My Sketch Boyfriend (Completed)

CHAPTER 52: D-DAY!

Kate's POV

This is my most awaited day for the both of us. And now after ng isa pang taon ng paghihintay, nakatayo na ako sa gitna ng pintuan. Papasok sa altar ng simbahan at naghihintay ang mahal kong si Kwangmin.

Bumukas ang pinto na double door at bumungan ang isang musika nilang Janus (piano version).

Dahan dahan akong lumakad at hindi ko maialis ang ngiti at saya ng nararamdaman ko habang papunta sa kanya.

Ang mga pamilya namin na masayang nakatingin saming dalawa.

At ngayong nasa tabi ko na sya, Hinalikan muna ako ng parents ko at hinalikan din sya ng mga ito. At inalalayan na ako ni Kwangmin.

Hindi ko na sasabihin ang mga sinabi ng pari, matagal pa kasi bago pa matapos itong kasalan. XD

Wag kayo dyan. Kasal ko ito at shut up nalang kayo. Bleeh!

" And now you may kiss the bride"

Pagkasabi ng pari bigla nya akong hinalikan----opps... Halik with a sway position pa.

~~~~~~
Wala nang paligoy ligoy pa. Nasa reception na kami. Hindi ba halatang atat nako doon? Sa....Basta alam nyo na yun. (-3-)//

"Oyy kate Halika dito Bilis!"

"Hah? Bakit? Anong meron?"

"Basta ngaaa! Kwangmin pahiram muna ah. Ibabalik ko naman sya ng kompleto pa"

"G*ga ka Nyx. Ano ba kasi? Sabihin mo na!"

"Heh! (sabay kaladkad sakin)"

~~~~~~~~
Kwangmin's POV

Wala naman akong magawa. Asawa ko na sya, but still I can't force her sa lahat ng ayaw ko. Andito lang ako kapag gusto nya ng kasama. Tutulungan ko sya kapag Kailangan nya. And I'll support her sa lahat ng decision nya, depende kapag hindi tama. Alangan namang konsentehin ko? Ako pa ang masamang asawa ganon? (-___-)

"Hey"

"Oh, kuya DH. Bakit?"

"Someone is waiting for you outside"

"Hah? Sino?"

"Bakit hindi mo sya puntahan?"

Dahil sa na curious ako. Pinuntahan ko nga itong tao na ito sa labas.

O.O...The heck.

"Congratulations for your wedding.....Son"

"Anong kailangan mo?"

"You know...I don't why until now hindi mo pa ako mapapatawad"

Sabay inom ng wine...."Sabihin mo na ang gusto mong sabihin. Dahil Naghihintay na ang asawa ko"

"Okay, I....I-m sorry for all. Hindi ko alam na ganito pala ang epekto sayo. Pero hindi ko kayo pinabayaan. Kahit kailan. But gagawin ko ang lahat, patawarin mo lang ako. Babawi ako sa inyo ni YM, sa kahit na anong paraan"

"Isa lang naman ang kailangan ko para patawarin ka. Punan mo lang naman ang pagkukulang na simula pa ng bata pa kami at wala ka. Hindi mo naman gustong multuhin ka ni mama diba?"

After I said that, napatawa sya sandali. Pati ako napatawa rin eh. I know na hindi ko man masabi sa kanya na napatawad ko na sya. Yeah I did forgive him already.

"Thank you son. Thank you, babawi ako sa inyo, lalo na sa magiging apo ko"

Muntik na akong mabilaukan sa sinabi nya. Halatang sya pa ang nag mamadali.