İLK BÖLÜMDEN, 23 OKUYUCU. WOW! :D GÜZEL İLERLEDİĞİMİ DÜŞÜNÜYORUM. ASLINDA ŞUAN AKLIMDA HİÇBİR KURGU YOK. ÖYLESİNE SAÇMA BİR BÖLÜM OLABİLİR. HAYDİ HAYIRLISI :D. BU ARADA, OKUYAN ARKADAŞLARIM YORUM YAPARLARSA SEVİNİRİM. GÖRÜŞLERİNİZE İHTİYACIM VAR MİLLET! NEYSE YİNE ÇOK UZATMADAN, 2. BÖLÜMÜ YAZAYIM. İYİ OKUMALAR :).!
#Effie'nin ağzından^^
Kafenin içine girdiğimde ürperdim. Burası fazlasıyla sıcaktı. Herneyse. Kafeye girdiğim an gözlerim cam tarafındaki masaya yöneldi. Sarışın bir çocuk ve etrafındada 4 arkadaşı vardı. Durun! Yanındaki Louis değil mi? Ah, benim kreş arkadaşım. Beni görmesi için hafifçe elimi kaldırdım ve parmaklarımı oynatıp kısık sesle "Lou" dedim. Aynısı oda bana yaptı. Tabii o sırada arkadaşlarıda bana yöneldiler. 'O sarışın çocukta dahil'. Gözleri gerçekten mükemmeldi. Irlandalı tipi vardı çocukta. Nereden mi biliyorum? Babam Irlandalı, annemde Venezuella'lı. Yani bende yarı Irlandalı sayılırım. Herneyse. Kafenin mutfak bölümüne geçtim. Lisa ve Ed benden erkenciydiler. İkiside kafedeki en iyi arkadaşlarım. Onlara selam verip çantamı sandalyenin üzerine bıraktım. Üzerime önlüğümü geçirip saçımı sona doğru incelen bir örgü yaptım.
Ef: Evet millet bugün neler yapıyoruz?
L: Effie, cam kenarında oturan çocuklar, çok ünlü bir grup. ONE DIRECTION. bir tanesi portakallı pasta ve kola istedi. *kolayı doldurarak,* İşte hazır. Bunları oraya götürür müsün?
CAM.KENARINDAKİ.MASAYA.BEN.SİPARİŞ.GÖTÜRECEĞİM.HAH?VE.BU.ÇOK.ÜNLÜ.BİR GRUP Ya o çocuk istediyse? Gıcık bakışları yine beni süzecek. Bu düşüncelerimden Lisa'nın homurdanmasıyla sıyrıldım.
L: Ef? Duymuyor musun? Hadi götür şunları.
Ef: Ouv, pardon dalmışım da.
Tabaktaki pastayı ve kolayı göze şirin gelen bir tepsiye koydum ve derin bir nefes alıp mutfaktan çıktım. O masaya doğru ilerliyordum. BEN.O.MASAYA.GİDİYORUM. Masanın önüne geldiğimde lanet hıçkırık tuttu. Hıçkırığımı içime hapsetmeye çalışarak tepsiden önce pasta tabağını sonrada kolayı çıkartıp masaya bıraktım. Sarışın olan tabağı ve kolayı kendisine doğru çekti. *Doğru tahmin!* Hıçkırığımı yenmeye çalışarak "Iım, başka birşey ister misiniz?" dedim. Hıçkırığımla verdiğim savaş yüzünden sesim titremişti. Lanet asa! *Effie'nin bir çeşit lanet sözü* Louis yardımıma yetişti; "Teşekkürler Ef, gerektiğinde söylerim" ağzını gere gere gülümsedi. O değilde çocuk resmen evrime kafa atmış. Ciddiyim. Sümüklünün tekiydi bu. Şimdi mi? Tam bir tumblrboy. Herneyse. Gülümsedim ve tepsiyi tek avcuma alıp mutfağa doğru ilerledim. O çocuğun gözleri sanki beni takip ediyor gibiydi. Vay be!.
#Niall'ın ağzından^^
"Demek adın Effie'ydi ha? Mm, kulağa hoş geliyor. Ama seninle biraz oynayalım. Bakalım ne kadar dayanıklısın?.."
Louis ve o tanışıyorlar. Ona daha yakın olabilirim. Sorgu zamanı. Kolay sorunu bekle Lou.
