KÖRDÜĞÜM

-10-

"Elif,"

Rüzgar'ın sesini duymamla utançla dudağımı dişledim.

Benim için asıl zor kısmı işte şimdi başlıyordu.

Titrek bir nefes çıktı ciğerlerimden,yaşadığım utanca karşın yanaklarım kızarırken saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdım.

"Elif bak,söylediklerin-"

"Yok öyle birşey," dedim aceleyle.

"Rüzgar ben kendimde değildim,önüme gelen ilk kişiyi arayıp saçmalamışım işte.Kusura bakma yani.Tabii o kadar hap içtim kafa kalmamış.Senide rahasız ettim boşuna-"

"Hoşuma gitmişti."

İyice saçmalıdığım cümlem bölününce algıladığım kelimeler ağzıma arizona kertenkelesinin -Fatma sjsjfd- bile gireceği bir boşluk yaratmıştı.Cümlesinin anlamınamı yanayım,bunu söylerkenki hayal kırıklığınamı üzüleyim bilememiştim.

"Rüzgar..." diye soludum ve sıkışan kalbimi küçük ellerimle ovuşturdum.

"Boşver ya,zaten yalnışlıkla olmuş,bende saçmaladım kusura bakma." dediğinde kafamı olumsuz anlamda salladım.Ses tonu mahçup geliyordu.

"Gerçekti," diye fısıldadım ama duyup duymadığını anlayamamıştım.

"Efendim?" dediğinde yumruğumu sıktım.

Duymamıştı.

Bunu söylemek yeterince zor olduğu için yalandan gülümsedim.

"Önemli birşey değil." dedim ve dudağımı dişledim.Ortamdaki sessizliği bozan boğazını temizlemesi olmuştu.

"Birkaç saat sonra terapiye geleceğim.Şimdilik dinlen sen." dediğinde bir çocuk gibi dudağımı büzdüm.Düşüncelerimle yalnız kalmak istemiyordum.Eğer o giderse niye ölmediğim için kendimi yiyip bitirecektim.

Ayak sesleri geldiğinde aceleyle doğruldum.

"Gitme!" dedim ayağa kalktığım için başım dönerken.Elim anında şakaklarıma gitti ve baş dönmemi durdurmak için ovuşturdum.

"İyi misin?" diyip koluma girdiğinde başımı olumlu anlamda salladım.Buna inanmamalıydı,intihar etmeye çalışmış bir kız ne kadar iyi olabilirdi?

"Sen iyi değilsin." dedi düşüncelerimi okumuşçasına.'İşte benim sevdiğim adam!' deyip boynuna atlama isteğimi bir kenara atarak somurttum.

"Rüzgar nasıl iyi olayım,intihar etmeye çalıştım ben." dedim çok normalmiş gibi ve kızaran gözlerimi umursamadan konuştum.

"Şimdi başlayalım terapiye,benim rahatlamaya ihtiyavım var." dediğimde itiraz etmeden kabul etmişti.

O birşeyler çıkarırken ben tekrar yatağıma oturmuştum.Karşıma oturduğunda kitabının kapağını açtı.

"Neden intihar ettin Elif,seni buna sürükleyen sebepler neydi."

Yutkundum.