ÖYLELEŞMİŞ

10-ANDIM OLSUN!

Biliyorum cok gec geldim ve bahanemde yok ozur dilerim bu yuzden sizden.Bolumu uzun tutmaya çalıştım beklentiyi karsilamaya calistim heidjd kimse beklemiyo ama olsun dieijd ben yaziyim yine de.
Cok konusmiycam bolumun bazi yerleri  pek icime sinmedi ama yine de okuyun kardass uruejhd

multide elifle karanin onceki bolumlerde bahsettigim  yere gommeli yataklari ve camli koridorlari var. Rezidans oldugu icin bu kadar luks assagidinda bakkal var da demeyin hdiejdid super market gibi bisi.neyse ben kacar.hade bb

TAVSİYE ŞARKI:MÜSLÜM GÜRSES-TUTAMIYORUM ZAMANI

Kağan otobüsten inmiş yavaş adımlarla Kadir'in evine yürüyordu.Normalde asla uyanamayacağı bir durum içindeyken telefonunun ısrarlı sesiyle kalktığında başındaki amansız ağrıya içinden gelerek ağır bir küfür savurmuştu.Susmak bilmeyen telefon sinirlerini bozarken abisinin aradığını görmüş ve telaşla yattığı yerden doğrulmuştu.O kendisini sık aramazdı ve şimdi böyle kırılmışken telefonlarını açmamakta kararlıydı.Dün gece...Dün gece o lanetli masaya oturmasının sebebi çok sevgili abisi ve yengesiydi.Bunu asla yanlarına bırakmazdı!İntikamın acı dolu kolları yalvararak kendisini içine istiyordu ve Kağan bu isteği geri çevirmeyecekti.Öncelik Karan'da olmasına rağmen abisine bir türlü kıyamıyor ve zehirle süslenmiş aklı 'Elif!' diye bağırıyordu.Tabi Elif diye bağıracaktı; O abi kardeşin arasına giren sürtüğün tekiydi.O'nu seviyor olabilirdi fakat abisiyle arasına girmesine de izin veremezdi.Aklından türlü türlü komplo planları geçerken sonunda olanları Kadir'in duymasından korkuyordu.Kadir hiç ummadığı bir biçimde kendisine yakın davranıyor olabilirdi fakat Elif'e de kız kardeşi gözüyle bakıyordu.Bu yüzden ilk işi Elif ve Kadir'in arasındaki o tuhaf bağı yırtmaktı.Yavaş yavaş, sinsi bir yılan gibi bu işi halledecekti.

Şimdi Kadir'in evinin önünde olmasının tek nedeni; Elif'in avucunun, sigara sönükleriyle dolu olduğunun, Kadir Pekzen'e adeta bir dedikodu gibi yetiştirilecek olmasıydı.Onlar bilmeden de olsa kendisine acımamıştı, şimdi niye kendisi acıyacaktı ki?Cidden bir sebep göremiyordu.Peki Kar...

Dur!Kadir niye yarı çıplak evinin önünde duruyordu ki?Bir kaç adım daha attığında duvarın gizlediği Elif'i gördü.

Elif'i!

Elif'i ve elindeki Kadir'i nişan almış silahı!

Neler oluyordu böyle?Bu bir şaka mıydı?Olması imkânsızdı ve beyninde dönüp duran tek bir cümle vardı:

Elif bir casustu ve Kadir Pekzen'e ihanet etmişti!

Lanet olsun!Kadir'i mi vuracaktı yani?Buna asla izin veremezdi.Sürtük kız nasıl da adamın kalbine nişan almıştı?Onlara fark ettirmeden kulağındaki kulaklıkları ve telefonunu çıkarıp yavaşça yere koydu.En ufak bir ses Kadir'in sonu olabilirdi.İkisine doğru yürüdü, bir şeyler konuşuyorlardı fakat bunu duyamayacak kadar korku sarmıştı tüm bedenini.Korkuyordu; Kadir Pekzen'i kaybetmekten ölesiye, öldüresiye korkuyordu.Evet!Şu anda tam anlamıyla Elif'i öldürmek istiyordu.

Hızlı ama sessiz adımlarla Elif'in arkasından dolaşırken Kadir'in kendisini fark ettiğini fakat bir an bile dönüp bakmadığını biliyordu.Elif'e iyice yaklaştığında fark edilmemek için öyle çabalıyordu ki, kulakları konuşulanları duymuyor, beynine algılaması için sinyaller göndermiyordu.

Ve işte o an!Ne olduysa, Kadir Elif'e ne söylediyse o an kızdan sinirli bir hırıltılı duymuş ve O'nun olduğu yere iyice yerleşerek silahını daha fazla kavramasını, dehşet içinde açtığı gözleriyle izlemişti.

Ateş edecekti!Lanet kadın yedi ay abi dediği insana hiç acımadan, duraksamadan ateş edecekti!İçinden bir kez daha yapması gerekeni tekrar ederek hızlı bir şekilde Elif'e doğru atağını yaptı.