Bölümü dün atacaktım fakat dışarı çıktığım için atamadım 39 okuma olmuş okuyan ve vote yapan herkese teşekkürler karşınızda ilk bölüm iyi okumalar :)Yazım hataları olabilir kusuruma bakmayın :)
Koşuyorum.Boynuma astığım çantam ve at kuyruğu yaptığım saçlarım ahenk içinde sallanıyor.Biraz önce yaşadıklarım aklımdan geçerken ağladığımın farkına varıp gözyaşlarımı siliyorum.
Adım Nehir Karakovan 18 yaşındayım.Annemle birlikte küçük şirin bir evde oturuyoruz.Babam ben çok küçükken ölmüş.Annem de abimi geçim sıkıntısı yüzünden yetimhaneye vermiş.Şu anda yaşıyor mu bilmiyorum.Küçüklükten gelen bir astım hastalığım var.Koşmam,dans etmem yasak ama benim kurallara uymak gibi bir huyum yok.
Bir de ayrılamadığım bir dostum var:Hayatımın zehir gibi günlerini sihirli bir dokunuşla eğlenceye çeviren bir dost,Ceren.Annem hizmetli olarak Cerenlerin evinde çalışırken tanışmısız.O zamandan beri ayrılmıyoruz.
Koşarken nefes nefese kaldım.Çantamdan astım ilacımı çıkardım ve derin derin solumaya başladım.Bir nefes aldım,derin bir nefes.O nefes beni yeniden hayata bağladı.Bir bank buldum.Oturdum ve az önce yaşananları aklımdan geçirdim
1 SAAT ÖNCE
Ayaklarımın altında ezilen yaprakları umursamayarak verandanın basamaklarını çıkıyorum.Cebimden Ceren'in evinin anahtarını bulduğum gibi kilide sokuyorum ve beni 'klik' sesiyle açılan bomboş bir ev karşılıyor.
Her hafta sonu Cerenlere gittiğimden evde kimse olmadığını görünce şaşırdım.Yukarı kata çıktım.Abisi Burak'ın kapısı aralıktı ve hiçkimse yoktu.Telefonumu çıkardım ve Ceren'in numarasını tuşladım.5 kez çaldıktan sonra Burak'ın odasında torba torba sıralanan ilaçları gördüm.ilk anda gördüklerime anlam veremedim ama gerçek gerçek kafana sonradan 'dank'etti.İlaç sandığım şeyler uyuşturucuydu!Merakıma yenik düşerek aralık kapıdan içeri girdim.Böyle bir şey olabileceğine anlam veremiyordum.Odanın soluk kasvetli perdeleri odaya karanlık bir hava katmıştı.İlk kez bu odaya giriyordum.Sevdiğim çocuğun odasına ilk kez giriyordum!Heycean ve kalp çarpıntısı içinde odada yürümeye başladım.Çalışma masasının üstünde çeşitli kağıtlar vardı.Bir tanesini aldım üstünde "Mert kayhan 150 tl verdi 1 paket kokain aldı"ve daha bunu gibi bir sürü şeyler.Sonunda öğrenmiştim.Burak'ın yaptığı iş uyuşturucu kaçakçılığıydı!Masanın üstünde,altında,yatağın üstünde,gardırobun içinde,çantaların içinde her yerde uyuşturucu vardı.Şok olmuştum,nefesim kesilmişti.Geri geri giderken bir şeye çarptım.Arkamı döndüğümde Burak bana bakıyordu.
"Burada ne arıyorsun?"ses tonu dikkatli davranmam konusunda uyurıcıydı.
"Ceren'e baktım ama evde yokmuş."
"Evet,Ceren evde yok."
"Peki nerde?"Gözleri odayı taradığında kaçmak için bir hamle yaptım ama kaçamadım.Beni yakaladı ve yere fırlattı.
"Ne gördün?"
"Hi-hiç birşey"Ağlamaya başlamıştım.