N: Louis, o kızı nereden tanıyorsun?
L: Dostum o kız benim kreş arkadaşım.
N: Kreş mi? *sesli kahkaha* Sen kreşe mi gittin yani?
L: Aile zoru Niall. Bende senin gibi kötü çocuk olabilseydim, tabii ki de gitmezdim.
N: Herneyse. Güzel kızmış.
Z: Dostum şuan kızı gözlerinle beceriyorsun,kes şunu. Ayrıca sen bir kızı hoş bulduğunda o kızın başı beladan kurtulmaz. Bırakta kız hayatını yaşasın.
N: Zayn, dişlerini teker teker kırıp sana monte etmemi istemiyorsan sus. Herneyse, Louis şu kız hakkında bilgi ver biraz.
L: Pff. Aslında hiç yakın olmadım onunla. Yani kreşte arkadaşım değildi, benim için sadece sınıfta olan bir kızdı. Ayrıca böylede güzel değildi. Evrime geçirmiş bildiğin. Neyse, annesi Venezuella'lı babası ise Irlanda'lı. 19 yaşında olması gerekiyor, gerisini bende bilmiyorum.
N: İyiymiş. Peki,sende numarası var mı?
L: Niall sana söyledim ya, kızla sadece kreşten tanışıyoruz o kadar. Başka hiç yakın olmadık.
N: Tamam o zaman artık numarası olacak. Kalk iste.
L: Ne?! Saçmalama bu aptallık.
N: Mmm, o zaman bende senin gece evine gelip gırtlağını kessem, sonrada göle atıp kanlı suyu içsem aptallık olmaz değil mi? Kalk iste çabuk.
L: Berbatsın Horan, berbat.
#Louis'nin ağzından^^
"Niall'ın şu iğrenç tehdit zorlarından birine maruz kaldığım için kalkmak zorunda kaldım. Mutfak? Ah evet şurası. Hadi ama Louis, sadece numarasını isteyeceksin o kadar. Ve birkaçda ufak beyaz yalan. Evvet! Tanrım sen yardım et!."
Derin bir nefes alıp mutfağa girdim.
L: Hey Effie! Kolay gelsin.
Ef: Teşekkürler Louis. Birşey mi isteyecektin?
L: Biliyor musun? Seni gördüğüme sevindim, ve kaybetmek istemiyorum. Lütfen yanlış anlama, bir dost olarak, numaranı bana verebilir misin?
Ef: Ha? Yani şey.. Imm Louis. Şaşırdım şuan, ama verebilirim. Söylüyorum, not al.
"Evvet! işte bu dostum! La la la boom! Herneyse şimdi çıkart telefonu."
L: Dinliyorum Effie?
Ef: ********* şuan ellerim temiz değil, ama sen beni aradığın zaman kaydederim numaranı. Görüşürüz.
L: Teşekkürler Ef, aynen öyle. Tekrar kolay gelsin.
Birşey demesini beklemeden mutfaktan alelacele çıktım. Sonunda! Masaya gidip oturdum.
N: BU İŞİ BAŞARMIŞ OLMANI UMUYORUM DOSTUM. SONUÇTA BASİT.
L: Aldım tabii. Yalnız göstermeden bak, anlamasın.
N: Bunu benden mi bekliyorsun? Haha, hayır.
#Niall'ın ağzından^^
EVET.ARTIK.İŞİMİZE.BAŞLAYABİLİRİZ.
Kötülük her daim yanımızda olsun ufaklık!.
SLMRB :d 2. BÖLÜMÜN SONU. BU HİKAYENİN OKUYUCUSUNUN ARTMASINI İSTİYORUM. ARTMALI. BU ARADA HEYECAN ARTACAK. BUNDAN EMİN OLUN. OKUYUCU ARTARSA 3. BÖLÜMÜ YAZMAYI PLANLIYORUM. OKUYUN, OKUTUN. ÖNERİN. UMARIM HOŞUNUZA GİDER MİLLET. SİZLERİ SEVDİM. BU ARADA UNUTMADAN, EĞER OKUMAYI BIRAKIRSANIZ OLACAKLARDAN SORUMLU DEĞİLİM, ONA GÖRE ;))!. ÖPÜLDÜN.
[YORUMLARINIZI LÜTFEN EKSİK ETMEYİN.]
