, ako ang nakakakita sa kanya ng maayos/full view! Wahahaha.

"Omo! omo! Papunta siya dito sa table natin!" di ko napigilang reaksyon nang makita ko siya papalapit.

"OMG!! Talaga? Talaga? Teka gusto ko siyang makita!!" napapahampas pa siya sa table namin.

"Sira mahahalata tayo! 'Wag kang lilingon baliw! Pupugutan kita diyan!" sabi ko.

Nang tuluyan na siyang makalapit, parang slow motion siyang naglakad sa harapan ko at naupo sa kapareho naming table. 5 seats apart nga lang samin. Mahaba kasi eh.

"Pano na'tin siya makikita ng maayos??" tanong ni Ann. Hinihingal pa sa pagpipigil niya ng hininga!

Then a brilliant idea popped out on my head!

Agad kong inilabas ang cellphone ko. Hinanap ko ang camera. Wahahaha.

Iniharap ko sa kanilang lahat ang cellphone ko at nang makita nila na naka set ang cam nito, agad nila akong binigyan ng mga positive looks nila.

Ann even mouthed to me, 'Ang galing ng plano mo'

I know right! Bwahahaaa.

Tama kayo! Magpapanggap akong may kausap sa phone, saka ko pipindutin ang capture button. I'm so smart talaga!

Huminga ako ng malalim at inayos ang upo ko. Itinapat ko sa tenga ko ang cellphone at siyempre sinigurado kong nakatutok sa kanya ang lens at naka-zoom pa!

In a count of 3.

3

2

1

*Click!*

I smirked and smiled in Victory.

"HAHAHAHAHAHAHAAH."