"Bana yalan söyleme ne gördün?!"Sessizliğimi cevap olarak anladı ve
"Demek gördün.Sevdiğin adamın ne haltlar karıştırdığını öğrendin.Söylesene Nehir sence ben seni hakediyor muyum?Bak bana bağımlı bir adamdan başka neyim ki ben?"Bu çıkışı karşısında afallamıştım.
"Burak ben seni sevmketen vazgeçer miyim sanıyorsun,istersen katil ol ben yine de seni severim ama.."
"Aması ne Nefes ne!"diyerek üstüme yürümeye başladı.Burakla aramızda dün bir yakınlaşma olmuştu ve birbirimize açılmıştık.Ancak bu gün gördüklerim korkutucuydu.
"Burak tamam gelme üstüme"
"Ne Nefes ne?!Cevap ver bana!Aşık olduğun adama bak sana seni sevdiğini söyleyen adamla aynı kşi mi bu? Ha?Cevap ver bana Nefes beni böyle sevemezsin!Ben kötü biriyim,kötüyüm ve öyle kalacağım sen bunu değiştiremezsin!"Bağırması gözyaşlarımı daha da arttıtmıştı ama o konuşmaya devam etti
"Bana bak Nefes,yüzüme bak.Ben insanları kullanırım tamam mı.Onları oyuncak gibi kullanıp bir kenera atarım sende bundan başka bir şey olmadın ve olmayackasın benim için anladın mı!"Kükrer gibi söylediği bu kelimler kalbime bıçak gibi saplanmıştı.Ne yapacağımı şaşırmış.Sırtımı duvara yaslamış duruyordum.Ayağa kalktım ve Burak'ın yanından geçmeye çalıştım ama izin vermedi.
"Ne o yoksa kaçmaya mı çalışıyorsun oyuncağım?"
"Bırak beni Burak!Çekil önümden!"Korkamya başlamıştım.Aşık olduğum adamdan böyle laflar duymak kalbimi bin parşaya bölmüştü.
"Tamam git hadi GİT"deyince koşar adım odadan çıktım merdivenlere geldiğimde arkamdan koşuyor olduğunu gördüm.
"Bu kadar kolay kaçabileceğini mi zannettin küçük oyuncağım!"Bu lafı kalbime bıçak gibi saplnmıştı.Başım dönmeye başladı ve karanlığa doğru süzüldüğümü hissttim.
Uyandığımda Burak ve yanındaki bir kaç arkadaşı bana şaşkın gözlerle bakıyordu.
"Neler oluyor burda?"Zar zor çıkan sesimi duymuşsa ne mutlu bana!
"Nefes bak kısa konuşucam.Merdivenlerden düştün ve kısa süreli baygınlık geçirdin ve şimdi iyisin.Tamam mı?Ben senden özür diliyorum.Sarf ettiğim sözler için.Dünki her şeyi unut.Beni ve Ceren'i de unut ve git.Anneni al ve git.Uzaklaş bizden bizim aileden çünkü bu sırrı öğrendin.Ya ölmen lazım ya da kaçıp gitmen.Senden gitmeni istiyorum Nefes.Git ve kendini kurtar.Ceren'e arkadaşlığınızın bittiğini söyle bir şey uydur ve git.Sonsuza kadar mutlu olman için git!Beni unut tamam mı Nefes,çok samimiyim beni unut arkana bakmadan kaç.Sana söylediğim gibi ben iyi biri değilim ve seni kullandım.Çok özür dilerim ama yapmak zorundaydım.Al şu uçak biletlerini ve git Nefes git"
ŞİMDİ
Gözyaşlarımı silerek banktan kalktım.Yeni bir hayat beni bekliyordu.İzmir-Karşıyaka'ya gidecektik.Hayattan tüm beklentilerimi kesicektim bu saaten sonra ama hayat bu belli mi olur,belki her şey değişir?
